Tíminn - 08.07.1978, Page 6

6
Laugardagur 8. jtili 1978
ÍJIilíií'.
Um blaðaskrif
Halldórs Halldórssonar
Halldór Halldórsson, blaóa-
maöur hefur tekiö sér fyrir
henduraöskrifa blaöagreinar I
Dagblaöiö I þeim tilgangi, aö
breiöa út róg og rakalaus
ósannindi um Samvinnubank-
ann og viöskipti Guöbjarts heit-
ins Pálssonar við bankann. Iöja
þessi virðist framhald af skrif-
um Kristjáns Péturssonar um
sama efni, i ársbyrjun 1977 en
grundvöll fyrir þessum skrifum
átti aö fá meö handtöku Guö-
bjarts heitins sem framkvæmd
var af Hauki Guðmundssyni svo
sem kunnugt er. Allt er þetta
stærri saga, sem sýnir siögæöi
og vinnubrögö þeirra er aö
þessu standa.
bóttfjarstæöur og ósannindi I
greinum Halldórsættu aö liggja
i augum uppi, telur bankaráö
Samvinnubankans óhjákvæmi-
legt aö vekja athygli á eftirfar-
andi atriöum.
1. Til aö skýra falsanir Hall-
dórs, er rétt aö banda á, aö fái
h'ann vixil i banka til 30 daga aö
upphæö ein milljónog framlengi
þennan vixil mánaöarlega i eitt
ár og greiöi aöeins af honum
vexti, þá hefur hann samþykkt
vbda aö upphæð 12 milljónir, en
ekki fengiö i hendurfrá banka-
stofnuninni nema hina upphaf-
legu milljón. Varla verður þvi
trúað að Halldór Halldórsson sé
svo fávis aö hann viti þetta ekki.
Hinsvegar eru fjárhæöir á um-
ræddum skrifum fengnar meö
þvi aö leggja saman framleng-
ingarvixla. Hliöstæöa aöferö
notar hann viö hlaupareikninga
og er hér auövitað i báöum til-
fellum um vlsvitandi falsanir aö
Haíldór segir þaö haugalýgi
— athugasemd frá Samvmnubankauum
bankaráösins, sem fram er tek-
iö i yfirlýsingu sem birtist i
Morgunblaöinu 9. febrúar 1977
aö „Ólafur Finsen var útgefandi
aö einum vlxli Guöbjarts, sem
féll á Ólaf sem ábyrgöarmann."
Þ.e.a.s. sem Ólafur varö aö
greiða. Þaö er sama hvaö
Ólafur staöfestir þetta oft i blöö-
um, Halldór segir þaö samt
„haugalýgi”
Auövitaö var margbúiö aö
framlengja þennan vixil og
Ólafur skrifaö uppá I hvertsinn.
Til þessaösýna hvernig þetta
gekkfyrir sig, skal hér birttafla
yfir framlengingar á umrædd-
um vixli á árinu 1964.
Kristján Pétursson.
Kaupdagur Upphæö Gjalddagi Greiösludagur
31.12 63 1.465.000 20.01.64 25.01.64
25.01.64 1.340.000 20.02.64 20.02.64
20.02.64 1.255.000 20.03.64 02.04.64
02.04.64 1.151.000 20.05.64 30.05.64
30.05.64 1.134.000 20.06.64 27.06.64
27.06.64 999.000 20.07.64 25.07.64
25.07.64 976.000 20.08.64 21.08.64
31.08.64 923.700 20.10.64 09.11.64
09.11.64 875.000 10.01.65 27.01.65
Af þessu yfirliti sést, aö Guö- staöfest hjá fógetaembættinu,
bjartur greiðir til bankans á ár- þar sem ekki tókst aö fá aögang
inu kr. 590.000 til lækkunar á aö afsagnargeröum frá þessum
vklinum, en samkvæmt reikn-
igsaöferö Halldórs heföi bank-
inn átt aö lána honum kr.
tima.
2 H.alldór segir i umræddri grein
að bankaráö Samvinnubankans
8.653.700. Af þessu má einnig
sjá, aö vixillinn er aðeins einu
sinni framlengdur á réttum
tima og þvi sennilega afsagður 7
sinnum. Þetta fékkst þó ekki
hafi ranglega haldiö þvi fram,
aö Guöbjartur hafi aöeins átt
tvo reikninga i bankanum nr.
313 og 242, en til viðbótar hafi
hann svo átt tvo felureikninga
nr. 3131 og 2429. Hér má segja aö
um afsakanlegan misskilning sé
aö ræöa hjá Halldóri. Haustið
1967 hóf Sam vinnubankinn
tölvunotkun viö bókun hlaupa-
reikninga. Uröu þá öll hlaupa-
reikningsnúmer fjögurra stafa
tölur. Var þá tölunum 1 og 9 bætt
Guðbjartur Pálsson.
Halidór Halldórsson.
aftan viö númer Guöbjarts, en
eftir sem áöur haföi hann aöeins
tvo reikninga. Þetta er sagan
um felureikningana.
3. I Dagblaöinu 26/6 1978, sýnir
Halldór kvittun þar sem Einar
Agústsson hefur tekiö viö
skuldabréfum af Guðbjarti.
Þaö er rétt, aö kvittun Einars
ber þaö ekki meö sér aö Einar
hafi tekið viö þessum skulda-
bréfum fýrir hönd Samvinnu-
bankans en hins vegar er þaö
staöreynd aö þannig var þaö i
raun og veru. Skuldabréf
v/Svans Halldórssonar keypti
Samvinnubankinn til greiöslu á
vlxilskuldum Svans. Skuldabréf
útgefin af Garðari Sigmunds-
syni var tekiö til tryggingar
skuld á hlaupareikningi 3131
(áöur 313) og afborganir af þvi
vorulagðarinn á þann reikning.
4. Nokkur biö hefur oröið á þvi
aö hægt væri aö senda þessa at-
hugasemd vegna fjarveru
bankaráösmanna. Bankaráöiö
ætlar sér ekki aö standa I frek-
ari blaöaskrifum um þetta mál.
Bankaráö Sam vinnubankans.
Hrafn á laugardegi
Greiðasemi við gjafara
góðra hluta?
Fjármál tslendinga eru
merkilegt fyrirbæri. Þau má
ræöa, bæöi utan lands og inn-
an, eins og aörar furöur. Jafn-
vel mjóir þræöir þeirra geta
komiö til umræöu. í Noregi
hafa fjármál Alþýöuflokksins
islenzka komizt undir dávæn-
ar fyrirsagnir á siöum blaöa.
Allir vita, aö Alþýöuflokkur-
inn hefur á heimaslóö hrósaö
sér af mikilli yngingu og upp-
lyftingu sins gamallúna and-
lits. Hann stakk allnokkrum
gömlu þingmannanna sinna
niöur I skúffu. Flokkurinn er
sagður starfa fyrir opnum
tjöldum, og hann lýsti sig
hættan persónunjósnum á
kjördag (þó ekki á tsafiröi).
Þetta fékk allt hinar beztu
undirtektir eins og minnis-
stætt er. En likt og endapunkt-
ur þeirra undirtekta berast
þau tlöindi frá Noregi, aö þar
sé fullyrt, aö siöustu tvö árin
hafi Alþýöuflokkurinn þegiö
þaöan úr landi 27,7 milljónir
Islenzkra króna aö kjöf til
stjórnmálabaráttu sinnar.
Menn vita ekki, hvaðan á sig
stendur veðrið, því að þetta er
talsvert annaö en sagt hefur
veriö.
Yngingarformaöurinn,
Benedikt Gröndal, stendur
fastá því, aö flokkur hans hafi
ekki fengiö nema um tólf
milljónir króna eftir þessum
leiöum, og eitthvaö svipaö
segjast þéir jafnaöarmenn I
Noregi, sem vitnaö hafa I mál-
inu, hafa innt af höndum.
Norska blaöiö Aftenposten,
sem hleypti þessu styrkjamáli
af stokkunum, staöhæfir á ný,
að hærri talan sé rétt og til-
tækar heimildir er þaö sanni.
Nú ætlar einn islenzkur fugl
svartur sér ekki þá dul aö
segja neitt af eöa á um sann-
leiksgildi þessara talna. Hann
veit einfaldlega ekki snefil um
þaö. En sé rétt munað, hefur
áöur verið vakin athygli á, aö
varhugavert gæti verið, aö
flokkar þægju fé og friðindi frá
útlendingum til stjórnmála-
baráttu, og þaö jafnvel frá
hinum grandvöru Norömönn-
„Norska hiröin” segja
um. Þvi aö jafnvcl þeir
kynnu aö liafa eitthvaö af
þeim ágalla aö vilja ota sinum
tota og hafa eitthvaö fyrir sinn
snúö.
Þar er meöal annars á þaö
aö lita, aö þeir hafa komizt hér
aö itökum, þar sem Grundar-
tangaverksmiðjan er, þeir
vilja annaö i fiskveiöimálum
en við og það mun ekki meö
öllu laust við, aö þeir hafi
hneigö til þess aö skipta sér
eitthvaö af herstöövarmálum
okkar islendinga.
Miklum fégjöfum getur
fylgt tilætlunarsemi. Þær geta
lika dregiö til þægöar eöa vild-
ar þeirra, sem þiggja, annaö-
hvort sjálfrátt eöa ósjálfrátt.
Sliks eru vist dæmi.
Og nú vill svo til, aö svo til
samdægurs og hinn nýi for-
maöur Aiþýöuflokksins ber af
sér og sinum blak vegna þess-
ara norsku gjafa, lætur hann
liggja aö einu og ööru um viö-
horf sitt og flokks sins til her-
stöövarinnar i Keflavik og
setu Bandarikjahers þar. Og
vill til, aö þar talar hann nú
mjög máli, sem mun láta vel i
eyrum margra Norömanna.
Árin 1956—1958 sátu Alþýöu-
flokksmenn I rikisstjórn, sem
setti sér þaö markmið aö
koma hernum burt. Þá talaöi
Benedikt Gröndal ekki ööru
vlsi en samþingsmenn hans,
sem studdu rikisstjórnina.
Ekkert hefur gerzt siðustu
tuttugu árin, sem tii þess
bendi, aö neinn skaöi heföi
verið skeður, þótt þeirri rikis-
stjórn heföi enzt aldur til þess
að senda hersveitir Banda-
rikjamanna heim. Eigi aö
siður hnigur tal Benedikts nú
til gagnstæörar áttar.
Norðmenn vilja ekki sjálfir
hafa útlendan her i landi sinu.
Þeir hafa tekiö þvert fyrir
þaö. Þeim finnst þaö iæging
fyrir sig, blettur á sjálfstæöi.
Þeir gera þvi skóna, aö útlend
herseta ylli þeim óþægindum.
Þeir kunna einnig aö telja slikt
ögrun, sem þeir vilja sneiða
hjá, og jafnvei aukna hættu
fyrir sjálfa sig.
Þeir vilja aftur á móti, aö
herstöö sé á islandi. Ber þú
sjálfur fjanda þinn, hugsa
þeir, lesnir I fornum sögum.
Þannig losna þeir viö mein-
bugi hersetunnar. Þeir koma i
hlut islendinga.
Benedikt hallast nú aö þvi,
aö viö höldum áfram þessari
greiöasemi við Norðmenn.
Kannski heyrum viö bráöum
undirteklir - norsku jafnaöar-
mannablaöanna. Sem sagt:
Gott.
Hrafn.
gár ungarnir.
Hótfyndnin er alltaf söm við sig.