Tíminn - 04.07.1982, Blaðsíða 2

2
SUNNUDAGUR 4. JÚLÍ 1982
„Islendingen
Kristinn
Björnsson
dominerte
i stor
stil...”
Pál Jacobsen
Morten Haugen
Kristinn Bjornsson
F ótboltaævinlýrið
hans Kidda Björns
KRISTINN -
FUNN FOR KVIK
Han hadOe slett ikke tenkt A bll fotballapiller, men
havnet likevel pá det islandeke landslaget. Sá ble
det Norge og cupmesterskap med V&lerengen. Og i
&r er Kristlnn Bjernsson stor helt hojs Kviks
snpportere.
Rlét islendlngen som HÁs lordagsgjest p& side 4.
■ „Ævintýrið hófst eiginlega fyrir
tilviljun. Ég hafði fengið inngöngu í
íþróttaháskólann hér í Osló í ágúst 1980
og vildi endilega gutla i fótboltanum
með náminu. Einn skólabróðir minn,
Tor Brevik, sem leikur með stærsta og
rikasta félaginu hér, frétti af því að ég
hefði leikið landsleiki fyrir Island og
hann dreif mig með sér á æfingu. Eftir
það gerðust hlutirnir nokkuð hratt og
innan tíðar var ég kominn með samning
við félagið i hendurnar. Þetta var
byrjunin á fótboltaævintýrinu minu
hér.“
Sá sem þannig mælir heitir Kristinn
Björnsson, 26 ára gamall Reykvíkingur,
sem hefur gert garðinn frægan í norskri
knattspyrnu siðustu 2 árin. Kristinn, eða
Kiddi Björns eins og íslenskir knatt-
spymuáhugamenn kannast kannski best
við hann, er „fæddur og uppalinn“ í Val,
en hefur einnig leikið knattspyrnu með
liði Skagamanna, var m.a. í hinu fræga
liði ÍA fyrir nokkrum árum er Pétur
Pétursson og Karl Þórðarson voru á
Skaganum. Þá hefur Kristinn leikið 2
landsleiki fyrir ísland, gegn Færeyingum
og Norður-írum.
Félagið sem Kristinn vísar til hér að
framan heitir Válerengen og er ansi stórt
félag, a.m.k. á íslenskan og skandi-
naviskan mælikvarða. Til dæmis má
nefna að áhorfendafjöldi á heimaleikj-
um þess, á hinum fræga Bislett-leik-
vangi, er um 12-14 þúsund að meðaltali
og að í ár ákvað félagið að verja tæpum
300 þúsundum ísl. króna til kaupa á
nýjum leikmönnum. „Eftir nokkrar
æfingar gerði félagið mér tilboð og bauð
samning til eins árs. Þegar ég sá hvað í
boði var tók ég tilboðinu eins og skot,
þetta var ákaflega freistandi allt saman,“
segir Kristinn.
- Nú eru margir af bestu knattspyrnu-
mönnum Noregs i Válerengen-liðinu,
t.d. bræðurnir Tom og Pál Jacobsen.
Hvernig var að æfa og leika með þessum
frægu köppum?
„Það var ákaflega spennandi að bera
þá saman við félaga mína í Val og ÍA,
t.d. Albert Guðmundsson, Guðmund
Þorbjörnsson, Atla Eðvaldsson, Magn-
ús Bergs, Pétur Pétursson, Karl Þórðar-
son o.fl. o.fl. í stuttu máli má segja, að
þessi samanburður orsakaði ekki minni-
máttarkennd hjá mér, nema síður sé.
Kristinn byrjaði að leika með Váler-
engen vorið 1981, skoraði grimmt og
vakti mikla athygli áhangenda liðsins. í
einum af fyrstu leikjunum í deildar-
keppninni varð hann fyrir þvi óhappi að
tábrotna og var úr leik ansi lengi.
„Það má segja, að tábrotið hafi
orsakað að ég missti af lestinni, a.m.k.
um tíma, því sigurganga liðsins var nær
óslitin og því erfitt fyrir þjálfarann að
gera breytingar. Hins vegar kom ég inná
í nær hverjum leik, var notaður sem eins
konar vöndur á aðra leikmenn. Alls fékk
ég skráða 14 leiki með Válerengen-lið-
inu i 1. deildinni."
Til þess að gera langa sögu stutta, þá
varð Kristinn Noregsmeistari með
Váalerengen-liðinu og er hann fyrsti
íslendingurinn sem vinnur það afrek.
En hvað skyldi hann segja um mismun-
inn á íslenskri og norskri knattspyrnu?
„Fyrir nokkrum árum var norska
knattspyman ekki ýkja ólík þeirri
íslensku, en uppá síðkastið hafa breyt-
ingamar hér verið hreint ótrúlega
miklar. Byggðir hafa verið stórir
leikvangar, eins og t.d. i Stavanger, og
allar aðrar ytri aðstæður hafa breyst til
batnaðar. Undirrótin að þessu er, að
fjármagn hefur streymt inn i knatt-
spymuhreyfmguna, frá atvinnufyrir-
tækjum fyrst og fremst. Ég get nefnt
það, að fyrirtækin eru svo ólm í að
komast að sem „sponsor" (Auglýsingar
á búningum o.þ.h. - innskot, IngH) hjá
norska Knattspyrnusambandinu, að
færri komast að en vilja og er biðlistinn
langur. Þetta orsakar síðan, að Knatt-
spyrnusambandið (og einnig félögin)
fjölgar sinum starfsmönnum, skipulagið
verður betra. Siðan fylgir á eftir að
kröfurnar um betri og árangursrikari
knattspyrnu, hjá félagsliðunum og
landsliðinu, verða meiri. Þannig helst
þetta í hendur.
Deildaknattspyrnan hér er mun betri
en heima og breiddin mun meiri. Hins
vegar er það óvíst hvort norska
landsliðið er betra en það islenska."
- Hvað með cinstaka þætti eins og t.d.
leikskipulag?
„Ég fullyrði að norskir þjálfarar eru
hæfari en þeir íslensku, einfaldlega
vegna þess að hér er lögð mun meiri
áhersla á menntunarþáttinn en
heima.Á íslandi hefur verið ákveðin
stöðnun í þessum málum, m.a. vegna
erlendu þjálfaranna. Ég get nefnt
það, að nær öll mín ár í meistaraflokki
heima var ég undir stjóm erlendra
þjálfara. Þar að auki finnst mér, að
ieikmenn hér séu sér vel meðvitaðir
um að taktískur skilningur er nauð-
synlegur ef árangur á að nást. Þetta
bendir síðan til ýmissa hluta, eins
og t.d. mismunandi áherslur hér og
heima í sambandi við unglingaþjálfun.
- Norðmenn eru mjög iðnir við að liefja
einstaka leikmenn til skýjanna, t.d. Tom
Lund og Pál Jacobsen, í mun ríkara
mæli en þekkist heima. Hvað finnst þér
um slíka stjörnudýrkun?
„Hún er sjálfsagt í lagi. Þessir tveir
sem þú nefndir eru frábærir knattspyrnu-
menn. Sjáðu til, margir „hinna stóru" í
norskum fótbolta tapast ekki eins og
gerist heima, alla vega ekki þessir
jafngóðu. Hér er hálfatvinnumennska
og allt niður í 4. og 5. deild þekkjast
bónusgreiðslur, ýmis hlunnindi og
fastir samningar. Menn rjúka ekki í burt
fyrirvaralaust.
Reyndar er þetta hálfskrítið með
suma af hinum „stóru" i norskum
fótbolta, t.d. Pál Jacobsen, sem hefur
fengið ógrynni atvinnutilboða frá félög-
um í Evrópu. Hann kýs heldur að leika
með Válerengen í Oslo. Héma hljóta að
vera miklar greiðslur undir borðið.
Hvað Tom Lund varðar, þá er hann yfir
30 ára, en gæti leikið með hvaða liði sem
er í heiminum, hann er knattspymumað-
ur á heimsmælikvarða. Eitt af fjölmörg-
um félögum sem hafa viljað fá hann til
liðs við sig var Ajax á stórveldistímum
þess félags þegar Cmyff, Neskens o.fl.
frægir kappar léku með því. (Ein af
orsökunum fyrir því, að Lund hefur ekki
viljað leggja út i atvinnumennsku er sú,
að hann hrjáist af „krónískri flug-
hræðslu", - innsk. IngH). Sjáðu hvað
slíkir yfirburðamenn gera fyrir norska
knattspyrnu, áhorfendur flykkjast á
vellina til þess að sjá þá leika.“
-Peningamir em hér undirstaðan,
ekki satt?
„Jú, jú, blessaður vertu. Mönnum eru
útveguð lán til húsbygginga, bilar eru til
frjálsra afnota fyrir leikmenn, góð
atvinna er ekkert vandamál o.s.frv.
Bónusgreiðslur fyrir hvert stig þekkjast
i öllum efstu deildunum, frá um 400 til
1.800 ísl. kr. fyrir sigur, allt eftir liðum
og mikilvægi stiganna, i toppbaráttu eða
botnbaráttu. Þá eru sum félögin með
fastar mánaðargreiðslur til sinna leik-
manna, sem auk þess fá allt sem
viðkemur knattspyrnunni ókeypis, fatn-
að, skó, töskur og föt til þess að ferðast
i. Leikmannakaup á milli 1. deildarliða
kosta þetta á bilinu 70 til 170 þúsund isl.
krónur. Á þessu sést, að fjármagns-
streymið er mikið í norskri knattspymu.
Um áramótin siðustu tók fótbolta-
ævintýrið hans Kidda Björns nýja
stefnu. Hann yfirgaf Válerengen og
gekk til liðs við eitt af betri liðum 2.
deildar, Kvik frá Halden. Þar hefur
gengi Kristins verið með ólikindum gott,
hann er yfirburðamaður í liðinu, skorar
grimmt og fær skinandi góða dóma i
dagblöðum. Til dæmis fékk hann
eftirfarandi umsögn i norska Dagblað-
inu: „...og bl.a. dominerte islendingen
Kristinn Björnsson í stor stil...“ En
hvers vegna yfirgaf hann hið stóra
Válerengen-félag?
„Þessi félagaskipti voru mjög jákvæð
fyrir mig persónulega og nú eru allar
aðstæður mér mjög í hag, t.d. er
þjálfarinn góður kunningi minn og meiri
sveigjanleiki i sambandi við samræm-
ingu fótboltans og námsins. Þá get ég
sagt, að ég hef ekki tapað á þessu
fjárhagslega, nema síður sé.“
- Fáum við að sjá Kidda Björns i
islensku knattspymunni næsta sumar?
„Það er ekki gott að segja. Eins og
málin standa nú stefni ég að einu ári i
námi hér i viðbót og það er fast lagt að
mér að vera áfram í knattspymunni. En
maður veit aldrei hvaða stefnu ævintýrið
tekur...“
IngH/Osló