Tíminn - 10.12.1981, Blaðsíða 10

Skipverji af Ross
Cleveland bjargaðist
eftir mikla hrakninga:
VAR I
BLIND^
HRIÐ A
ANNAN
SOLAR-
HRING
RETT VID
MANNA-
BÚSTAÐ
t -v
n Hjúkrunarkonur og starfsstúlkur á sjúkrahúsinu á tsafiröi kveöja
Harry Eddom þegar hann yfirgefur tsafjörö.
H Harry Eddom hringir til konu sinnar cftir aö hann er kominn á sjúkrahúsiö á tsafiröi. En þá haföi
hún frétt aöhann væri látinn og siöan aö hann heföi komist lifs af.
„ÉG HELD AÐ HANN
FARI Á SJÓ AFTUR
ÞRÁTT FYRIR LOFORД
sagði Rita Eddom í samtali við Tímann
■ — Harry hefur lofaö mér aö
fara ekkiá sjóaftur.en ég held aö
liann standi ekki viö þaö. Hann
hefur ávallt veriö ákveöinn i þvi
aö veröa togaraskipstjóri og er
þegar oröinn fyrsti stýrimaöur.
Ég held, að þegar fram I sækir,
haldi honum engin bönd i landi,
enda hefur hann veriö á sjó siðan
hann var 15 ára gamall og er
löngu biiinn aö ákveöa sitt ævi-
starf. Aö veröa togaraskipstjóri.
Þetta er hafteftir frú Ritu Edd-
om i viðtali sem tekiö var við
hana á ritstjórnarskrifstofu Tim-
ans skömmu áður en hún flaug
frá Islandi ásamt manni sinum.
— Þessi vika hefur verið eins
og draumur fyrir mér og mér
finnst þessirsiðustu dagar engum
raunveruleika li'kir. Klukkan
11.30 á mánudagsmorgni fékk ég
þær fréttir að maðurinn minn
hefði farist. Ég skildi það varla
þá. Við erum búin að vera gift i
þrjú ár og eigum sjö mánaða
gamla dóttur. En það lék ekki
nokkur vafi á þvi að togarinn
heföi farist með allri áhöfn.
Umklukkan 16 á þriðjudag fékk
ég fregnina um að maðurinn
minn væri á lífi. Ég átti ekkert
betra með að trúa þvi heldur en
dánarfréttinni daginn áöur. Þetta
var allt svo óraunverulegt. Svo
var mér sagt að Harry væri að
reyna aö ná mér i gegnum sima,
en ég varð að biða lengri tim a eft-
ir að samband kæmist á milli
okkar. Þegar ég talaði við hann
trúði ég fyrst að hann væri á lifi.
Þá hófst ágangur fréttamanna og
ég skil ekkert i öllum þessum lát-
um ikringum mig. Það var Harry
sem lentii lifsháska og bjargaðist
áundursamlegan hátt, en ekki ég.
— Þegar ég svo kom til tslands
og hitti manninn minn, var hann
hress og glaður. Ég varhrædd um
að hann væri verr farinn en mér
hafði verið sagt. En sem beturfer
eru allar likur á að hann nái sér
að fullu eftir hrakningana. Hann
var kalinn á nokkrum tám, en nú
er blóðrásin i þeim komin i samt
lag og engin hætta á að taka þurfi
þær af honum.
Harry er ákaflega þakklátur
þvi fólki sem hefur annast hann
siðan hann fannst. Hann segist
aldrei hafa komistlifs af ef piltur-
inn sem var að smala hefði ekki
fundið sig og stutttilbæjar. Siðan
hafi allt lagst á eitt með að hlúa
að honum eftir bestu getu.