Tíminn - 21.01.1982, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 21. janúar 1982
tw
9
„Það hefur alla
tið verið bjargföst
skoðun min, að það
sé stór ábyrgðar-
hluti að setja kenn-
ara án uppeldis-
fræðimenntunar.
Fúsk i þeim grein-
um ætti ekki siður
að varða við lög en i
iðngreinum”
skólum á timabilinu allt að 50%
meðaltal. Þá er að geta þess þeg-
ar kennaraskorti er bjargað með
stundakennurum.
Eru afleiðingar þessa verri
skóli? Fá nemendur það, sem
þeim er heitið með lögum?
Aðrar og augljósar afleiðingar
eru að skipulag heildar i' kennslu
námsgreina i' einstökum skólum
næst ekki, miðað við það sem áð-
ur segir. Kennarar, sem koma og
fara, hafa vitanlega hver sfna
skoðun á hvernig framkvæma
vanta. Þeim sem hafa fest sig i
félagsmálum i höfuðborginni eða
starfa þar á öðrum áhugasviðum,
kann að reynast erfittað slita sig
frá þvi'. Heimilisstofnun á náms-
tima og með þvi fjölskyldubönd.
Allt þetta og fleira til viðbótar
verkar til að auka „flóttann Ur
sveitunum”. Byggðaröskun er
staðreynd, sem við búum við og
við hrópum á jafnvægi. Rökin
liggja i lögum um grunnskóla og
þvi, sem þar segja til um, hversu
menntun landsins barna skuli
skal og skipuleggja kennsluna. Ef
þeir þá hafa kennaramenntun
og/eða vinna kerfisbundið. Sund-
urslitin kennsla, skörun, mis-
munandi kennsluaðferðir og
svona mætti lengi telja.
Eins og einyrkjaskólastjóri
komst að orði: „Þegar ég kom i
húsið, hafði forveri minn sýnilega
tekið skólann með sér”.
Ef við nú svipumst um eftir
fleiri þáttum, sem kunna að valda
þvi' að kennarar fást ekki til að
vinna úti á landi, má þar nefna ó-
þægindi af að búa utan þéttbýlis-
svæða eins og Reykjavikur. Ein-
angrunin i' dreifbýlinu er gamalt
viðkvæði, sem vissulega sumir
sætta sig ekki við. Mönnum finnst
þeir missa af einhverju og vissu-
lega gera þeir það. Ég bregð mér
ekki i leikhúsið i kvöld, búandi
norður á Blönduósi. Né heldur
skrepp ég i búð eftir einhverju
sérhæfðu, sem mig kann að
hagað. Séu þessar kröfur ekki
uppfylltar af löggjafanum sjálf-
um. Hvar liggur þá sökin?
Það er til meira en nóg af kenn-
aramenntuðu fólki i landinu, en
við önnur störf. Af hverju?
Efvið skoðum nánar töflu þá og
súlurit, sem hér með fylgja, má
þó merkja nokkuð batnandi á-
stand i sumum þessara mála
fram til s.l. árs, er það fer versn-
andi á landsmælikvarða i ár.
Ég vil ljúka þessu með þvi að
spyrja lesandann samvisku-
spurningar:
,,Vilt þú leggja á þig 7-10 ára
(lágmark) framhaldsnám til að
starfa við kennslu og axla þá á-
byrgð og uppfylla þær kröfur,
sem þvi fylgir? Fyrir þau laun,
sem greidd eru i' dag”?
Þú mátt gjarnan senda mér
rökstutt svar þitt.
Sigurður H. Þorsteinsson
uppeldisfræðingur
fara i framkvæmdir. Hér þarf á
næstu árum að spyrna við fótum
og reyna að bæta um. Viða er-
lendis hefur það skeð, að stór-
borgir hafa orðið gjaldþrota
vegna þess að föstgjöld hafa farið
fram úr tekjum, og ekki hefur
verið gripið til ráðstafana nógu
fljótt.
Arið 1975 skeði það i fyrsta sinn
á þessari öld að fólksfækkun varð
i Reykjavik, og siðan hefur ibúa-
fjöldi nokkurnveginn staðið i stað
um 84 þús. manns. Á sama tima
hefur þjónusta borgarinnar til fé-
lagsmála farið ört vaxandi og
tekið stærri og stærri bita af tekj-
um hennar. Ekki er ég að mæla
með þvi að minnka þessa þjón-
ustu, svo langt i frá. En við þurf-
um að staldra við og athuga öll
þessi mál mjög gaumgæfilega.
Ég er persónulega á móti þvi að
hækka mikið skattaálagningu á
borgarbúa frá þvi sem orðið er.
En borgin verður að vinna að þvi
að hún geti verðlagtsina þjónustu
eins og henni finnst skynsamleg-
ast, án þess að rikisstjómin
hverju sinni geti gripið inn i og
manað borginni að stjórna sinum
málum af skynsemi og festu.
Valdimar K. Jónsson
skrifar
prófkjör
Audur Þórhallsdóttir:
„Nauðsynlegt
að ungt fólk
sinni málefnum
borgarinnar”
I „Astæðan fyrir þvi, að ég tek
þátt i þessu prófkjöri er einfald-
lega sú að ég hef m ikinn áhuga á
félagsmálum og tel jafnframt
að ég geti látið gott af mér leiða.
Stjórnmál hafa alla tið verið
mikið rædd á minu heimili og
fékk ég þvi snemma áhuga á
stjórnmálum. En ákvörðun min
um að taka þátt i prófkjörinu
stafar ekki sist af þvi, að fjöl-
margt fólk á öllum aldri hvatti
mig til að vera með. Þetta
stappaði i mig stálinu og ég sló
til á siðustu stundu og gaf kost á
mér. Einnig er nauðsynlegt að
ungt fólk sinni málefnum borg-
arinnar i rikari mæli. Ungt fólk
kemur oft með ferskar hug-
myndir og i stjórnmálum sem
og annarsstaðar er endurnýjun-
ar þörf”, sagði Auður Þórhalls-
dóttir, þegar hún var spurð að
þvi hvers vegna hún gæfi kost á
sér i prófkjöri framsóknar-
manna i Reykjavik.
„Það skiptir auðvitað miklu
máli að Framsóknarflokkurinn
fái sem flesta borgarfulltrúa
kjörna, þvi ég trúi þvi i hrein-
skilni að þvi fleiri framsóknar-
menn i borgarstjórn — þvi betri
verði hún. Þeir málaflokkar
sem ég hef mestan áhuga á eru
húsnæðismál unga fólksins, en
riki og bæjarfélög eiga i sam-
einingu að auðvelda ungu fólki
aðkomaþakiyfir höfuðið. Nú er
ár aldraðra og borgaryfirvöld
þurfa að gera myndarlegt átak i
málefnum aldraðra, ekki endi-
lega af þvi að það er þetta ár,
heldur er það skylda og sómi
hvers samfélags að gera vel við
Jósteirm Kristjánsson:
MMun fyrst og
fremst berjast
fyrir hag okkar
Reykvíkinga”
„Ég er búinn að starfa mjög
mörg ár i flokknum og hef alla
tið haft mjög mikinn áhuga á
borgarmálefnum. Þegar ég fór
að kanna þessi mál, þá virtist
vera talsverður hópur fólks sem
lagði hart að mér að gefa kost á
mér i þessu prófkjöri, og þvi sló
ég til i þeirri von að geta látið
eitthvað gott af mér leiða”,
sagði Jósteinn Kristjánsson,
þegar hann var spurður að þvi
hvers vegna hann gæfi kost á
sér i prófkjöri framsóknar-
manna i Reykjavik.
„Þau mál sem ég mun einna
helst berjast fyrir eru varða
fyrstog fremst hag okkar Reyk-
vikinga. Mér hefur fundist i
gegnum tiðina alltaf meira og
meira traðkað á okkur. Það er
kominn timi til að hugsa um
okkar hag gagnvart lands-
byggðinni.
Ég mun að sjálfsögðu beita
mér fyrir félagsmálum al-
mennt. Égvil endurskipuleggja
Félagsmálastofnun, og reyndar
tel ég að borgarfyrirtækin megi
almennt skipuleggja upp á nýtt,
þannig að þar megi spara veru-
legar fjárhæðir án þess að það
komi niður á þjónustunni, og
jafnvel auka hana. Ég mun
einnig beita mér fyrir þvi að við
séum ekki að missa dugmikla
einstaklinga úr Reykjavik af þvi
að þeir fái ekki lóðum úthlutað.
Einnig mun ég beita mér fyrir
þvi að leiguhúsnæði verði ekki
byggt i jafn miklum mæli og
veriðhefur, heldur verði aukið á
um að úthluta verkamannabú-
stöðum. Ég tel það spor aftur á
bak að leggja svo mikla á-
Sigrún Magnúsdóttir:
„Viljum við
að Reykjavfk
sé bara þjón-
ustumiðstöð?”
I „Ég vildi leggja mitt að
mörkum til að vinna að fram-
gangi Framsóknarflokksins hér
i Reykjavik, en það er sannfær-
ing min að það yrði til góðs, ef á-
hrif flokksins yrðu hér meiri.
Við framsóknarkonur vorum
einnig ákveðnar að sýna dug i
þessum kosningum og gera hlut
kvenna sem mestan. Ég hef
alltaf haft mikinn áhuga á mál-
efnum samfélagsins og tel
nauðsynlegt að sem flestir séu
virkir þátttakendur i mótun um-
hverfis sins. Að fást við ný við-
fangsefni getur stundum verið
erfitt en alltaf þroskandi”, sagði
Sigrún Magnúsdóttir, þegar hún
var spurð að þvi hvers vegna
hún gæfi kost á sér i prófkjöri
framsóknarmanna i Reykjavik.
„Verkefni kjörinna fulltrúa
borgarinnar eru svo margþætt
en samt ein órjúfanleg heild,
þar sem markmiðið er betra
mannlif. Atvinnu- og skipulags-
mál eru stór mál hverju sinni.
Við Reykvikingar verðum að
staldra við og athuga okkar
gang. Viljum við að Reykjavik
sé bara þjónustumiðstöð eða á
hún að vera annað og meira?
Þess vegna er okkur mikil nauð-
syn að auka á fjölbreytni at-
vinnustarfseminnar og skapa
atvinnufyrirtækjum aðstöðu i
borginni.
Það hefur mikil áhrif á alla,
ekki sist börn, hvernig nánasta
umhverfi okkar er skipulagt. Ég
vil hafa sem flesta þætti mann-
legs lif i hverju borgarhverfi,
þá sem skilað hafa góðum degi i
hendur okkar yngri. Eitt mál
annað sem er mjög mikilvægt
og það er að sinna betur tóm-
stundamálum unglinga og raun-
ar fullorðinna lika.
Ég fer i þennan slag án þess
að hafa nokkuð „appparat” til
þess að vinna fyrir mig, en ég
þigg með þökkum ef fólk vill
styðja mig. Auðvitað þætti mér
betra ef ég fæ sæmilega út-
komu, en ég mun taka öllum úr-
slitum karlmannlega”, sagði
Auður Þórhallsdóttir.
herslu á byggingu leiguibúða, |
sem raun ber nú vitni.
Ég mun leggja mikla áherslu
á það, nái ég kjöri, að vinna með
framsóknarfélögunum i
Reykjavik. Einnig vil ég vinna
með starfsfólki þeirra stofnana
og fyrirtækja sem ég var áðan
að tala um að þurfi að breyta
rekstri á, og heyra hvað það
hefur til málanna að leggja.
Mér hefur þótt það alltof mikið
rikjandi þegar verið er að
breyta einhverju að það sé ein-
ungis breytt breytinganna
vegna, án þess að nokkur ár-
angur náist af þvi”, sagði Jó-
steinn Kristjánson.
þannig að börn kynnist hinum
ýmsu þáttum atvinnulifsins og
fái sem fyrst tækifæri að taka
þátt i störfum okkar. Sumar-
vinna unglinga er mjög æskileg-
ur hlutur i mótun þ'eirra. Það er
til mikils að vinna ef við getum
spornað gegn ofnotkun hinna
ýmsu vimugjafa með þvi að láta
unglinga vera þátttakendur i
mótun samfélagsins.
Ég hvet allt framsóknarfólk
til að koma og taka þátt i próf-
kjörinu og vinna siðan með full-
trúum okkar að betri bæ”, sagði
Sigrún Magnúsdóttir.