Tíminn - 05.07.1981, Page 32

skrýtnir hlutir og skrýtnara fólk

V

■ Morarji Desai, fyrrum for-
sætisráBherra Indlands, er orðinn
84ra ára gamall en er övenjulega
hress eftir aldri. Hann byrjar
jafnan daginn á þvi aö fá sér eitt
stórt glas af sinu eigin þvagi.
Desai heldur þvi fram að sina
góöu heilsu eigi hann fyrst og
fremst þvagdrvkkiunni að bakka.
Sömuleiðis þvi að hann borðar
aldrei annað en ávexti og fyrír
utan þvagið drekkur hann aðeins
mjólk.
Desai segir að Biblian mæli
með þvagdrykkju og að það sé
gamall lækningasiður Grikkja og
Hindúa. „Þvagið hreinsar
mannslikamann”, segir gamli
maðurinn. „Það er náttúrulegt
lækningaefni.”
■ Hann var þess vafasama heið-
urs aönjótandi að vera feitasti
maöur i veröldinni þar til fyrir
skömmu. Hann heitir Jon Brower
Minnoch og byr i Seattle og áður
en hann missti 450 kiló fyrir dtki
löngu var hann hvorki meira né
minna en 700 ki'ló að þyngd. Það
er 300 kilóum meira en næstfeit-
asti maður heims.
Minnoch veiktist eitt sinn hast-
arlega þegar hann fór á mjög
strangan megrunarkúr sem hann
skipulagði sjálfur. Hann dró svo
úr matarneyslu sinni að á endan-
um át hann nánast engar kalóriur
en siðan var hann næstum dauður
vegna þess að einhverra hluta
vegna hætti likaminn að losa sig
við úrgang. Er Minnoch var flutt-
ur á sjúkrahús varð aö kalla til
slökkviliðið til aðstoðar og
slökkviliðsmennirnar neyddust til
að brjóta einn glugga úr ibúð hans
og svo var hann borinn út á bör-
um úr þykkum og sterkum viði.
Minnoch var4fluttur á háskóla-
sjúkrahúsið i Seattle og læknar
þar komust aö þeirri niðurstöðu
aö b'kami þessa 38 ára gamla
manns væri kominn á siðasta
snúning. Hann gat hvorki hreyft
sig né talað. Sjálfum fannst Minn-
och aö hann væri að dauða kom-
inn en þá dró ofurlitið úr kvöl
hans. Honum fannst að honum
væri gefið „annað tækifæri” og
hann setti sér það mark i fullri al-
vöru að ná sér niður i eðlilega
þyngd.
Hann er nú i megrun og gengur
ágætlega. Takmarkið er að kom-
ast niður i' 100 kiló og þangað til
þvi marki er náð hefur Minnoch
bannað töku ljósmynda af sér.
■ Dr. Stephen Kaplan heitir
maður i' Arhriku, kennari við rik-
isháskólann i Stony Brook i New
York. Hann erskráður i simaskra
borgarinnar sem stjórnandi fyr-
irtækisins „Blóðsugurannsókn-
ir”.
„Margir álita aö ég sé sjálfur
blóðsuga”, segir Dr. Kaplan.
„Glæpafræöingur er aldrei sagð-
urvera glæpamaöur en einhverra
hluta vegna er fólk gjarnt á að
telja blóðsugufræðing vera blóð-
sugu.”
Hitt er svo annað mál að rann-
sóknir Kaplan á blóðsugum —
mannlegum blóðsugum vel að
merkja — hefur fært hann dálitið
langt, svo ekki sé meira sagt.
Hann hefur nefnilega sjálfur
prófað að drekka blóð en allt i
nafni rannsókna sinna.
„Ég hef kynnst fólki sem hefur
látið sverfa tennurnar á sér svo
þær likjast vigtönnum”, segir
hann. „Si'Ban bitur þetta fólk aðra
ihálsinn og drekkur úr þeim blóð-
ið. Ég hef fylgst með þessu og ég
hef meira að segja tekiö þátt i
þessu. Einn aðstoðarmanna
minna beit mig einu sinni og
drakk úr mér blóöið. Við prófuð-
um þetta til að ganga úr skugga
um aö það væri mögulegt. Honum
gekk ekki nógu vel að bita sig i
gegnum húöina en siöan prófaöi
ég sjálfur á öðrum aöstoðar-
manni. Mér tókst hræöilega vel
upp! Aðstoöarmaðurinn bar
merki vampirunnar og varð aö
ganga með trefil i hálfan mánuð.
Ég drakk mannsblóö. Það er heit-
ur, saltur og slimugur vökvi. Mér
finnst þaö ekkert sérstakt en
mörgum öðrum finnst þaö aftur á
móti.”
■ Þaö er óhætt að segja aö blóð-
sugurannsóknirnar eigi hug og
hjarta Dr. Kaplans. Hann helgar
þeim allar fristundir sinar. Enn
sem komið er hefur hann ekki
rekist á neinn Drakúla, sem sé
yfirnáttúrulega vampiru, en
margir þeirra sem hann hefur
kynnst og drekka mannsblóð
reglulega ætla sér einmitt það —
að verða ódauðlegir og eiliflega
ungir með þessum sérkennilega
drykkjuskap. Einnig eru tilað þvi
er hann segir djöflatrúarflokkar
sem fórna mönnum (fyrst og
fremst rótlausum puttaferða-
löngum) til að drekka úr þeim
blóðiö. Aðrir sem leggja stund á
þetta eru ekkert annað en réttir
og sléttir sadistar og/eða masó-
kistar.
Blóðsugum lætur afskapiega
vel að leynast, segir Kaplan. Þær
ganga um úti á götu i finum
jakkafötum eða kvöldkjólum og
enginn lætur sér detta i hug annað
en að viökomandi fólk séu venju-
legir traustir þjóðfélagsþegnar.
Oftast láta þær sér nægja að
drekka blóð annarra i hópnum en
blóðsugur safnast mjög gjarnan
saman i hópa til að leggja stund á
áhugamálið.
Dr. Kaplan segir að að hans
áliti ætti að leyfa blóðsog meðal
fullorðinna. Hann gerir sér hins
vegar grein fyrir þvi að litlar lik-
ur eru á að það verði gert.
■ Fyrst héldu menn aö tölvan
hefði svaraö rangt en mennirnir
rétt en svo sáu þeir að auðvitað
hafði tölvan rétt fyrir sér. Spurn-
ingin sem lögð var fyrir tölvuna
var á þessa leið: Hvort úriö kystu
heldur: það sem seinkar sér um
sjösekúndur á dag eða hittsem er
alveg stopp?
Næstum allir mennirnir sem
svöruðu kusu heldur það sem
seinkarsér.Tölvan var hinsvegar
á þvi að ganga með hitt sem var
stopp. Og ástæðan?
Jú, úriö sem er stopp sýnir ná-
kvæmlega réttan tima tvisvar
sinnum á sólarhring en hitt sem
seinkar sér er aöeins rétt á um
það bil 2000 ára fresti....
+
Lög hafa verið lögð fyrir þing-
ið i Oklahóma i Bandarikjunum.
Það er þingmaðurinn Cleta
Deatherage sem lagði þau fram.
Lögin kveða svo á um aö áður en
karl byrjar samfarir við konu
skuli hann veröa sér úti um skrif-
legt samþykki hennar fyrir sam-
förunum og aö áður en þau renna
saman sé hann skyldugur til að
upplýsa konuna um að sú hætta sé
fyrir hendi aö hún veröi ófrisk en
það geti aftur leitt til alvarlegra
heilsuvandræða.
■ Eru Bandarikjamenn hrifnir
af Gerry Ford, fyrrverandi for-
seta? Það fer tvennum sögum af
þvi. En margir eru þó hrifnir af
þessum manni sem er svo
heimskur, að sögn Lyndon Baines
Johnson, að hann getur ekki
gengiö og tuggiö tyggigúmmi
samtimis. Enda er það svo að
hrifningin á Ford stafar sist af
djúpgáfum hans. Fremur af
kommentum eins og þessu sem
alltaf öðruhvoru detta út úr hon-
um:
,,Ef Abraham Lincoln væri á
lifi i dag, þá myndi hann snúa sér
við i' gröfinni.”
■ Eru fleiri Bandarikjamenn
svona vitlausir? Kennara- og for-
eldrasamtök landsins hafa nefni-
lega nýlega tilkynnt að á næstu
árum muni þau eyða milljónum
dollara i sjónvarpsþætti til að
kenna börnum á aldrinum 4—18
ára að horfa á sjónvarp...
■ Og enn um heimsku i þvisa
landi. Fulltrúadeildarþingmað-
urinn Les Aspin, sem sæti á i
varnarmálanefnd fulltrúadeild-
arinnar, lét hafa það eftir sér ný-
verið að vandræði bandariska
hersins felist alls ekki i þvi að of
heimskir nýliðar ráöist i herinn
eins og margir halda fram. Þvert
á móti segir Aspin að vandræðin
stafi einna helst af þvi að þeir
sem ganga nú i herinn séu alls
ekki nógu heimskir!
Afleiðingin verður sú, að sögn
fulltrúadeildarþingmannsins, að
tiltölulega gáfað fólk er sett i störf
sem algerir þöngulhausar ættu
með réttu að hafa á hendi. Þetta
kemur niöur á móralnum og eina
ráðiötilúrbóta er, segir Aspin, að
leita uppi þá allra, allra naut-
heimskustu aðila sem til eru og
setja þá i' bjánalegustu störfin.
■ Við skulum halda okkur við
Bandarikin. Rannsókn sem fyrir
stuttu var gerð á utanrikisþjón-
ustunni þar i landi leiddi i ljós að
þeir karlar og þær konur sem
vinna við að móta og framfylgja
utanrikisstefnu þessa stórveldis,
að þetta fólk litur á sig sem nokk-
urs konar Luke Skywalker i Star
Wars, þau séu fulltrúar hins góða
istöðugri baráttu gegn engu öðru
en hinu illa.
Það er félagssálfræðingurinn
Lloyd Etheridge sem komst að
þessari merkilegu niðurstöðu eft-
ir að hafa kannað sálarástand
fólks i utanrikisþjónustunni i heil
sjö ár. Hann segir að ftílkið ali
með sér „hetjuóra” og gildi það
jafnt um bæði karla og konur.
„Þau imynda sér að þau séu ridd-
arar i' hættulegri baráttu gegn
hinu illa og öllum finnst að þau
sýni mikið hugrekki. Etheridge
segir að þessi afstaða hafi tíum-
deilanlega leitt til ýmissa mestu
mistaka i bandariskri utanrikis-
stefnu þar sem þetta leiði til þess
að Bandarfkjamönnum finnist
þeir sjálfkjörnir til að hafa vit
fyrir öðrum og vernda þá en um
leið gæta þeir litt að þvi að setja
sig nákvæmlega i spor hinna er-
lendu þjóða.
Etheridgetók John F. Kennedy
sérstaklega sem dæmi en hann
las James Bond af mikilli áfergju
og skrifaði sjálfur hetjusögur um
samtimamenn. Þá kom hann á
stofn Grænu húfunum: harðsnú-
inni hersveit af hetjum og studdi
innrás kúbanskra útlaga I Svina-
flóa til að reka kommúnista frá
Kúbu. „Hetjudraumar hans sem
smádrengs héldu áfram eftir að
hann fullorðnaöist og komst i
æðsta valdastól Bandarikjanna
og heimsins alls”, segir félags-
sálfræðingurinn.
Þá komst Etheridge að þvi að
þeir starfsmenn utanrikisþjón-
ustunnar sem voru rólegir og
friðsamir i' eðli sinu höfðu til-
hneigingu til að álita að leiðtogar
erlendra rikja væru það sömu-
leiðis. Hinir, sem voru árásar-
gjarnir og uppstökkir litu hins
vegarsvo á að öll erlend riki væru
óvinir Bandarlkjanna og biðu
þess eins að geta komið þeim á
kné.
■ Ennþá meira um skrýtnar
staðreyndir i Bandarikjunum.
Samtök sem berjast fyrir þvi að
tekið verði upp byssueftirlit i
landinu birtu nýlega ógnvekjandi
tölur. Börn sem búa i sumum
hverfum New York borgar eiga
1% möguleika — ef svo má segja!
— á þvi að vera skotin til bana.
Það er hærri prósenta en likurnar
á þvi að bandariskir hermenn i
siðari heimsstyrjöldinni yrðu fyr-
ir skoti.
\kurr>»»
\kur«*> r*
Hl.mituits
H«Aaniðít«r
Kj{Hw|3*ir
KsiiIjúrAur
J «i
ilrlla
llvammst..ugt
»sa(jurA«»
Ki-II..vik
V f > k ituft* 14 Af < r
l*aírrks(ijttrAur
Kuulurirttin
Itrvftafljíirftur
*
Sr> Ajsljl.f ftur
SUkktsIn.lmur
>| <tl u inRa rjíji.ttus t «
KfTA li*rn «j» tjlrr
lia»
KiiupJrJb# Htttt\r»«m«u \-|lui
K..ti|>I( I,<g Ki.rgitt'ítrss
Katt|t(riaj. HuA,.t.t,ils
kaUftlt-litt; ÍirMftvttUa
\ i-rvlttit Klúvjr (.uftiuvonur
K.»ujjIi-I.iv; l'askruAsljttrAar
kaufiltiitit tínfirAtttg.i
kauplt'luitift i'ur
KuuplrlugiA V-Hun.
Kuupit'iaj* tsljrftíttga
M.IJMÍ.ii
KuuptViUKÍA i rattt
\rr>iutt It.ititvinv wj* Krisljatis
kttU|>lrtuK \-t*itt£.
K»u|>(piuk M«*r»lKbt»'a
Kauplrluj' Arttrstngj
Kk H.r.iAvtiUtt
Ktttt|>ip|«< M> kktshulms
ER SVARIÐ VIÐ DÝRTÍÐINNI
Biöjið um rayndalistH an skutdbindingar
Gerid verðsamanburð
POSTSENDUM
Síðumúla 32. Simi 86544
ft