Tíminn - 19.01.1984, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 19. JANÚAR 1984
7
■ Sðngvarinn er aðeins 163 sm á hæð og orðinn 59 ára, en hann
segist vekja blíðar tilfinningar hjá konum og fá hjörtu þeirra til að
slá hraðar. M.a.s. Margaret Bretaprinsessa hefur skrifað honum
aðdáendabréf.
Charles Aznavour söngvari:
„EG KEM ENN HJORTUM KVENNA
TIL AÐ SLÁ HRAÐAR, EN..."
■ Charles Aznavour, franski
söngvarinn vinsæli, segist hafa
lært ýmislegt í þremur hjóna-
böndum sínum.
„í fyrsta lagi komst ég að því,
að það eru ekki alltaf konumar,
sem hlaupa á sig,“ sagði hann,
„heldur geta karlmenn það ekki
síður. Ég var mjög bráður og
fljótfær í fyrsta hjónabandi
mínu, en ekki eins skapvondur
og uppstökkur í því næsta, og
skipti aldrei skapi í því þriðja -
og síðasta".
Konan, sem hefur veitt honum
ró og hamingju í þriðja hjóna-
bandinu, heitir Ulla, Ijóshærð
sænsk fegurðardís, 17 árum yngri
en söngvarinn.
Charles segir um Uilu: „Hún
kemur frá landi þar sem frjáls-
ræðið ríkir á öllum sviðum. Sjálf
hefur hún verið alin upp í frelsi
og agaleysi, og svo var komið að
hún vildi vera einhverjum undir-
gefin. Ég ræð öllu á heimilinu, -
nema kannski hvaða bíómyndir
við förum að sjá.“
Þau höfðu búið saman í þrjú
ár áður en þau giftu sig, en
hjónabandið hefur staðið í 16 ár.
Tvö börn hafa hjónin eignast,
Katia, 13 ára og Mischa, 12 ára.
Þegar Aznavour var spurður
um fyrri hjónaböndin sagði
hann: „Við vorum bæði of ung
þegar ég gekk í fyrsta hjóna-
bandið. Hún aðeins 16, en ég 21
árs. I öðru hjónabandinu urðu
leiðindi vegna þess, að konan
var alltaf að læra. Henni fannst
hún vera betur menntuð en ég og
lét mig heyra það, og það fannst
mér ekki nógu gott“.
Söngvarinn á dóttur, 36 ára,
frá fyrsta hjónabandinu, og 32
ára son með konu, sem hann
giftist ekki.
„Konur hafa alltaf verið hrifn-
ar af mér, hvemig sem á því
stendur", sagði Aznavour,
„þeim líkar vel við hin ijúfu lög
sem ég vel mér til að syngja á
plötur, og ég fæ aðdáunarbréf.
Ég held þó að nú orðið veki ég
helst einhverja föðurlöngun hjá
ungu kvenfólki, því að ég er nú
ekki ncitt kyntákn lengur".
uðum enda eðlilega mikið að
gera kringum jól og áramót í
svona starfi", sagði Guðmundur
Sigfússon í samtali við Tímann
en Guðmundur opnaði Foto-
ljósmyndaþjónustuna við Her-
jólfsgötu í Vestmannaeyjum, 3.
desember s.l. Þar framkallar
Guðmundur flestar gerðir lit-
filma auk þess sem hann hefur á
boðstólum ýmislegt sem kemur
við Ijósmyndun.
- Er langt síðan þú fórst að
fást við Ijósmyndun?
„Ég fór að taka myndir og
framkalla fyrir sjálfan mig árið
1972 og áhuginn hefur frekar
aukist en hitt. Ljósmyndunin
hefur nú verið aukagrein hjá
mér þar til ég opnaði þessa
stofu."
„Er áhugi á Ijósmyndun í
Vestmannaeyjum?
Það er hérna talsvert af efni-
legum ljósmyndurum í Vest-
mannaeyjum en það vantar meiri
félagsstarfsemi. Það er til einn
ljósmyndaklúbbur sem starfar
frekar stopult og það er nauðsyn-
legt að efla hann svo menn geti
komið saman og skipst á skoðun-
um og miðlað af reynslu sinni,
jafnvel sett upp sýningar er því
er að skipta."
- Nú er þó nokkur blaðaút-
gáfa í Vestmannaeyjum. Hvern-
ig er markáðurinn fyrir Ijós-
myndara?
„Það er rétt að hér er gefið út
talsvert af blöðum. Hér koma út
tvö fréttablöð vikulega, stjórn-
málaflokkarnir hafa sín málgögn
og síðan eru gefin út ársrit á
vegum þjóðhátíðarnefndar og
sjómannadagsráðs. Þannig er
markaðurinn sæmilegur ef menn
eru duglegir við að koma sér á
framfæri.
- Nú tekur rekstur fyrirtækja
mikinn tíma. Verður einhver
tími aflögu hjá þér til að taka
myndir?
„Ég hef að vísu ekki haft
mikinn tíma til þess undanfarið.
En ég ætla að vona að það verði
ekki það mikið að gera hjá mér
í sambandi við ljósmyndaþjón-
ustuna að ég geti ekki sinnt
Ijósmynduninni eftir sem áður.
-GSH
erlent yfirlit
Á ÞESSU ári eru liðin rétt
fimmtíu ár síðan Habib Bourg-
uiba stofnaði flokk sinn Neo
Destour. Bourguiba var þá þrí-
tugur að aldri og hafði nýlokið
lögfræðiprófi í Frakklandi.
Á þessum tíma var eins konar
konungsstjórn í Túnis undir
vernd Frakka. Völdin voru að
nafni til í höndum eins konar
varakonungs, sem nefndist bey,
og hafði sú skipan komizt á í tíð
Tyrkja, sem réðu Túnis frá 1580
til 1881, er Frakkar tóku við
verndargæzlunni. I tíð Tyrkja
hafði beyin'n allmikilvöld og var
nánast sagt eins konar landstjóri
Tyrkja. Embætti þetta hafði til-
heyrt sömu ættinni síðan um
1700.
Eftir að Frakkaj tóku við
verndargæzlunni styrktu þeir
■ Habib Bourguiba er orðinn áttræður og heilsuveill
Viðhorf hans virðast um margt
svipað viðhorfum franskra jafn-
aðarmanna, enda hefur hann
sótt flestar fyrirmyndir sínar
mest til Frakklands.
Þótt telja megi stjórn Bourg-
uiba einræðisstjórn, er frjálsræði
þar meira en í flestum eða öllum
löndum Araba. T.d. njöta konur
miklu meiri réttinda þar en í
öðrum Arabaríkjum.
Það er m.a. þakkað því, að
seinni kona Bourguibas, Vassila,
er mikill kvenskörungur og er
talin hafa gripið oft ákveðið í
stjórnartaumana, einkum þó eft-
ir að heilsu Bourguibas tók að
hraka, en hún er sögð hafa verið
léleg síðustu árin.
EFNAHAGSERFIÐLEIK-
AR þeir, sem hafa komið við
Fráfall Bourguiba mun
valda óvissu í Túnis
Óeirðirnar þar að undanförnu spá ekki góðu
stöðugt yfirráð sín í Túnis og
hélt beyinn völdum sínum nánast
sagt aðeins að nafni til.
Bourguiba stofnaði flokk sinn
til að vinna gegn yfirráðum
Frakka. Takmarkið var að Túnis
yrði sjálfstætt ríki. Frakkar
hugðust bæla flokkinn niður og
höfðu Bourguiba oft í varðhaldi.
Hann varð því brátt cins konar
þjóðhetja. Krafa hans um sjálf-
stæði Túnis hlaut sívaxandi fylgi.
Árið 1956 var svo komið, að
Frakkar töldu sér ekki lengur
fært að standa gegn henni. Túnis
var veitt fullt sjálfstæði.
í kosningunum, sem fóru fram
1957, fékk flokkur Bourguiba
yfirgnæfandi fylgi. Samkvæmt
nýrri stjórnarskrá var bey-
embættið lagt niður og Túnis
gert lýðveldi. Bourguiba var kos-
inn fyrsti forseti þess og hefur
verið það stöðugt síðan. Árið
1975 var hann kosinn forseti til
lífstíðar.
I REYND hefur stjórn Bourg-
uiba farið með einræðisstjórn
allan þennan tíma. Flokkur hans
var fram til 1982 eini löglegi
flokkur landsins en þá var öðrum
flokkum einnig leyft að taka þátt
í kosningunum. Að sjálfsögðu
vann flokkur Bourguibas öll
þingsætin.
Nú er í ráði að leyfa þrjá
flokka til viðbótar flokki Bourg-
uiba og verður kommúnista-
flokkurinn einn þeirra.
Bourguiba mun ekki óttast,
að kommúnistar fái mikið fylgi.
Hann mun hins vegar telja hag-
kvæmt vegna samskipta við Sov-
étríkin að leyfa starfsemi komm-
únista. Hann hefur fylgt þeirri
stefnu í utanríkismálum að eiga
vinsamleg skipti jafnt við vestr-
ænu ríkin og kommúnistaríkin.
Vestrænu ríkin hafa yfirleitt
reiknað hann sín megin, og því
þolað honum ýmis frávik. T.d.
hefur hann verið harður and-
stæðingur ísraels og fordæmt
samninga, sem Egyptar hafa gert
við ísraelsmenn.
Vestrænum ríkjum leist hins veg-
ar miður vel á það, þegar Bourg-
uiba og Khaddafi, forseti Libýu,
voru að semja um sameiningu
ríkjanna fyrir 10 árum. Hvor um
sig ætlaði að snúa á hinn, Khadd-
afi - með tilstyrk olíuauðæfanna,
en Bourguiba í skjóli þess, að
Vassila, seinni kona Bourguiba. Hún er af áhrifamikilli ætt ■ Túnis
og sögð mikill skörungur. Áður var Bourguiba giftur franskri konu
íbúar Túnis eru um 7 milljónir,
en íbúar Líbýu 3 milljónir.
Áður en endanlega var frá
þessum samningum gengið sner-
ist Bourguiba hugur og sleit
viðræðunum. Síðan hefur verið
grunnt á því góða með honum og
Khaddafi. Vestræn ríki hafa auk-
ið stuðning við Túnis, því að þau
telja Túnis mynda varnargarð
gegn útþensludraum Khaddafis
við Miðjarðarhaf.
í innanlandsmálum hefur Bo-
urguiba fárið eins konar milliveg
milli sósíalisma og kapitalisma,
þótt hann telji sig sósíalista.
Þorarinn
Þórarinsson,
ritstjóri, skrifa'
sögu í heiminum á síðari árum,
hafa ekki farið framhjá Túnis.
Árið 1978 kom til mikilla
óeirða í landinu vegna efnahags-
erfiðleika. Sumir telja, að
Khaddafi hafi ýtt undir óróleik-
ann. Bourguiba tókst þó að lok-
um að leysa þessa þraut og koma
á aftur ró og reglu í landinu.
Nýjar óeirðir hófust svo á
síðastliönu hausti, þegarstjórnin
hætti niðurgreiðslum á ýmsum
vörum, m.a. brauðvörum, og
miklar verðhækkanir urðu á
þeim. Víða kom til blóðugra
átaka milli lögreglu og mann-
fjölda, sem var að mótmæla
verðhækkunum. Oft varð nokk-
urt mannfall.
Eftir að þetta hafði gcrzt um
hríð, tilkynnti Bourguiba, að
stjórnin myndi halda niður-
greiðslum áfram og lækkaði
verðlag í samræmi við það.
Þá sneru Túnisbúar við blað-
inu. Mikill mannfjöldi safnaðist
saman í mörgum borgum til að
lofsama og hylla Bourguiba.
Fréttaskýrendur töldu líklegt
þá, að Bourguiba myndi láta
Mzali forsætisráðherra víkja,
þótt hann hefði haft augastað á
Mzali sem eftirmanni sínum.
Þetta gerði Bourguiba þó ekki,
heldur vék innanríkisráðherran-
um, sem stjórnað hafði lögregl-
unni, úr embætti.
Þeir, sem best þekkja til, álíta
þó daga Mzali talda, því að
Vassila cr talin andvíg honum.
Þótt Bourguiba hafi lægt
óeirðaöldurnar í bili. er það
mál ekki leyst. Erfitt er að sjá
hvernig hann ætlar að afla fjár til
að geta staðið undir niðurgreiðsl-
unum.
Bourguiba varð áttræður á
síðastliðnu ári, og er sagt, að
heilsu hans hraki. Óvíst er því,
að hann eigi langt eftir. Við
fráfall hans getur hafizt mikil
óvissa um framtíðina í Túnis.
Ekki minnst eru Bandaríkja-
menn áhyggjufullir, því að þeir
óttast að við fráfall Bourguiba
fari Khaddafi á kreik. Á síðasta
ári veittu Bandaríkin Túnis 140
milljón dollara í hernaðarað-
stoð.
Arafat má líka hafa áhyggjur.
Hann hefur ákveðið að koma sér
upp aðalbækistöð í Túnis. Verð-
ur Túnis ef til vill þriðji staður-
inn, sem hann verður að hrekjast
frá?