Tíminn - 30.05.1982, Blaðsíða 18

18________
undanrenna
Sunnudagur 30. mai 1982
Arfur Kelti
kemst á séns
þáttur af Alfreð Alfreðs-
syni og félögum hans
■ „Nehei!” hrópaöi Aríur Kelti
þar sem hann stóö vatnsgreiddur
i smóking á stétlinni utan viö
Hótel City.
„Jú, vist feröu,” sagöi Alireö
fööurlega. „Hetta er ekkert mál.
Og þú færö kannski á prjóninn...”
„Langar ekki til þess,” ansaði
Arfur fúll. „Hún er ekki nema
þrir metrar á hæö og eins og oliu-
skip i laginu. Aldinblók segir lika
aö hún sé frek eins og Hallgeröur
þangbrók. Ég mundi ekki snerta
hana með spýtu.!”
„Jæja,” sagöi Alfreö Alfreös-
son, konungur undirheima, kæru-
leysislega um leiö og hann tróö
hállreykta kamel-sigarettu undir
hæl sér. „Húnbogi ler þá bara i
staðinn. En gleymdi ég alltaf aö
segja þér,” bætti hann ismeygi-
lega viö, „aö Lolli bróöir er meö
búnka af tollskjölum sem Elias
Bjarkason vildi ábyggilega gefa
mikið i'yrir aö komast i?”
Arfur Kelti seig i öxiunum. Stóö
heima, Elias Bjarkason, rann-
sóknarlögreglumaöurinn knái,
var siíellt á höttunum eftir gögn-
um um kaífi-innílutning Svörtu
svipunnar loröum tiö. Kannski
var bara timaspursmál hvenær
Bóbó, sem sat enn i íangelsi
vegna Glæsibæjarmálsins, yröi of
lausmáll. Arfur sagöi hásum
róm i:
„Nei, héddna sko, þú mátt ekki
skilja það svoleiöis aö ég vilji ekki
gera þetta. Til er ég... Þaö er
bara,” hann reyndi aö kreista upp
úr sér hlátur, ,,að hún er dáltið
svakaleg þessi gella...”
„Vel á minnst,” greip Alfreö
lrammi. „Elias Bjarkason var
einmitt að spyrjast fyrir um út-
flutning á gellum til Frakklands.
Ég geri ráö fyrir að þú kannist
ekkert viö það...”
Arfur Kelti þurfti ekki írekari
hvatningar viö.
„Nei, Alfreð, sko, hvað á ég að
gera...”
„Beita persónutöfrunum,
drengur, beita persónutöfrun-
um,” svaraöi All'reö stuttaralega.
VtlADEILD
Ármúla 3 Reykjavlk S. 38 900

'«8J
■ánWHINMMOMV
Mfai
TRAKTORSGRÖFUR
2ja eða 4ra hjóla drifnar
VEL HANNAÐAR - STERKAR
eru nú komnar til landsins
Sýningarvélar á staðnum
KYNNIÐ YKKUR VERÐ OG SKILMÁLA
Háaloftið á Hótel City. Það er út i sjoppu fyrir viku siðan og sið-
barið veikt á dyr herbergis númer an hef ég ekki séðhann. Það hefur
507. Á ganginum stendur sam- kannski verið lokað alls staðar?”
kvæmisbúinn maöur, meö velkt- ,,Há kúdd it bi!” hrópaöi Arfur
an rósavönd i annarri hendi og Kelti fullur vandlætingar. „Jú, so
konfektpoka i hinni. Þaö lekur af bjútifúl wúmann!” Sér til
honum svitinn og hjartaö berst skelfingar sá hann þykka og eld
þannig aö tekur undir i gangin- rauða tungu hlykkjast út úr
um. Skyndilega er hurðin rifin munni konunnar, hann gat ennþá
upp, og huppmikil kona i ljós- komistundan. ,,Ég þarf aðeins að
grænum nælonkjól með úfið ljóst skreppa,” sagði hann hásum
hár fyllir upp i gættina og segir rómi.
skerandi röddu á enska tungu: En Skass Holeman lét ekki
„Það var mikið, helvitis úr- leika svona á sig tvisvar. Hún
þvættið, skilja mann bara eftir i kippti honum léttilega yfir
þessu lastabæli og láta sig hverfa, þröskuldinn, fleygöi honum á
nú færðu sko skilaboöin sem hún rúmið og skellti aftur huröinni.
mamma bað mig aö senda þér...” Aldinblók i dyragættinni haföi
Nú rak Skass Holeman — þvi næstum klemmt á sér fingurna .
þetta var engin önnur en hún — Það siðasta sem Arfur sá áður
augun i að maðurinn sem veinaði en hann féll i öngvit voru korn-
af skelfingu i fangbrögöum henn- fleikspakkar, eggjaskurn og
ar var alls ekki lögformlegur pylsubréf á við og dreif um allt
eiginmaður hennar, poppstjarnan herbergiö, þaö var enskur
Cash Holeman úr Silly Joke. morgunverður og engar refjar.
„Hver ert þú?” spuröi hún,
gnisti tönnum og sparkaöi i dyra---------
karminn. ,,0g hvað hafiöi gert viö
manninn minn...?” Alfreð Alfreðsson og félagar
„Madam,” stundi Arfur Kelti hans sátu i laufskálanum og
meö eins hunangssætri röddu og gæddu sér á rababaragraut þegar
skelfing hans leyfði. „Ég er vit skyndilega heyröist stigiö þungt
stola maður, glataður maður. Að- til jarðar á stéttinni fyrir utan.
eins þú getur tendrað aftur þann Alfreð benti Húnboga að opna, og
lifsneista sem er að slökkna i þarstóðallt i einu Skass Holeman
mér. Megi ég annars stikna á eins og ljósgræn elding á miðju
hægum eldi ástar minnar, nema gólfi laufskálans. Hún hélt á tor-
aö ég fari bara á sjóinn sem er kennilegu hrúgaldi undir hend-
miklu verra. Ég er nefnilega svo inni sem hún íleygði fyrir fætur
sjóveikur. Ég sá þér bregöa fyrir Alfreðs.
um daginn — i stuttu máli, æ lovv „Mister Aldred Aldred? Þessi
jú...” maður hérna,” sagði hún og benti
„Það varfallegtaí yður,” sagöi á lifvana hrúgaldið á gólfinu,”
Skass Holeman sem haföi notað segir að þú getir kannski hjálpaö
timann til aö læra ylhýra tungu- mér að endurheimta eiginmann
málið af lingvafón. Hún var þegar minn úr klóm þessarar dræsu
byrjuð að háma i sig konfektið. sem er búin að draga hann á tál-
„Gestur um gest frá gesti til ar.”
gests... Ég er búin aö fá gest,” „Dræsu?” hrópaði Uxaskalli
sagði konan stolt af kunnáttu upp yfir sig og stökk á fætur.
sinni. Hann náði upp i handarkrika á
„Hvernig vissiru þaö, ég heiti Skass Holeman. „Hún Almanna-
einmitt Gestur, Gestur Antons- gjá er sko engin dræsa Þaö er
son,” sagði Arfur Kelti og rétti þessi Cash Holeman sem er skit-
henni rósirnar sem fóru sömu leiö hæll og drullusokkur og algjört
ogkonfektið. „Máégkoma inn?” • nóboddi og...”
bætti hann við. Alfreð benti honum reiðilega að
„Gjörðusvo vel. Ég er nú eigin- þagna. Hann leit rólega á Skass
lega að biða eftir manninum min- Holeman sem hafði sveipað um
um,” sagði Skass Holeman og sig sviknum refapels.
reyndi að gera sig umkomulaus- „Vots in it for mi?”
a á svipinn. „Hann skrapp bara framhald.
Auglýsið í Tímanum

Diskadrif fyrir PDP-11 til sölu Til sölu er eitt stykki RL01 (5 Mb) diska- drif án stjórnstöðvar. Framleiðandi er Digital Equipment Corp- oration. Orkustofnun simi: 83600.