Tíminn - 07.06.1981, Blaðsíða 12

Sunnudagur 7. júni 1981
■ 1 Ameriku — gulllandinu — eru
veitingahiís, að minnsta kosti
mörg hver, þannig Utbilin að
uppUr borðunum standa dálitlir
sjdnvarpsskermar: stjörfum
augum stara menn á Dallas eða
auglýsingarnar meðan þeir
tyggja i sig hamborgarann sinn
meö osti. Hér á Islandi eru máske
gólfteppi uppá borðum eða leður-
baðstofu-Spánar-still i einni kös
en svo er guði fyrir aö þakka að
þaðeru ekki sjónvörp. 1 fjölbýlis-
hUsum eru aftur á móti videó-tæki
og Tommi & Jenni sýndir aftur og
aftur: Deep Throat þegar börnin
eru farin að sofa.
Videóið breiðist Ut! Variö ykk-
ur!
Þetta orð...
Hugleiðið bara þetta orð: videó.
Þaö er eitthvaö klUrt við þetta
orö. Það er sami þefur af þessu
orði og er í litlu iókölunum I
Istedgade þar sem skrokkar
horfa á líffærasyningar Ur vídeó-
tækjum. Væntanlega — þvl auð-
vitað hef ég aldrei komið I þessa
litlu lókala...
En alveg burtséð frá lyktinni þá
er vídeóið andstyggðarfyrirbæri.
Mér skilst það sé komið I öll hUs I
Breiðholti og menn sáttir við sitt
hlutskipti. Grinþættir og bíó-
myndir og klámmyndir og
fræðsluþættir og eitthvað fyrir
börnin. Einhvers staöar munu
hafnar Utsendingar á sunnudags-
morgnum. Þá er nU gaman að
lifa! Blátt eða marglitt skin sjón-
varpsins Ur stofunni, lágvært ein-
tóna muldrið og krakkarnir hug-
fangnir af því hvernig Tommi
lemur Jenna, Jenni Tomma, Gög
Gokke og Gokke Gög. Þá er hægt
aö lUra lengur i timburmönnum
og láta vídeóið sjá um börnin.
Eftir hádegiö eða kannski I kvöld
þá kemur blómynd — einhver
æöisleg meö Burt Reynolds — og
hana skulum við horfa á. Svo
kemur kannski Chaplin: það er
menningarlegt, er þaö ekki? Alla
vega saklaust og spillir engum.
Viktoria Principal
t gulllandinu sem ég nefndi
áöan koma menn ekki svo i heim-
hringi, selhifundi, efna til uin-
ræöu: HÆTTAN SEM STAFAR
AF VIDEOTÆKJUM, ORTOLV-
UM OG AMERtSKU SJÓN-
VARPSEFNI, ganga I Alþýðu-
bandalagið, skrifa greinar einsog
þessa, gefa börnunum hollt
lestrarefni eftir meðvitaða höf-
unda og vera sæl I lukkunnar vel-
standi undanhaldsins og fá-
mennisins og Urvalsins? Æ, hvað
þetta er erfitt líf! Glotta svo við
tönn einsog Skarphéðinn Njáls-
son...
Og má ég svo: Ur þvi ég þurfti
endilega að byrja, minnast á svo-
kallað „frjálst Utvarp”. Hvað er
það? Eitthvað sem ritstjóri
SamUelsog Svarthöföi leggjanótt
við dag til að verði að veruleika?
Eitthvað I stil við Milton Fried-
mann og frelsiö? Hong Kong?
Hvaö á að vera i frjálsu Utvarpi?
Svosem einsog létt tónlist, létt
efni, létt skemmtiefni, léttur fróð-
leikur, létt fræðsla... Við þurfum
alveg endilega meira af léttu
efni. Einhver ætlar að hrópa
hUrra ferfalt eða fimmfalt eða
sexfaltþegar Páll Heiðar Jónsson
hættir með Morgunpóstinn. I guð-
anna bænum gefið okkur meira af
léttuefni. Og gefið athafnamönn-
unum —íhvers svita við þrifumst
— tækifæri til að gefa okkur þetta
létta efni og þessa léttu tónlist.
í kufffélaginu er Frón-
kex
Ahangendur „frjáls Utvarps”
tala um hvað það verði gott fyrir
landshlutana, hvert krummaskuð
getur fengið sitt eigið Utvarp og
upplýsingastreymið og fróð-
leikurinn verður aldeilis guödóm-
legur. Með leyfi: hvaða tilgangi
eiga slik Utvörp að þjóna?
Útvarp Trékyllisvik, þetta er
titvarp Trékyllisvik, á Finnboga-
stööum bar belja i nótt og báöum
heilsast vel, i kufffélaginu er
Frónkexið að verða búið, allir
sem ætla aö fá bensin veröa að
fara Utá Gjögur, Esjan kemur
annaðkvöld með meira Frónkex,
það verður ball i Félagsheimilinu
á laugardaginn og vonir standa til
að Stuðlatrió mæti á staðinn, það
er ansi gott veður Uti, gleymið
ekki Frónkexinu.
Magnþrota9 vitskert...
Léttar hugleiðingar um útvarp og vídeó
sókn að þeim sé ekki stillt fyrir
framan sjónvarpiö: svo er horft á
Viktoriu Principal — sem er
valdasjUk ef marka má Visi — I
þögulli og forheimskandi aðdáun
og sljóleika. Besti og mesti
kosturinn viö islenska sjónvarpiö
er likastil að það er vist fremur
leiðinlegt. Guð! — hvaö þaö er
kvartaö i lesendadálki og „sjón-
varpsgagnrýni” Dagblaösins. Við
viljum betra sjónvarp, við viljum
fá að horfa meira, horfa ennþá
meira, viö viljum fá að drekkja
okkur I sjónvarpinu, við viljum
sitja hugstola, magnþrota og vit-
skert fyrir framan sjónvarpið og
stara, stara Ur okkur augun, svo
þegar dagskráin er loksins bUin
þá viljum við fá að henda okkur
uppi rUm, agndofa af sælu yfir
ævintyrunum sem viö sáum
henda annaö fólk og viljum fá að
sofna meö nöfn þess á vörunum,
mynd þess í huganum og við vilj-
um fá að vakna beinlinis ærð af
fögnuði svo við fáum ekki frið
fyrren við erum sest aftur — við
viljum fá að horfa á sjónvarpið
meöan við borðum kókópuffsið
okkarog hvað það værigamanaö
hafa einsog eitti bilnum, svo þeg-
ar við komum heim viljum við fá
aö horfa á sjónvarpið I friöi, við
viljum ekkert vesin, viö viljum
bara fá að horfa á sjónvarpið og
svo væri ansi gott aö fá aö vita
hver myrti J.R.Ewing og það sem
við viljum lesa I blöðum er allt
um sjónvarpið: hvernig Larry
Hagmann er I raun og veru og
hvort Viktoría Principal sé I
rauninni valdasjUk það getur ekki
verið, hUn er svo góð i sjónvarp-
inu og reynist Lucy svo vel og
keyrir hana I skólann og og og...
Kól-om-bj-a-kaff-i
Svo væri líka — meðan við höf-
um ekki svona mikið sjónvarp —
gaman ef tilkynningarnar I Ut-
varpinu væru matreiddar, hugsið
ykkur ef þaö væru skemmtileg
lög sungin undir: Kól-om-bía-á-
kaff-iiii, eða frá hinu opinbera
dadda-radda-da... — þá myndu
tilkynningarnar nefnilega safnast
fyrir I hausununv á okkur einsog
sjónvarpsaugiysingarnar gera og
við myndum ekki þurfa að hugsa
meira þann daginn en bara svlfa
um i algleymi þartil við getum
aftur og aftur sest fyrir framan
sjónvarpiö og látiö okkur liða
veeeeeel!
Svo er guði fyrir að þakka —
ekki síður en að það er ekki sjón-
varp á veitingastööum — að þetta
er ekki svona slæmt en þegar
verður komið vídeó I hvert hUs og
dásamleg tæknifyrirbæri einsog
kaplasjónvarp sem er víst það
sem koma skal og gervihnöttur
yfirEsjunni og beint samband við
höfuöborgina í Dallas og stas-
sjónina i' Hollywood sem byr til
lifið — þá er stutt I að viö étum
kokkteilsdsu i öll mál...
Fyrst ég er byrjaður: má ég þá
takk íyrir minnast á Keff-lavik
Radio en þaö hlustar vist enginn
lengur á Utvarpiö á SkUlagötu á
laugardögum afþvi I hinu radíó-
inu er mjUkmáll smeðjulegur
Kani aö kynna Top Forty sem er
vinsældalistinn I Ameriku og það
má vel eyöa tima I að hlusta á
heilalaust glundrið og innantómt
rausið sem er svo óendanlega
skemmtilegra en Óli H. Þórðar-
son enda er hann hættur sem bet-
ur fer og við getum öll hlustað á
Top Forty og taktiö og hann kem-
ur innl okkur og kemur I staöinn
fyrir okkur. KanaUtvarpið er
prdfessjónal: þar syngja þeir:
Ameri-can For-ces Radi-o, og
alltaf svona söngl á milli og bara
létt efni viö allra hæfi en ekkert
leiöinlegt og allt er svo gott og
fallegt og skínandi og við skulum
bara leggjast afturábak og láta
taugarnar engjast sundur og
saman af unaði, fögnuði, fróun.
Viö viljum fá vegg innaní okkur
og þetta er svo skemmtilegt
Lee Cooper is in the
pocket
Það er I rauninni mjög llklegt
að maður veröi vitlaus þegar
maður hefur hlustað mikið á
KanaUtvarpið.horft á vldeótækið
sittdaginnUt og inn, drukkið I sig
Lee Cooper og kók auglýsingarn-
ar I sjónvarpinu. Þetta er allt-
saman lágkUltUr, illa þefjandi
lágkUltUr, en visast það sem fyrir
okkur liggur því ekki má stoppa
þróunina ekki má brjóta sauma-
vélarnar til aö halda áfram að
handsauma, ekki slá hendinni á
móti kapalsjónvarpi, örtölvu-
byltingu, hjálpartækjum
heimilisins, mlkrófilmubdkum
eöa ekki bdkum og svo framvegis
og svo framvegis og svo fram-
vegis. Ættum við ekki aö spyrna
við fótum, vera alvarleg, ábyrg,
fUlog meðvituö: setja á stofn les-
Eða jafnvel: Útvarp Vestfirðir,
vegurinn þarna er fær, vegurinn
hérna er ófær, takk fyrir, nU spil-
um við léttlög og fyrst á fóninn er
Donna Summer með lag sitt...
Nei, viö skulum öllsömul I einu
vera sæl með okkar skinn og
hlusta bara á Útvarp Reykjavlk
og kannski stofna aðra rás fyrir
léttu tónlistina og auglýsingarnar
i ni'u minUtumar en vonandi ekki,
þjálfa þulina upp I að misþyrma
tungunni — blessaöri tungunni — I
sömu tóntegund og John eða Bill
eöa Will eða Larry I Keff-lavik
Radio.
Ég fa- aöhalda að mér sé mikið
niðri fyrir. Það er ekki rétt. Mér
finnst bara vídeó I f jölbýlishUsum
lágkUrulegt, KanaUtvarpiö við-
bjóðslegt og „frjálst Utvarp”
hallærislegt. Þaö er eiginlega —
þegar grannt er skoöað — allt og
sumt.
Illugi Jökulsson,
blaðamaður, skrifar