Tíminn - 16.02.1986, Blaðsíða 4

4Tíminn
Lognmolla er ekki beinlínis
þau veðurskilyrði sem koma
upp í hugann þegar Hrafn
Gunnlaugsson er annars
vegar.
A listamannsferli sínum
hefur hann komið víða við og
í kringum hann hafa blásið
vindar sem gjarnan fylgja
veðraskilum.
Nýlega var Hrafn ráðinn
yfirmaður innlendrar dag-
skrárgerðar hjá íslenska sjón-
varpinu og eftir að hafa starf-
að í örfáar vikur hefur verið
þyrlað upp moldviðri í kring-
um hann sérstaklega vegna
dagskrár sjónvarpsins um
síðustu áramót.
Þar sýnist sitt hverjum.
Hrafn hefur verið skammaður
fyrir að berast of mikið á, eyða
sameiginlegum sjóðum okkar
í dansleik sem skilur lítið eftir,
hvetjatil þátttöku í Eurovision
keppninni sem gæti reynst
skattgreiðendum dýrt spaug,
þótt hann álíti að svo verði
ekki, og þannig mætti lengi
telja.
Á hinn bóginn heyrast
einnig þær raddir að greini-
legur munur hafi orðið á eftir
að Hrafn kom til starfa hjá
sjónvarpinu og það sé nú í
fyrsta skipti að verða lifandi
og skemmtilegur fjölmiðill.
En hvernig lítur hann sjálfur
á starf sitt og þá gagnrýni sem
þegar hefur komið fram á
störfum hans hjá stofnuninni.
Veikurfyrirögrunum
Honum cr mikið niðri fyrir, talar
hratt og virðist hat'a skoðanir á öllu
scm er að gerast í kringum hann.
Hann kveður líka fast að orði.
„Ég hef alla tíð vcrið vcikur fyrir
því að taka áskorunum og ögrunum
en þegar ég lít yfir það sem ég hef
verið að fást við undanfarin ár tel ég
að mér hafi tekist að gera mjög góð
verk jafnframt því að gera mjög
vond verk.
Ég kom ekki hingað í sjónvarpið
til að leita að hægu sæti eins og
stjórnmálamaður sem finnur sér
þægilega hankastjórastöðu heldurtil
að takast á við hlutina.
Hvað áramótadagskrána snertir þá
er ég ánægður yfir því hvað þessi út-
sending tókst vel dagskrárlega séð.
Það liggur við því að hún hafi verið
of vel heppnuð því fyrir þá sem vilja
hælbíta mig er nú allt kapp lagt á að
finna einhverja svarta fleti á þessu til
að velta sér upp úr.
Ég vona að þetta hljómi ekki eins
og ég sé haldinn ofsóknarbrjálæði en
menn verða að skilja það, að dag-
skrárgerð kostar peninga og sum atr-
iði eru dýrari en önnur. Ég er vanur
að vera gagnrýndur. En varðandi
áramótadagskrána þá finnst mér eins
og nú sé í fyrsta skipti verið að gagn-
rýna mig alfarið fyrir að hafa gert
eitthvað vel.
Reyndar hefði mér ekki tekist að
gera þessa glæsilegu dagskrá ef ég
hefði ekki haft einvala liði á að skipa
svo sem Viðari Víkingssyni, Birni
Emilssyni, Eddu Andrésdóttur og
Agli Eðvarðssyni auk Sigurðar Sig-
urjónssonar og margra annarra bæði
innan sjónvarpsins og utan.
Viðar hefur líka svarað drengilega
gagnrýni sem fram hefur komið þar
sem ég var dreginn til ábyrgðar fyrir
það „að kostnaður hafi farið úr
böndunum" við þennan áramóta-
dansleik. Ætlun Viðars var að fram-
kvæmdastjórn seldi auglýsingar mun
dýrari en gert var og það setti auðvit-
að strik í reikninginn. Annars er
hættulegt að eyrnarmerkja einstaka
dagskrárliði með auglýsingatekjum.
Væri þá ekki alltaf tap á Stundinni
okkar eða fréttum? Það er einnig
rangt að tala um tap á einstaka dag-
skrárliðum því slíkt verður að gera
upp á ársgrundvelli auk þess sem
sumir dagskrárliðir eru óhjákvæmi-
lega dýrari en aðrir og við því er ekk-
ert að gera.“
Fólk hrakið frá
sjónvarpinu
Eins og kunnugt er hafði Hrafn
ráðið sig að sænska sjónvarpinu til
Sunnudagur 16. febrúar 1986
Dagskrárgero
kostar
peninga
segir Hrafn Gunnlaugsson sem telur sig
hafa verið skammaðan
fyrir að gera hlutina of vel
Tímamynd: Árni Bjarna ■- '■"—
áramóta en hafði auk þess verið boð-
in þar staða næstu þrjú árin. Hann
kaus þó að koma heim og stjórna
dagskrárgerð við íslenska sjónvarp-
ið.
„Ástæðan fyrir því að ég tók þetta
starf að mér var meðal annars sú að
ég þekkti vel til sjónvarpsins frá fyrri
tíð og hafði sem starfsmaður þess
horft á ýmislegt gerast sem ég taldi
að mun betur mætti fara. Sá sem
stjórnar þessari framleiðslu þarf að
þekkja nákvæmlega allar vinnslu-
Íeiðir og það vildi þannig til að ég
þekkti öll þessi störf og tel að það
komi að miklu gagni.
Þegar staðan var auglýst höfðu
margir af fyrri samstarfsmönnum
mínum samband við mig og hvöttu
mig. Ég lét til leiðast og þá í þeirri
fullvissu að ég stæði ekki einn í þessu
heldur nyti aðstoðar bæði innan
stofnunarinnar sem utan. Það er
reyndar svo að mjög mikið af hæfu
fólki hefur beinlínis hrakist frá sjón-
varpinu og þetta fólk þarf að virkja.
Sjónvarpið á að mínu áliti að
starfa líkt og góð bókasöfn. Þau gefa
ekki út bækur eða láta skrifa þær
heldur safna saman því besta sem út
er gefið og sjá um að fólk hafi greið-
an aðgang að þeim upplýsingum og
þeirri skemmtan sem þar er að finna.
Sjónvarpið á ekki sjálft að fram-
leiða allt sem það sýnir heldur örva
listafólk úti í samfélaginu til starfa
fyrir sig. Það fylgir líka gjarnan
stofnunum eins og þessari að mönn-
um erætlað að vinna að list sinni frá9
til 5 en það gengur oftast ekki upp.
Við höfum til dæmis verið að taka
ákvarðanir að undanförnu um leikin
verk sem vinna á að á þessu ári.
í því sambandi hef ég leitað til
ýmissa leikstjóra sem ég þekki og
treysti og þá í þeim tilgangi að þeir
taki ábyrgð á því að þessi verk verði
vel unnin. Þeir velja í samráði við
okkur og höfunda það sem þeir vilja
fást við í stað þess sem oft hefur verið
gert, að leita í vandræðagangi að
leikstjórum til að leikstýra einhverj-
um handritum sem hingað hafa bor-
ist án þess leikstjórinn hefði minnstu
trú á handritinu.“
Samkeppni nauðsynleg
„Sjónvarpinu er líka nauðsynlegt
að hafa samkeppni og ég tel að ég
hafi lagt mitt að mörkum í þeirri um-
ræðu. Fyrirfimmtán árum byrjaði ég
á því að hamra á nauðsyn þess að
koma á laggirnar frjálsu útvarpi. Þá
var þessu tekið eins og hverjum öðr-
um brandara. Ég benti líka á að stutt
yrði í það að fólk kæmi sér upp
myndsegulböndum og að við færum
að geta notfært okkur gervihnatta-
sjónvarp.
Síðar lenti þessi umræða inn á
klaufalegan farveg og ég dró mig út
úr henni.
Það er eins og það sé eins konar
þjóðareinkenni að hér eru sett lög
sem leyfa hlutina en síðan settar
reglugerðir til nánari útfærslu á
lögunum þar sem allt er njörvað nið-
ur og dregið til baka, eða bannað.
Hrafn hefur látið að því liggja að
hann ætlaði ekki að sitja lengi í skrif-
stofustól yfirmanns dagskrárgerðar
hjá sjónvarpinu. Við spyrjum hann
því hvenær hann ætli að segja upp.
Hann hlær hrossahlátri.
„Það er ekki komið að því enn. Ég
tel þó að menn eigi ekki að vera lengi
í svona starfi og það sé nauðsynlegt
að skipta um fólk. Ég veit ekki
hversu lengi ég verð að ná því besta
út úr sjálfum mér hér á þessum stað
en þegar að því kemur er ég farinn.
Ég hef gaman að því eins og aðrir tví-
burar að takast á við hluti og njóta
þeirra um leið. Þegar ég byggi hús og
er búinn að koma á það þakinu er ég
ekki mikið fyrir það að flytja inn og
setjast í helgan stein, ég vil reisa nýtt
í stað þess að fara að byggja ofan á
það eina hæðina enn.
Maður í skyrgámi
Hrafn er vafalaust þekktastur sem
kvikmyndaleikstjóri enda hlotið
viðurkenningar sem slíkur og er einn
af fulltrúum þeirrar kynslóðar sem
hratt íslenskri kvikmyndalist af stað.
En er hann þá hættur að búa til
kvikmyndir eftir að hann er orðinn
embættismaður á vegum íslenska
ríkisins? Vonandi ekki.
Mig langar til að gera mynd eða
myndir sem kalla mætti „once upon a
time in the north“ þar sem efnið er
alfarið sótt í íslendingasögurnar.
Ég sé til dæmis fyrir mér senu þar
sem upp úr svörtum brunarústum rís
maður sem hefur bjargað sér með
því að skríða ofan í skyrtunnu. Hann
er snjóhvítur af skyri, í kolsvartri
rústinni og úr honum lagar rautt
blóð.
Ég sé líka fyrir mér mynd af þess-
um sama manni þar sem hann er
kominn í kirkju og konur halda á
honum hita en óvinir hans komast
ekki að honum vegna friðhelgi
kirkjunnar og taka að lokum til þess
bragðs af velta kirkjuskipinu ofan af
honum.
Ég sé líka fyrir mér mynd af stór-
hveli sem rekið hefur á land og hópur
manna vinnur að afla auðs þess tíma
sem var kjöt og feitmeti. Vegna
smæðar sinnar samanborið við stór-
hvelið líkjast mennirnir einna helst
fiskiflugum á skreiðarspyrðu. Ég
hrekk upp á nóttunni þegar þessar
sýnir sækja að mér. Þannig hafa
myndirnar mínar fæðst.“
Það er þó hætt við því að þessar
hugmyndir verði að bíða um sinn
áður en þær komast á filmu því
höfundur þeirra verður að fást við
aðra skyrsái næstu vikur og mánuði.
-JÁÞ