Tíminn - 16.02.1986, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Sunnudagur 16. febrúar 1986
Við félagarnir vorum á leiðinni
til London frá Madrid eftir vel-
heppnað þriggja vikna skólafrí.
Framundan voru tveir spennandi
dagar í heimsborginni London, en
eftir það tæki alvaran við hjá
okkur. Sum ætluðu í framhalds-
nám en önnur ætluðu að láta stú-
dentshúfuna nægja, allavega í bili.
Það var ekki laust við að ég nyti
flugferðarinnar mjög vel. Eins og
oft er í stórum hóp þá er allavega
einn skopfugl og einmitt núna var
sá fyndni í okkar hóp að segja eina
góða sögu.
Ég hafði heyrt hana áður, þannig
! að ég hlustaði lítið á en skoðaði
þeim mun betur aðra farþega. Allt
í einu rak ég augun á gullfallega
stúlku sem sat þrem sætaröðum
aftar en ég og það skemmtilega var
að sætið vinstra megin við hana var
autt.
Það er dónaskapur að glápa á
fólk og þar eð ég tel mig vera ágæt-
lega uppalinn, þá gat ég ekki staðið
þarna á ganginum, teygt mig og
horft á hana endalaust, þó falleg
væri.
Þegar ég kom í sætið mitt þá var
önnur saga í gangi en hana gat ég
engan veginn fest hugann við.
Mynd stúlkunnar skaut alltaf upp í
huga mínum.
Loksins sá ég að þetta væri eina
tækifærið til þess að tala við hana,
þú lifir aðeins einu sinni o.s.frv.
Þannig að það þýddi ekki að vera
með neina feimni og því ekki bara
að svífa í auða sætið hjá henni, ég
hefði engu að tapa.
Upp fór ég og gekk að sæti
hennar.
Mér fannst ég vera eins og fá-
ráðlingur þegar ég stóð þarna fyrir
framan hana og spurði á minni
bestu ensku hvort ég mætti nokkuð
setjast hjá henni.
Hún leit upp, á mig og tók
nokkrar sekúndur t' að skoða mig.
Ég virðist hafa staðist þetta próf
eða þá að henni leiddist svona
óskaplega en allavega sagði hún,
gjörðu svo vel.
Eftir frekar vandræðalega byrj-
un á samræðum þá losnaði um
tunguhaft okkar og eftir skamma
stund vorum við farin að ræða um
hin og þessi mál.
Hún sagði mér meðal annars að
hún væri lyfjafræðingur í Madrid
borg og væri á leiðinni á ráðstefnu
í London.
Þetta var virkilega geðug stúlka
og kunni ég óhemju vel við hana,
virkaði heillandi og með bráð-
skemmtilegan húmor. Það var eins
og við hefðuni þekkst alla ævi svo
vel kom okkur saman.
Við vorum jafnvel búin að
ákveða að fara á pöbb, leikhús eða
hljómleika ef tími gæfist til meðan
á dvöl okkar í London stæði. Eða
réttara sagt hún hefði tíma, því að
hjá mér var ekkert ákveðið.
Er við höfðum ræðst við í
klukkutíma sagði náttúran til sín
hjá mér og krafðist þess að ég færi
á salerni. Ég afsakaði mig og fór.
Þegar ég kom að salernisaðstöð-
unni þá voru bæði klósettin upp-
tekin. Ég var í spreng og var því
ansi órólegur.
Það geta hafa verið tvær mínútur
eða fimm en allavega þá var náttúr-
an farin að kalla ansi stíft, þegar
dyrnar á öðru salerninu opnuðust
loksinsog lítill Kínverji eða Japani
skaust út og hraðaði sér í burtu.
Ég flýtti mér inn og þvílíkt og
annað eins. Salernið var eins og ég
á hreinlega ekki til samlíkingu. í
loftinu lá megn skítalykt, búið var
að míga á setuna og gólfið og til
þess að kóróna óskapnaðinn þá lá
salernispappír út um allt.
Þar eð mér var svo mál þá átti ég
engra kosta völ og varð að létta á
mér. Hélt fyrir nefið og held ég að
það hafi bjargað heilsu minni.
Þegar ég hafði lokið mér af þá
flýtti ég mér út eins og... Þetta var
örugglega ekki happadagurinn
minn, því að hver heldurðu að hafi
beðið fyrir utan.
Engin önnur en spænska vinkona
mín. Hún brosti glaðlega til mín
sagði: „Bíddu eftir mér í sætinu, ég
verð fljót.“
Ég tautaði eitthvað og flýtti mér
í mitt eigið sæti og lét fara lítið fyrir
mér.
Þór vinur minn sem fylgst hafði
með mér eftir að ég fór að tala við
dömuna sagði ntér seinna að sú
spænska hefði hreinlega stokkið
út, strunsað, í sætið sitt og ekki
litið á mig það sem eftir var ferðar-
4
f
4-
4
Helvítis japaninn.
Endir.
Frímann

J

Enn lítum við á það
sem Hollywood er að
framleiða og við
munum fá að sjá þeg-
ar Guð og bíóstjór-
arnir lofa.
öpenna og ævintýri blönduð
ríflegu magni af rómantík eru
efniviðurinn sem myndin „The
Jewel of the Nile“ er gerð úr. Hún
erframhald „Romancing the
Stone“ sem sló rækilega í gegn
á síðasta ári. Nú sem fyrr fara
Kathleen Turner og Michael
Douglas með aðalhlutverkin og
Douglas framleiðir myndina
eins og þá fyrri. Hann bið^r nú til
guðs og góðra vætta að Nílar-
gimsteinninn eigi eftir að ganga
jafnvel og sá rómantíski.
Það er lofað mikilli spennu og
ótrulegum tæknibreilum í mynd-
inni „Gunbus" sem Zoran Peris-
ic leikstýrir. Þessi Zoran á einn
Óskar sem hann fékk fyrir tækni-
brögð í Superman-myndunum.
Myndin fjallar um tvo banka-
ræningja af gamla taginu sem
sleppt er úr fangelsi gegn því að
berjast í fyrri heimsstyrjöldinni.
Titill myndarinnar er fenginn af
nafninu á flugvél sem þeir kapp-
ar fljúga og ber sex vélbyssur,
sem þótti töluvert á þeim tíma.
Kappana tvo leika þeir Scott
McGinnis og Jeff Osterhage.
Leikstjórinn Jeremy Kagan lýsir nýjustu Disney-mynd-
inni, „The Journey of Natty Gann“ sem þjóðsögu sem
soðin er upp úr öllu því sem Bandaríkjamönnum er
kærast. Sú sem fer með hlutverk Natty Gann heitir
Meredith Salenger og var valin úr 2000 umsækjendum.
Myndin fjallar um flökkulíf ungrar stúlku á tímum krepp-
unnar miklu í Bandaríkjunum. Alvarleg saga fyrir börn.
Og þá líklega á öllum aldri.
»■<
lobert Redford er nú aftur kominn í tilf inningaríkt hlutverk þar sem hann leikur á móti Meryl Streep sem
er öllu vanari slíkum hlutverkum. Redford hefur hins vegar lítið komið nálægt slíku síðan í myndinni
„The Way We Were“. Myndin sem þau skötuhjú leika í heitir „Out of Africa" og er byggð á endurminning-
um danska rithöfundarins Karen Blixen sem fór til Afríku árið 1914 og settist þar að. Leikstjóri myndar-
innar er ekki minni maður en Sydney Pollack.