Tíminn - 30.03.1980, Blaðsíða 20

28
Hfj
HAPPY-HÚSGÖGN eru hönnuö fyrir ungt fólk,
enda sýna vinsældir þeirra aö þau eru þaö
sem unga fólkiö vill.
HAPPY-SVEFNBEKKUR, léttur og þægilegur
með þremur púðum í baki og rúmgóða
sængurfatageymslu.
Verð: 149.000. Einnig fáanlegur2ja manna.
HAPPY-SKRIFBORÐIÐ tekur ekki mikið pláss
en þjónarvel sínum tilgangi. Verð: 71.000.
HAPPY-SKÁPARNIRpassa alls staðar.
Þeim má raða eins og hver vill. Mjög hagstætt
verð.
HAPPY-HÚSGÖGNIN eru einnig fáanleg úr
mahogni plötum.
HAPPY-HÚSGÖGNIN eru vönduð vara sem
þérgetiö treyst.
Fást íöllum helstu húsgagnaverslunum
landsins.
OPIÐ í DAG SUNNUDAG

• O ■-». -«• . « V’ •» »- c I i » n ^
Sunnudagur 30. mars 1980
Eyöilagður ljósabúnaöur — handaverk skemmdarvarga.
Sigurður Gunnarsson, fyrrverandi skólastjóri:
Skemmdarverkin
æpandi vitnis-
burður um vöntun
á siðlegu uppeldi
Fyrir skömmu voru birtar I
fjölmiölum ömurlegar fréttir sem
hiotiö hafa aö vekja mikla um-
hugsun og hryggö allra hugsandi
manna. Borgarstjóri Reykjavík-
ur birti þá fregn aö spellvirki ým-
iss konar sem framin heföu veriö
á eignum borgarinnar á sföast
liönu ári næmu AÐ MINNSTA
KOSTI 80 MILLJÓNUM KRÓNA.
Og fréttamaöur hjá sjónvarpinu
skýröifrá þvl i máii og myndum
aö stórkostleg spelivirki heföu
veriö framin á trjágróöri á viss-
um svæöum t borginni og vföar.
Aöur minnast áreiöanlega flestir
aö hafa heyrt margvfslegar
fregnir um ruddalega og raunar
fráleita framkomu og umgengni
fólks, yngra og eldra, bæöi I
byggöum og óbyggöum og margs
konar eignatjóni sem af slfku
framferði hefur hlotist. öllum
ábyrgum mönnum mun um þetta
kunnugt og dæmin svo mörg aö
ástæöulaust er aö telja þau hér
upp.
Margir hafa gert sig seka um
aö kenna æskunni um flest eöa
allt þaö sem aflaga hefur fariö f
þessum efnum. Þaö er hin mesta
fjarstæöa og ósanngimi. Full-
orönir menn eiga örugglega
mikinn þátt I mörgu þvi, sem
þama er um aö ræöa.
Upphaf greinar minnar um
þessi alvarlegu mál minnir á aö
ýmsir hugsandi menn, karlar og
konur, hafa bæöi nii og fyrr látiö
falla um þaö ákveönar skoöanir i
ræöu og riti aö leggja þurfi miklu
meiri áherslu en gert hefur veriö
á siölegt uppeldi þjóöarinnar.
Meö þvf eina móti væri hægt aö
ráöabótá þeim varanlega vanda,
sem hér um ræöir. Hafa þd jafnan
aöalfræöslu- og uppeldisstofnanir
þjóöarinnar, heimili og skólar,
veriö nefndir til aö hafa þar for-
ystuhlutverkiö. Kirkjan á aö
mfnu mati aö vera þar sjálfsagö-
ur þriöji aöili. Md hiklaust vænta,
aö ef þessir sterkustu uppeldisaö-
ilar þjóöarinnar tækju höndum
saman af fyllstu alvöru og
einlægni mundi varanlegur ár-
angur nást, — árangur sem
smám saman mundi valda al-
gjörum þáttaskilum i þessum
efnum.
Sé vilji fyrir hendi, sem ætla
mætti eftir langa og bitra reynslu,
dugar tickert athafnaleysi, ekkert
hangs lengur. Menntamálastjórn,
kennarasamtök og biskup, eöa
fulltrúar þessara aöila, ættu strax
á þessu ári aö setjast á rökstóla
og marka stefnu sem taka mætti
og taka ætti miö af i skólum og á
heimilum f hinni nýju sókn þjóö-
arinnar til aukins velsæmis, til
hærri siögæöisþroska. Sföan þarf
aö sjálfsögöu aö fylgja þeirri
stefnu ákveöiö eftir og veröur
ekki frekar um þaö rætt hér.
En ég fullyröi sem gamall
skólamaöur, aö fjölmargir
myndu fagna mjög þessu aökall-
andi og æskilega framtaki og
binda viö þaö miklar vonirtil far-
sælli og fegurri lífshátta.
II.
Fregnir þær sem birtar voru i
sföustu viku og nefndar i upphafi
þessarar greinar uröu til aö rifja
upp fyrir mér ákveöna umræöu
sem varö um þessi sömu mál
fyrirmeira en þremur áratugum.
Minntist ég þá allt i einu greinar
eöa erindis sem ég skrifaöi eitt
sinn og flutti á þessum árum og
fann reyndar f gömlu dóti mfnu.
Nefaist þaö ,,Er þörf á auknu siö-
gæöisuppeldi meöal islensku
þjóöarinnar”.
Þegar ég lit yfir þetta erindi nú,
eftir þrjá áratugi og tveimur ár-
um betur leynir sér ekki aö þaö er
skrifaö af áhugasömum, ungum
skólamanni, sem vill koma af
staö auknum umræöum um þessi
alvarlegu og mikilsveröu mál. Og
tæpast veröur annaö séö en aö
þaö eigi enn sama erindi og fyrr
meöal manna þvi aö enn hafa
fræösluyfirvöld okkar ekki sent til
skólanna velsæmisreglurnarsem
þama er vikiö aö og voru þá m.a.
til umræöu, og enn berast sifellt
fregnir af margvislegum vel-
sæmisbrotum yngra og eldra
fólks eins og fyrr er vikiö aö.
Ég ætla þvi aö leyfa mér aö
biöja Tfmann, aö birta viö tækifæri
erindi skólastjórans unga um
þetta brennanch dægurmál, — er-
indisemhann flutti fyrir 32árum.
Þaö gæti veriö til umhugsunar
fyrir ýmsa hvernig hann tekur á
þvi á þeim tíma, — og aö kjarni
þess á viö nú á dögum engu siöur
en þá. Leyfi ég mér aö vænta aö
nefnd sú sem kjörin yröi sem
fyrst til aö marka nýja stefnu til
bættra siögæöishátta þjóöarinnar
taki miö af sumum þeim atriöum
sem þar er aö vikiö.
Siguröur Gunnarsson.
I.
Hvað liður vel-
sæmisreglunum?
Eins og flestum kennurum er
kunnugt, hefur veriö rætt um þaö
á nokkrum kennaraþingum und-
anfarin tólf ár a.m.k., aö þörf
væri á aö gefnar væru út reglur
eöa leiöbeiningar fyrir skólanem-
endur um almennt velsæmi og
háttprýöi yfirleitt. Hefur veriö
látiö i þaö skfna, aö skólunum ætti
aö vera skylt aö leiöbeina nem-
endum slnum i almennri um-
gengismenningu og háttvfsi, þótt
fræöslulögin geröu raunar ekki
ráö fyrir slfku. — Ýmsir merkir
menn hafa lagt þarna orö i belg,
m.a. námsstjórar og mennta-
máfaráöherra, og hafa þeir talíö,
aö meö þvi aö fela skófunum
meiri afskipti af hinu siölega upp-
eldi, væri tvfmælalaust stigiö
spor 1 rétta átt. Nemendurna
skorti of almennt snyrtimennsku
og háttvfsa framkomu, sem full
þörf væri á aö bæta.
Á siöasta kennaraþingi, sem
haldiö var i júnf 1947, var mál
þetta enn til umræöu. Skilaöi þá
nefnd, sem kosin haföi veriö I
máfíö 1945, alfftarlegu áliti, þar
sem mál þetta var rætt á hógvær-
an hátt og bent á leiöir til athug-