Fréttablaðið - 30.10.2006, Síða 80

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
����������
�������������������
Skilagjaldið er
10 krónur
Knarrarvogi 4, Rvk.
������������������� ������������
������������������������ �������� ������������������������������������
����������� ���������������������������������������������������������������
������������������ �����������������������������������������������������
�������������������������������������������������������� �������������
�������������������������������������������������
�������������������������������������������������������
������������ �� �����
������������ �� ����������
������������� �� ���������
������ ����� �� ����
������������ �� ���������
������������� �� ���������
����������������������������������������������������������������������������������������
������������������� ��������������������������������������� ��� ��� �� ������������
������ ���������������������������������������������������������������� ���������������������
��������
���������
��������
��������
�����������������
��������
�����������
��������
����������
������������
�
�
�
�
�
�
�
��
��
�
��
�
�
�
�
��
�
��
��
��
�
��
�
��
�
��
��� ���������������������������
�� ���������������������������������������������������������
� ���������� ��������������������������������������������������
� �������������������������������������������������������
� ������������������������

Á Norðymbralandi er lítill hólmi sem heitir Lindisfarne.
Fyrr á öldum var þar fagurt og
friðsælt mannlíf. Þar stofnaði
heilagur Auðun munkaklaustur
með góðu bókasafni og enn þá
betri vínkjallara. Haustið 792
tóku glöggir menn að veita því
athygli að ýmsir váboðar voru á
lofti yfir Lindisfarne. Það gekk á
með hvirfilbyljum og þrumum
og eldingum og stundum mátti
greina eldspúandi dreka yfir
klaustrinu. Áttunda janúar árið
793 dró síðan til tíðinda um tvö-
leytið. Þann dag komu skip af
hafi og strákaskríll úr Víkinni í
Noregi gekk á land í Lindisfarne
og rændi og ruplaði í klaustrinu,
þurrkaði vínkjallarann og lék
munkana grátt.
ÞESSI dagsetning, 8. jan. 793
hefur síðan markað upphaf svo-
nefndrar Víkingaaldar, en á því
tímabili var mikil sveifla á nor-
rænum strákum frá Reykjavík
til Konstantínópel og frá Vín-
landi til Kænugarðs. En upp birt-
ir öll él um síðir. Víkingaöldin
tók enda eins og allar aðrar aldir.
Það var fyrir hádegi mánudag-
inn 25. september árið 1066. Þá
féll síðasti víkingurinn, Harald-
ur harðráði Sigurðarson, í orust-
unni við Stanfurðu-brú.
SAGAN endurtekur sig. Nú um
nokkurt skeið hafa góðir og guð-
hræddir menn í Kaupmannahöfn
séð skuggaleg teikn á lofti:
Íslenskur forseti sást snæða flat-
böku við Ráðhústorgið. En flat-
bakan er helsta ógnun við þjóð-
artákn Dana, smörrebröðið.
Skömmu síðar höfðu íslenskir
piltar tekið til við að reka gamlar
krambúðir í borginni með gróða
þveröfugt við þann góða danska
sið að reka þær með notalegu
tapi. Síðast en ekki síst tók
íslenskur uppvakningur, Nyheds-
avisen, að ganga ljósum logum
um gervalla Danmörku.
HINN 29. október 2005 kváðu
þeir fróðu munkar sem gefa út
hið kristilega smárit Ekstra-
bladet sem löngum hefur staðið
vörð um siðferðisþrek Dana upp
úr með að Víkingaöld væri hafin
á ný. Víkingaöldin síðari. Og spá-
sagnir herma að henni muni ekki
ljúka fyrr en aftur verði horfið
að því góða skipulagi er Danir
héldu uppi Guðs kristni og góðum
siðum á Íslandi með því að dæma
karlana á Brimarhólm en dýfa
konum þeirra í Drekkingarhyl.
Víkingaöld hin
síðari