Fréttablaðið - 19.07.2008, Page 28

● heimili&hönnun
„Ef garður er tekinn vel í gegn á vorin og illgresið hreins-
að þrisvar til fjórum sinnum yfir sumarið þá er hann nokkuð
til friðs,“ segir Auður þegar undrast er yfir afköstum henn-
ar en neitar því samt ekki að stundum teygist á garðyrkj-
unni fram eftir nóttum. Hún kveðst alltaf heilsa upp á garð-
inn áður en hún fer til vinnu og aftur þegar hún kemur heim.
„Svo hangi ég aðeins úti á svölum áður en ég sofna og virði
fyrir mér dýrðina. Það gefur mér alla heimsins orku.“
Auk trjáa, runna, blóma, grænmetis og kryddjurta er
Auður með ógrynni plantna í uppeldi fyrir sumar bústaðaland
og einnig moldar framleiðslu. „Ekkert lífrænt fer út úr þess-
um garði því ég lít á mold sem mikinn fjársjóð. Bæði er ég
með safnhaugakassa og svo gref ég holur fyrir garðaúrgang-
inn, set þykkt lag af dagblöðum ofan á og síðan mold. Þannig
verður til besta mold í heimi enda er ég farin að sjá hluss-
umaðka skríða um,“ segir Auður, sem einnig gerir tilraun-
ir fyrir tímaritið Sumar húsið og garðurinn. „Hér prófum við
nýjar tegundir og tökum myndir af ýmsum handbrögðum.“
Auður er alin upp í blómabænum Hveragerði. „Faðir minn
var skrifstofumaður en móðir mín var ræktunarkona og allt-
af úti í garði. Eftir að hún eignaðist gróðurhús gat maður
gengið að henni vísri þar. Ég er sú eina af átta systkinum
sem fékk þessi gen og það 150 prósent! Er í annasömu starfi
og þarf að klára hluti á settum tíma en í garðinum geng ég
ekki með klukku heldur segir ljósmagnið mér hvað tímanum
líður. Eiginmaður og sonur hala niður vatni til mín og grilla
ofan í mig en ég er ánægð að fá að puða og finnst dásamlegt
að vera innan um gróðurinn,“ segir Auður.
Páll Jökull Pétursson heitir eiginmaður Auðar og er frá
Vík í Mýrdal. „Ég átti vinkonu sem linnti ekki látum fyrr
en hún hafði kynnt mig fyrir Páli. Á endanum buðu hún og
maður hennar okkur með sér í eyðibýlið Hvalnes í Lóni sem
er ákaflega rómantískur staður undir háu fjalli. Norðurljós-
in leiftruðu og vetrarbrautin blasti við. Eftir það varð ekki
aftur snúið. Páll átti tímaritið þegar við kynntumst og hann
var líka bókari en ég vann sjálfstætt sem garðaráðgjafi,
hafði lært húsa- og húsgagnasmíði og síðar garðyrkjufræði.
Við Páll vinnum vel og mikið saman og erum auk þess með
þrjár manneskjur í föstu starfi enda útgáfan alltaf að auk-
ast.“
Í lokin er Auður spurð hvort eiginmaðurinn hafi líka
áhuga á garðyrkjunni. Þá hlær hún. „Þegar ég kynntist
honum þekkti hann fáar tegundir nema birki en nú kemur
hann mér stöðugt á óvart. Hann er eins og minniskubbur og
slettir stundum latínunöfnum. Þá finnst mér hann nú eigin-
lega fara yfir mörkin og vera farinn að slá mér við!“ - gun
Garðyrkjan gefur mér orku
● Auður Ottesen rekur ásamt manni sínum fyrirtækið Sumarhúsið og garðurinn sem gefur út samnefnt
tímarit, bækur og heldur vörusýningar. Hún stundar líka alls konar ræktun í eigin garði sem er svo
tilkomumikill að óskiljanlegt er að hún hafi tíma til að sinna nokkru öðru.
Litbrigði gróðursins eru óendanleg því fyrir utan blómstrandi plöntur kveðst Auður hrifin af jurtum með afgerandi lit á blöðum og finnst gaman
að raða þeim saman. „Svo er gaman að leyndarmálum. Einhverju sem hefur vaxið á bak við annað og skýst allt í einu fram.“ FRÉTTABLAÐIÐ/ARNÞÓR
„Þessar elskur eru allaf að koma manni á óvart,“ segir Auður og á þar
við plönturnar. „Sumar tegundir hefði maður ekki látið sér detta í hug
að rækta hér á landi fyrir tíu árum en lifa nú góðu lífi.“ FRÉTTABLAÐIÐ/AUÐUNN
Auður glímir við illgresið milli
trjánna með því að setja dagblöð
yfir beðin og steina ofan á þau.
Eftir tvö ár verða blöðin orðin að
mold.
Skjaldmeyjarfífillinn heillar
bæði fólk og flugur.
Eftirlætisplöntur Auðar eru blásóleyjar og bóndarós. Sú síðarnefnda
er í blóma bak við bekkinn.
19. JÚLÍ 2008 LAUGARDAGUR4