Fréttablaðið - 04.11.2008, Síða 40

GÓÐAN DAG!
Sólarupprás Hádegi Sólarlag
Reykjavík
Akureyri
Heimild: Almanak Háskólans
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 512 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 512 5313, fax: 512 5301, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is EF BLAÐIÐ BERST EKKI: 512 5060
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 512 5000
BAKÞANKAR
Karenar D.
Kjartansdóttur
Í dag er þriðjudagurinn
4. nóvember, 309. dagur ársins.
9.22 13.11 17.00
9.17 12.56 16.33
Samtök iðnaðarins - www.si.is
Veljum íslenskt
– okkar hagur!
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA
–
0
8
-2
0
5
9
Tveggja manna herbergi
á kr. 5.000 nóttin
Uppbúið rúm
í svefnpokaplássi
kr. 2.000 nóttin
Gesthús Dúna
Gesthús Dúna - Suðurhlíð 35 - 105 Reykjavík
Pantanir: 588-2100 / duna@islandia.is
Allt fram í lok september snerist helsta þrætuefni þjóðarinnar
um það hvort reisa ætti styttu af
Tómasi Guðmundssyni Reykja-
víkurskáldi. Sjálfstæðismaðurinn
Kjartan Magnússon, sem lagði
fram hugmyndina, þótti við hæfi
að styttan stæði í Hljómskálagarð-
inum (Gísli Marteinn var einmitt
nýbúinn að stinga upp á að þar yrði
kaffihús) eða við sjálft tónlistar-
húsið. Svandísi Svavarsdóttur leist
illa á tillöguna, sagði hana gamal-
dags og stirða auk þess mengaða af
karllægum viðhorfum. Þetta voru
síðustu dagar góðærisins.
ÉG ræddi við færeyskan kunningja
um daginn sem er einkar vel að sér
í stjórnmálasögu Íslendinga. Ég
sagði honum að skáldið hann Einar
Már Guðmundsson hefði gefið Fær-
eyingum norðurljósin árið 2006 með
þessum orðum: „Ég hef heldur
aldrei heyrt að nokkur Færeyingur
hafi reynt að selja norðurljósin eins
og skáldið Einar Benediktsson, sem
bauð þau til kaups í London fyrir
hundrað árum og ekki óviðeigandi
að rifja upp nú þegar íslenskir
kaupsýslumenn fara um heiminn
eins og víkingar með greiðslukort.“
SÁ færeyski sagði að ástæðan fyrir
því að samlandar hans hefðu ekki
reynt að selja Bretunum þessa feg-
urð væri sú að þeir væru ekki jafn
hugmyndaríkir. Íslendingar ættu að
herða upp hugann og hætta þessum
sjálfsásökunum um að flatskjáa-
kaup hefðu steypt þjóðinni í glötun.
Aldrei hafi hann hitt Færeying sem
hafi haldið því fram að kaup á VHS-
tækjum hafi orsakað kreppuna þar
í landi á tíunda áratugnum. Það hafi
óhæfir ráðamenn og spilltir vald-
hafar gert.
FÆREYINGURINN hélt því svo
fram að Íslendingar væru í huga
hans þjóðin sem hefði fyrst stigið
fram fyrir skjöldu og viðurkennt
sjálfstæði Eystrasaltslandanna, þá
full af hugrekki og stórmennsku.
Mér varð þá hugsað til listaverks-
ins Stuðnings við Túngötu. Það gáfu
Lettar Íslendingum sem þakklætis-
vott og létu eitt kvæða sinna stór-
skálda fylgja: Við erum smáþjóð /
Við munum verða eins stór / og
hugur okkar stendur til.
ÉG fór og skoðaði þetta verk eftir
símtalið og áttaði mig á mikilvægi
styttna bæjarins, hve þær geta glatt
mann með því að minna á fegurð,
göfgi eða vináttu. Ég hlakka til þess
tíma þegar tal um styttuna af Tóm-
asi verður aftur tímabært. Og tal-
andi um það sem er tímabært, það
er texti lagsins Styttur bæjarins
sem Spilverk þjóðanna söng svo
sannarlega um þessar mundir. „Þú
og ég, við erum fimmmenningar,
víkingar, aríar, Íslendingar! Fjall-
konan, hún tyllir sér á stein, fær sér
smók og hvílir lúin bein …alein…“
Styttur bæjarins