Tíminn - 05.10.1978, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 5. október 1978
7
Þau siðspillandi skrif sem
dagblaðið Visir hefur nú siðustu
dagana ástundað um byggingar
sölu og leiguibúða á vegum
sveitarfélaga um landið náðu
nýju hámarki með viðtölum
blaðsins við sex stjórnmála-
menn sl. mánudag.
Svo mikið hafði blaðið við til
að koma vitleysunni á framfæri
að viðtölin voru birt i opnunni á
annarri og þriðju sfðu blaðsins.
Til þess að skýra hve siðspillt-
ir og viðurstyggilegir þessir
stjórnmálamenn eru að megin-
hluta skal hér getið svara þeirra
sem munu og sýna hve litla
þekkingu flestir þeirra hafa á
málinu.
AlbertGuðmundsson alþm.sem
sat á Alþingi þegar lögin um
sölu og leiguibúðirnar voru sett,
lætur eins og honum sé alls
ókunnugt um að Reykvíkingar
hafa notið samskonar fyrir-
greiðslu til ibúðabygginga þó
svo að það hafi verið gert eftir
öðrum lögum. Þetta vissi Albert
örugglega og þvi er svar hans
dæmigert um siðspilltan stjórn-
málamann og honum til
skammar.
Birgir isleifur Gunnarsson
borgarfulltrúi segir: „Þetta er
alveg dæmigert um hvernig
hægt er að leika á flókin kerfi
sem rikisvaldið setur upp”.
Birgir veit að sveitastjórnir út
um land hafa ekki notað þetta
kerfi tilþessaðleika á þaðlána-
kerfi sem upp var sett, heldur
aðeins notað það til þess að
byggja sölu og leiguibúðir eins
og gert hefur verið i Reykjavik
eftir kerfi sem kallað var Bygg-
ingaráætlun iBreiðholti. Það er
þvi fleipur og viðurstyggilegt af
Birgiað láta hafa þessa vitleysu
eftir sér.
Magnús Magnússon félags-
málaráðherra svarar þessu i
fyrstu setningu þannig: „Þetta
er sama fyrirgreiðsla og Reyk-
vikingar fengu á byggingar-
áætluninni i Breiðholti.” Svar
Magnúsar er byggt á þekkingu
og skilningiá umræddum lögum
og framkvæmd þeirra og sýnir
að hinn nýi félagsmálaráðherra
hefur þekkingu á þeim málum
sem hann fjallar um, Magnúsi
til sóma.
Sigurjón Pétursson borgarfull-
trúi svarar þvi til að honum sé
máliö ekki kunnugt og opinber-
ar, þvi miður, ótrúlega van-
þekkingu.
Svava Jakobsdóttir alþm telur
óeölilegt að leyfa sölu á um-
ræddum ibúöum og segin
„Sveitarfélögunum eru meö
þessu veitt óeðlileg friðindi
miðað við Reykjavikurborg.”
Það væri ákaflega siðlegt og
yndislegt að Svava ræddi málið
við Magnús félagsmála-
ráöherra við tækifæri þvi þá
kæmi hún ekki meö svona vit-
lausar fullyrðingar á eftir.
Vilmundur Gylfason alþm. seg-
ir margt skrautlegt og sparar
ekki stóru orðin aö venju.
í sinu stutta svari kemur hann
þó fyrir m.a. eftirfarandi:
„Skaðlegt ójafnvægi,” „full-
komna ósanngirni”, að braska i
verðbólgunni” svona hneyksli
og spilling” „er það „viður-
styggilegt”. „Óeðlilegt og
siðspillandi”.
Vilmundur er sannfærður og
vitnar i orð Viglundar Þor-
steinssonar sem gert hefur sig
sekan um að fara með fleipur og
falsanir i þessu máli.
Um Viglund segir Vilmundur:
„Ég veit ekki til að Viglundur
fari yfirleitt með fleipur og mér
finnst þetta allt vera mjög pott-
þétt sem hann er að segja
þarna.”
Sjaldan eða aldrei hefur
„rannsóknarblaðamaðurinn”
Vilmundur Gylfason flett jafn
rækilega ofan af þvi hve hann er
ótrúlega siðspillt eða auðtrúa
sál.
Það er að sjálfsögðu ofboðs-
legt að svo auðtrúa og einföld
sál sem Vilmundur opinberar
sig að vera skuli hafa náð
kosningu inn á Alþingi.Ef það á
að vera framtið þingsins að
þangað veljist fljótfærar auð-
trúa og spilltar sáhr sem Vil-
mundur þá mun virðingu Al-
þingis hraka.
Þessum „rannsóknarblaða-
Pólitískir
siðleysingjar
KRISTINN
SNÆLAND
manni” og alþingismanni nægir
sem sé fullyrðing eins manns
sem augljóslega er i þeirri aö-
stöðu að hljóta að teljast hlut-
drægur aðVilmundur skuli taka
orð hans trúanleg án þess að
kanna málið frá öðrum hliðum
sýnir að Vilmundur er annað
hvort auðtrúa kjáni eða illa inn-
rættur siðleysingi.
Vilmundi væri hollt að fara i
skóla til Magnúsar félagsmála-
ráðherra, þangað gæti hann sótt
fræðslu um máliö og gerði sig þá
ekki að fifli i þessu máli aftur,
þó svo ég treysti honum til þess
að gera það i mörgum málum
enn,enda er maðurinn ákaflega
iUa að sér i fjölmörgum málum
sem hann hefur þó gasprað
einna hæst allra manna um.
Þess má geta til dæmis um
hin gróflegu vinnubrögð Visis i
þessu máli að á 16 siðu i sama
blaði og viðtölin eru á annarri
og þriðju siðu er grein eftir
Sigurð Sigurösson byggingar-
verkfræðing sem þar fjallar um
fullyrðingar Viglundar og dreg-
ur fram staöreyndir málsins
sem eru allt aðrar en Visir vill
halda á lofti.
Grein Sigurðarer byggðá þekk-
ingu eins og umsögn Magnúsar
Magnússonar ráðherra en
greinin er falin á 16 siðu og ekki
nóg með það: E.S.J. sem er sá
blaðamaður Visis sem fjallað
hefur um greinina telur hana
nógu merka til þess aö vitna til
hennar á forsiöu en þá með
þeim einstæöa hætti að vitna til
aukaatriðis I greminni, atriöis
sem höfundur greinarinnar
leggur enga sérstaka áherslu á.
Ef E.S.J. hefði hinsvegar
slegið upp á forsiðunni aðalat-
riði greinarinnar þá hefði hann
þar með veriö búinn að gera al-
gerlega ómerkar allar full-
yrðingarnar stjórnmálamann-
anna sem birtust á annari og
þriðju siðu og gera æsifrétt úr
grein Sigurðar.
Grein Sigurðar er vissulega
ekki æsifrétt en sem andstæða
vitleysunnar og vaðalsins úr
stjórnmálamönnunum (að und-
anskildum Magnúsi) var grein-
in mjög athyglisverð, ekki sist
það að hún geröi þá aö þeim
meiri fiflum sem þeir létu meir
eftir sér hafa, kraftakjaftaskur-
inn Vilmundur átti þar aö von-
um metið.
Vinnubrögð Visis i þessu máli
eru til skammar, þau eru sið-
spillandi og sannkallað viöur-
styggilegt hneyksli. Stóru orðin
i ritsmfð þessari eru i hana sett
til þess að hún verði frekar Vil-
mundi Gylfasyni og sliku fólki
aðskapi.Venjulegt sómakært og
kurteist fólk er beðiö afsökunar,
viö erum bara svona við Vil-
mundur.
Búvöruframleiðsla
Vestfirðinga
Vegna þeirrar sölutregðu sem
verið hefurum skeið á búvörum
tslendinga og þá sérstaklega
þess lága verðs sem fæst fyrir
þær erlendis i samkeppni viö
margháttaðar niðurgreiðslur
hefur veriö talað um offram-
leiðslu á þessum vörum hér á
landi. Er þá miðað viðað eðlileg
framleiðsla fullnægi neyzlu-
þörfum tslendinga eða sé i
mesta lagi 10% umfram þær.
Verðtrygging sú sem bændum
hér á landi var veitt með laga-
ákvæðum um útflutningsbætur
er miöuð við þetta framleiðslu-
magn.
Offramleiðsla og sér-
staða Vestfirðinga
Þrátt fyrir það að islenzkum
bændum hefur fækkað verulega
fer framleiösla þeirra sifellt
vaxandi enda hafa erlend að-
föng til landbúnaðar aukizt
mjög i kjarnfóðri og vélvæð-
ingu. Er nú svo komið að verö-
trygging útflutningsbóta nægir
alls ekki til þess að grundvallar-
verð náist. Þá er gripið til
veröjöfnunargjalds sem leggst
jafnt á alla og lækkar verðið til
allra og jafnar þaö um leið.
Sauðfjárbændur eru að visu
gjaldskyldir sér og mjólkur-
framleiðslan i öðru lagi. En hjá
báðum þessum aðalgreinum er
talað um verulega offramleiðslu
sem þurfi að draga úr með
einhverjum hömlum.
tumræðum um þessi mál hef-
ur það komið fram hjá sumum
Vestfirðingum að engin offram-
leiðsla búvara sé á Vestfjörðum
og beri því að undanskilja þann
landshluta við þær aögeröir sem
kunna að koma til framkvæmda
og hugsaöar eru til að draga úr
framleiðslu. Meðal annars er
þessu haldið fram i viðtölum
sem blaöamaðnr Timans átti
við tvo stéttarsambands-
fulltrúa, Sigmund á Látrum og
Engilbert á Tyrðilmýri, en
viðtal þetta birtist i Timanum 8.
september.
Það er þvi ástæða til að gera
;ír erein fyrir stöðu Vestfirð-
inga f þt'ssum framleiðslumál-
um.
Mjólkurframleiðslan
Litum þá fyrst á mólkurmál-
in. Sökum strjálbýlis, landslags
og vegalengda hafa sumar
byggöir Vestfjarða enga að-
stöðu til mjólkursölu til
mjólkursamlags. Úr Bæjar-
hreppi i Strandasýslu fer mjólk-
in i samlagið á Hvammstanga
en bændur i Geiradal og
Reykhólasveit leggja mjólkina
inn I Búðardal. Þeirra fram-
leiðslumál blandast þvi vinnslu-
búum i öðrum landshlutum.
Samlagssvæði mjólkurbúsins á
Patreksfirði er Vest-
ur-Barðastrandarsýsla. Þar
hefur verið nóg m jólk enda voru
þar312kýr haustið 1976 en ibúar
sýslunnar voru þá 1966. Þarna
kemur þvieinkýrá móti 6,3 ibú-
um.
Þá er eftir mjólkursamlagið á
Isafirði. Sé litið á Isafjarðar-
sýslur ásamt Bolungarvik og
Isafjarðarkaupstað sem eina
heild, þá voru ibúar þar 6503 i
desember 1976 en mjólkurkýr
voru þá taldar 582 og koma 11,2
ibúar á móti hverri mjólkurkú.
Segja má að þessi kúafjöldi væri
nógur til að fullnægja
nýmjólkurþörfinni ef samlagið
fengi jafnmikla mjólk allar vik-
ur ársins. Én þvi er ekki að
heilsa. Júlimánuður skilar hér
sem annars staðar tvöfaldri
mjólk á við suma vetrarmánuð-
ina, enda hefur skort
neyzlumjólk á Isafirði yfir vet-
urinn. Bætt hefur veriö úr þvi
með aðflutningi mjólkur úr öðr-
um landshlutum en bændur
jafnframt hvattir til að fjölga
kúm og auka mjólkurfram-
leiðslu.
Sigmundur og fleiri
hlýddu kallinu
Sigmundur á Látrum hlýddi
þessu kalli, byggði nýtizku fjós
oe fiölgaði kúnum. Mjólkur-
framleiðslan jókst hjá nokkrum
öðrum og innlögð mjólk i sam-
lagið á Isafirði hefur farið vax-
andi siöustu misserin. A þessu
ári befur aðflutt m jólk úr öðrum
landshlutum aðeins numið rúm-
lega 30 þúsund litrum og barst
hún til Isafjarðar I janúar,
febrúar og marz. Hins vegar
hefur þurft aö flytja þangað
mikið af rjóma og skyri eða efni
til skyrgerðar. Þykir mörgum
Vestfirðingum eölilegt að
mjólkin sem þarf að skilja til að
fá skyr og rjóma og jafnvel
eitthvað af smjöri verði fram-
leiddá Vestfjörðum, en stööin á
Isafirði hefur ekki tæki til fjöl-
breyttari framleiðslu.
GUÐMUNDUR INGI
KRISTJÁNSSON
Ekki er gott að segja hve
margar kýr þarf á svæöið til
þess að standa undir þessari
framleiðslu en algert lágmark
eraðein kýr sjái fyrirþörfum 10
ibúa og til þess þarf 650 kýr. En
væri hlutfallið milli fólks og kúa
svipað og i Vestur-Barða-
strandarsýslu þyrfti Isafjaröar-
svæðið um 1000 k_ýr.
t»á er komiö að
kjötinu
Haustið 1976 varslátraö 84.287
dilkum i sláturhúsum á Vest-
fjörðum og var meðalþyngd
fallanna 15,54 kg og kjötmagnið
alls 1.309.867 kg. En allt kinda-
kjöt i þessum sláturhúsum var
rúmlega 1495 tonn og verður að
telja það kindakjötsframleiðslu
Vestfirðinga það áriö. Að visu
munu nokkrir menn úr Dala-
sýslu slátra fé sinu á Boröeyri
en varla þarf að draga mikiö frá
magninu þess vegna. Sam-
kvæmt þessu er Vestfjarðakjöt-
ið rúmlega 10. hluti af öllu þvi
kindakjöti sem til fellur i land-
inu en Vestfirðingar eru innan
við 20. hluta af landsmönnum.
Engar skýrslur eru um þaö
hversu mildð kindakjöt Vest-
firðingar borða yfir árið, en tal-
ið er að meðalneyzla hvers
Islendings sé 44 kg. Vestfiröing-
ar voru taldir 10080 þann 1.
desember 1976 og ársneyzla
þeirra ætti samkvæmt þvi að
vera 443.520 kg. Það verða þvi
afgangs um 1000 tonn sem flytja
þarf burt af svæðinu til neyzlu
annars staðar eða 2/3 hlutar
kindakjötsins á Vestfjörðum.
Vænleiki fjárins á
Vestfjörðum
Það er vert að veita þvi
athygli að haustið 1976 var
meðalfall vestfirzkra dilka 15,54
kg en landsmeðaltalið var 14,^8
kg. Þyngstir voru dilkar á
Noröurfiröi á Ströndum, 17,30
kg, á Hólmavik 16,64 kg og á
Óspakseyri 16,23 kg. Þessi þungi
bendir til þess að ekki sé um of-
beit að ræða á Vestfjörðum eða
a.m.k. óviða. Þó er vert aö
athuga hvort frjósemi sauðfjár
muni vera minni þar en i öörum
landshlutum svo að meiru sé
slátrað af einlembingum.
Hagtiðindin segja að sauðfé á
Vestfjörðum eftir sláturtið árið
1975 hafi verið 78.643 talsins.
Haustið 1976 var slátrað á svæð-
inu 84.287 dilkum eða nokkru
fleiri en fjárfjöldinn var vetur-
inn áður. Á öllu landinu voru
settar á vetur 860.950 sauðkind-
ur haustið 1975 en slátrað haust-
ið eftir 858.950 dilkum, sem er
aðeins lægri tala. En til þess að
gera engum rangt til viö saman-
burðinn ber aö geta þess að á
Vestfjörðum fækkaði fé á fóðr-
um milli þessara ára um 666 en
á landinu i heild fjölgaði um
10.472. Sé þeirri tölu bætt við
sláturdilkana, en fjöldi þeirra
hefði aukist um þessa töluheföi
eldisfé ekki f jölgað, reynist tala
sláturdilka 101,5 eftir hverjar
100 vetrarfóðraðar kindur. Séu
hins vegardregnir 666 dilkar frá
sláturlömbunum á Vestfjörðum
vegna f járfækkunar þar, kemur
á daginn að Vestfirðingar fluttu
Framhald á bls. 19.