Tíminn - 22.06.1982, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 22.JÚNÍ 1982.
■ Skúli Sigurgrimsson bæjarfulitrúi.
neytið um að breyta menntaskólanum í
fjölbrautaskóla. Hann hefur verið í
grunnskólahúsnæði í átta ár og verið
þröngt um hann. Það hefur reyndar
verið þröngt um grunnskólana líka. í
kosningabaráttunni lögðum við fram-
sóknarmenn á það mikla áherslu, að við
byrjum á því að byggja yfir grunnskól-
ana. Það er alveg ljóst að fjölbrautaskól-
inn verður áfram að meginhluta til í
Grunnskólahúsnæði næstu árin. Við
höfum lagt á það megináherslu að það
verði fyrst byggt yfir grunnskólann og
hans vandamál leyst.
í þessari samvinnuyfirlýsingu er vitn-
að til samþykktar skólanefndar frá 1.
okt. s.l., ar sem þessi meginstefna er
tekin og við leggjum mikla áherslu á að
haldið verði áfram viðræðum við
menntamálaráðuneytið um framtíðar-
húsnæði fjölbrautaskólans og uppbygg-
ingu hans og þess náms sem honum er
ætlað að sinna.
Þetta hefur verið mikið deilumál, en
fjölbrautaskólinn tekur til starfa í
breyttri mynd nú strax í haust.
Bæjarstjóm samþykkti nýlega hvemig
leysa ætti húsnæðisvandamál skólans
yfir næsta vetur.
Ákvæði em um að unnið verði að því
að stofna öldungadeild við fjölbrauta-
skólann, auk fleiri ákvæða í skóla-
málum, svo sem lengri skólavist sex ára
bama, að stefna að samfelldum vinnu-
degi allra nemenda og kannað hvort
ekki verður mögulegt að útvega nem-
endum að minnsta kosti eina máltíð á
dag í skólum, þar sem aðstæður leyfa.
Framkvæmdir
og áróður
Gatnagerð er mikið mál hjá okkur i
Kópavogi. í samstarfssamningnum segir
að við munum leggja höfuðáherslu á
fullnaðarfrágang gatna ásamt gangstétt-
um og lýsingu. Verði nú þegar gerð
fullnaðaráætlun um þessar framkvæmdir
og unnið markvisst eftir henni. Við
stefnum að því að ljúka þegar í sumar
við að leggja bundið slitlag á nær allar
götu bæjarins.
Það er þjóðsga sem gengur hér á landi
og er almennt trúað að í Kópavogi sé
litið um götur með varanlegu slitlagi og
gangstéttir séu fáar og lýsing bágborin,
og að engin leið sé að rata um bæinn.
- Að ekki sé hægt að rata um Kópavog
er hálfgerður Hafnarfjarðarbrandari.
Það fer enginn upp í Breiðholt, sem ekki
er þar kunnugur, án þess að líta fyrst á
kort. Án þess er erfitt að finna þann stað
sem maður ætlar að fara á. Hið sama
gildir auðvitað um Kópavog.
Þjóðsagan hefur skapast að nokkru af
því að Hafnarfjarðarvegurinn í gegnum
Kópavog og tengibrautir hans voru lengi
i byggingu og þá voru oft gerðar
breytingar á leiðum vegna framkvæmd-
anna. Þá var von að fólk ruglaðist, en
þetta er löngu liðin tíð.
Sjálfstæðismenn lögðu á það mikla
áherslu i kosningabaráttunni að ekkert
hefði verið gert i gatnagerð siðan þeir
voru í meirihluta. Þetta er náttúrlega
reginfirra, en sl. vor komu götur illa
undan vetri í Kópavogi eins og annars
staðar, og með þessum áróðri sínum
náðu þeir því miður eyrum fólks, en
framkvæmdir hafa verið mikiar og verða
meiri.
Það er annað sem sjálfstæðismenn
komust upp með í kosningabaráttunni,
sem ekki var svarað sem skyldi. Þeir
tóku dæmi af hjónum á Seltjamamesi
sem gefið var að hefðu 260 þús. kr. í
árstekjur, að þau greiddu um 9 þús. kr.
minna í útsvar, skatta og fasteignagjöld,
heldur en ef þau byggju í Kópavogi. En
við höfum hærri álagningarprósentu en
þeir á Seltjamamesi.
Þetta er að vísu rétt ef miðað er við
prósentuna eina, en það kemur ýmislegt
fleira til. Þegar hjónin á Seltjamamesi
byggðu sitt hús hafa þau þurft að kaupa
lóðina undir það. Seltirningar hafa ekki
lagt i það að kaupa upp lönd og úthluta
þeim síðan eins og gert er i Kópavogi.
Gangverð á lóðum undir einbýlishús er
á Seltjamarnesi í dag rúmar 500 þús.
kr.. Þetta era peningar sem ekki fást
greiddir til baka. Þeir eru fastir undir
húsinu. Ef reiknaðir eru vextir af þessari
upphæð em það rúml. 200 þús. kr. á ári.
Ef við litum á þessa þætti og bemm
saman kemur í ljós að það er 200 þús.
kr. dýrara á ári fyrir hjónin að búa á
Seltjamamesi en í Kópavogi.
Með þessu móti hefur Seltjamames-
kaupstaður komist lett út úr hlutunum
og lagt fjármuni í ýmislegt svo sem
gatnagerð o.fl. Það hefði getað munað
miklu i Kópavoginum ef við hefðum
ekki þurft að leysa til okkar lönd og
erfðaleigu i stórum stíl.
Hagkvæm samskipti
Getið þið útvegað öllum lóðir sem
um sækja í Kópavogi.
- Fjarri því og það er matsatriði hvort
stefna beri að því. Það er matsatriði
hversu hratt á að byggja bæinn. Við
höfðum þá stefnu á síðasta kjörtimabili
að byggja ekki fyrir fleira fólk, en sem
næmi fjölgun á landsvísu.
Nýrri byggð fylgja mörg félagsleg
verkefni sem bærinn verður að leysa og
það hlýtur að vera matsatriði á hverjum
tima hversu hratt á að byggja upp.
Hvernig gengur samstarfið við ná-
grannabyggðarlögin?
- Við höfum mjög góð samskipti við
Reykjavikurborg og stofnanir borgar-
innar. Við höfum gert samninga um
þjónustu af ýmsu tagi, svo sem
vatnsveituna, slökkviliðið, kirkjugarð-
ana, strætisvagna svo eitthvað sé nefnt.
Við borgum þessa þjónustu miðað við
höfðatölu, stofnkostnað og rekstur
slökkviliðsins, við kaupum vatn eftir
mæli. Sjúkrasamlögin hafa gert samning
um rekstur slysavarðstofunnar. Hita-
veituna á Reykjavik alla, en á þvi sviði
höfum við góð samskipti.
Ég held að þessi samskipti séu
hagkvæm fyrir báða aðila. T.d. gæti
Reykjavíkurborg ekki sparað meira við
sig rekstur á slökkviliðinu þótt þessi
samningur væri ekki i gildi.
Við höfum samninga við strætisvagn-
ana og er sameiginlegt skiptimiðakerfi.
Hins vegar þurfum við að stefna að
bættri þjónustu strætisvagnanna þannig
að fólk geti ferðast tiltölulega hindr-
unarlítið um allt höfuðborgarsvæðið. En
það er miklu stærra mál og þarf að ná
líka til Garðabæjar og Hafnarfjarðar og
jafnvel Mosfeilssveitar.
Yfirleitt þurfum við að stefna að
nánari samvinnu alls þessa svæðis á
næstu árum og áratugum. En samt alls
ekki með sammna sveitarfélaga.
Of stórar
einingar
Ég held að sveitarfélögin hér á
höfuðborgarsvæðinu séu orðin of stór
sem félagslegar einingar. Sérstaklega á
þetta við um Reykjavík og reyndar
Kópavog líka. Þegar sveitarfélögin
verða svona risavaxin gera þau miklu
minni eða engar kröfur til einstaklings-
ins til að sinna félagslegum störfum i
sinu umhverfi.
Ef við bemm þetta saman við
smærri sveitarfélög úti á landsbyggðinni,
þar sem einstaklingurinn verður að taka
þátt í meginhluta félagsstarfsins, hvort
sem það er að sinna safnaðarstörfum,
setja upp leikrit, eða vinna að. íþrótta-
málum, þá kemst eiginlega enginn hjá
því að taka þátt í einhverju af þessu og
öðrum sameiginlegum athöfnum innan
sveitarfélagsins.
í þéttbýlinu getur einstaklingurinn
orðið ákaflega einangraður. Þessu þurf-
um við að breyta og vinna að þvi að fólk
geti haft einhver áhrif á nánasta
umhverfi sitt. Hugsanlega gæti skóla-
hverfi orðið heppileg eining í þessu
tilliti. Sóknimar em orðnar of stórar, en
skólahverfin yrðu þægilegustu eining-
arnar að mínu viti.
Nánara samband
Komast þá bæjarfulltrúar yfir að sinna
sínum skyldum sem skyldi i stórum
sveitarfélögum?
- Það hefur tiðkast hjá bæjarfulltrú-
um að starfa fullan vinnudag og tekið
síðan til eftir venjulegan vinnutíma að
stjórna bæjarfélaginu og ráðið sér
framkvæmdstjóra, þ.e. bæjarstjóra og
aðra embættismenn til að sinna dagleg-
um rekstri.
Þetta held ég að sé orðið löngu úrelt
og ættum við að taka upp svipað kerfi
og er á öðmm Norðurlöndum og viðar,
að bæjarfulltrúar em framkvæmdastjór-
ar fyrir hina ýmsu málaflokka og eru við
það að minnsta kosti að hluta eða í fullu
starfi. Þá þarf ekki að ráða pólitiskan
framkvæmdastjóra eins og bæjarstjóri
er.
í raun og vem vinna bæjarfulltrúar
ekki það sem þeir em kosnir til, að
stjórna bæjarfélaginu, en ráða menn til
að gera það fyrir sig. Bæjarfulltrúar
leggja aðeins helstu linurnar og taka
lokaákvarðanir og aðrir sjá um fram-
kvæmdina.
Þegar svo bæjarbúi kemur á bæjar-
skrifstofuna til að fá lausn á sinum
erindum, hittir hann ekki fyrir kjörinn
fuiltrúa heldur embættismenn.
En þetta eru hlutir sem menn hafa
ekki verið tilbúnir að takast á við.
En hvar og hvenær geta bæjarbúar hitt
sina kjörnu fulltrúa?
- Við höfum viðtalstima á kvöldin
hálfsmánaðarlega. Þá eru tveir fulltrúar
til viðtals á bæjarskrifstofunum og eiga
allir sem erindi eiga gott tækifæri til að
koma málum sinum þar á framfæri. En
því miður notfæra menn sér þetta ekki
eins og skyldi. íbúarnir fara fremur til
bæjarstjórans að bera upp vandkvæði
sín.
En það er einmitt mjög æskilegt að
fólk komi til kjörins bæjarfulltrúa, þvi
þá kynnumst við lika betur hver þau
vandkvæði em sem menn þurfa að fá
lausn á.
-OÓ
■ Það er reisuleg byggð i miðbæ Kópavogs. Vestan Hafnarfjarðarvegar á að
skipuleggja hverfi menningarstofnana.
OÐRUM TIL
FYRIRMYNDAR
Það dylst engum að Opel Rekord er lúxus-
bíll. Hvar sem á hann er litið, hvar sem í
honum er setið og hvert sem honum er
ekið þá er ekkert sem hægt er útá að setja.
Opel Rekord er rúmgóður, þægilegur og
eins öruggur og hugsast getur. Aflmikill,
en neyslugrannur og endingin er slík að
við endursölu er bíllinn sem nýr.
Vekur Opel áhuga þinn?
Reiðubúinn í reynsluakstur?
Hringdu og pantaðu tíma.
$ VÉIADEILD i
Ármúla3 CC 38900 | o