Tíminn - 02.03.1986, Blaðsíða 9

Súnnudágur'2. mars 1986
Þeir eru ekki margir landarnir sem hafa gerst
málaliðar hjá frönsku Útlendingaherdeildinni sem
talin er einn hrottalegasti her sem nú er haldið úti.
Pálmi Pálmason lét það ekki á sig fá. Hann sagði
upp hjá Pósti og síma í Reykjavík og sótti um inn-
göngu í herinn og þjónar nú Frökkum í austur
Afríku.
Tekið með tortryggni
Þegar Tíminn náöi sambandi við
Pálma var hann staddur á heimili
ísleifs Jónssonar verkfræðings,
sem einnig dvelst í Djibouti, en þeir
hittast stöku sinnum og skiptast á blöðum
og fréttum að heiman.
Þeir Pálmi og ísleifur voru að sötra
kælda drykki þegar við hringdum frá
íslandi. Djibouti er einn heitasti
staðurinn á jörðinni þannig að
norðanmönnum, sem þar eru staddir,
veitir hvorki af vætu né kælingu. Pálmi
sagði þó að það væri óvanalega svalt þessa
dagana en hitinn er tæpar 30 gráður i
forsælu.
En það var ekki ætlun okkar að ræða
við Pálma um veðráttuna heldur veru
hans í Útlendingaherdeildinni sem er
víðfræg fyrir hrottaskap og strangan aga.
Ég var að vinna hjá Pósti og síma í
Reykjavík við að bera út skeyti þegar ég
ákvað að skella mér til Parísar og láta
reyna á það hvort ég kæmist í
Útlendingaherdeildina," segir Pálmi
þegar við spyrjum hann hvernig það hafi
atvikast að hann gerðist málaliði.
Símasambandið er gott, rétt eins og við
værum að tala saman innanbæjar. „Mér
var reyndar tekið með nokkurri
tortryggni í aðalstöðvunum í Fort De
Noget en eftir nákvæma læknisskoðun og
rannsókn á persónuskilríkjum mínum var
mér boðið að skrifa undir samning og
þegar því var lokið var ég orðinn
atvinnuhermaður í franska hernum og
það án þess að skilja stakt orð í frönsku.
Léttist um 15 kíló
Þetta var að sjálfsögðu aðeins
byrjunin og framundan var
fjögurra mánaða tortúr þar sem
gengið var miskunnarlaust í skrokk á
okkur nýliðunum. Égléttist um ein 15 kíló
fyrstu tvær vikurnar. Það er óhætt að
fullyrða að það hafði orðið töluverð
breyting á lífi mínu frá því að ég var að
bera út hjá póstinum.
í æfingabúðunum var reynt að keyra
okkur þannig út að stöðugt lá við að
maður brotnaði niður. Pressan var bæði
líkamleg og andleg og maður áttaði sig
fljótlega á því að þetta voru engar
skátabúðir. Það var verið að þjálfa okkur
í því að drepa menn í stað þess að vera
sjálfir drepnir.
Aðalþjálfunin fór fram skammt frá
Toulouse á stað sem heitir Casternaudary
en þess á milli vorum við fluttir hingað og
þangað til æfinga. Okkur var til dæmis
flogið upp í Alpana og þar vorum við
látnir æfa ýmiss konar aðgerðir í
fimbulkulda með takmarkaðan útbúnað.
Alla þá fjóra mánuði, sem
undirbúningurinn tók, hlupum við fleiri
klukkutíma á dag oftast með þungan
farangur á bakinu og svo auðvitað vopnin
í lúkunum."
Pálmi sagði okkur að það hefði aldrei
hvarflað að honum að gefast upp. Hann
vissi að fyrstu mánuðirnir yrðu erfiðastir.
Hann var heldur ekki einn því nýliðarnir,
sem æfðir voru um leið og Pálmi, voru á
annað hundrað og hann eignaðist strax
kunningja sem voru að ganga í gegnum
sömu reynslu og hann sjálfur. Það kom
líka að því að æfingatímabilinu lauk og
hann var orðinn fullgildur meðlimur
frönsku Útlendingaherdeildarinnar.
Hann var orðinn atvinnuhermaður.
Þegar þessu takmarki var náð var
honum boðið að velja í hvaða sveitum
hann vildi starfa og komu þar nokkrir
staðir til greina. Pálmi valdi Austur-
Afríku en þar hafa Frakkar haft ítök um
langan aldur.
Þessi mynd var tekin af Pálma og félaga hans þar sem þeir voru að æfa meðferð á stórri
langdrægri hríðskotabyssu sem bæði er notuð í loftvarnir og til að skjóta á skriðdreka og
flutningalestir.
Pálmi fékk
sérstakt leyfi Útlend-
ingaherdeildarinnar til að
taka myndirfyrirTímann sem
annars er stranglega bannað.
Samsafn ribbalda og
óbótamanna
Það var einmitt til að vernda
hagsmuni Frakka í Afríku sem
Louis Philippe
Frakklandskonungur stofnaði
Útlendingaherdeildina árið 1831. Hún
hefursíðan barist víða í Afríku, Evrópu,
Ameríku og Asíu og tók meðal annars
virkan þátt í báðum heimsstyrjöldunum.
Hersveitirnar hafa lengi haft orð á sér
fyrir að vera samsafn ribbalda og
óbótamanna enda iðulega verið eina
undankomuleið þeirra sem brotið hafa
allar brýr að baki sér.
Eftir styrjaldir í Evrópu hefur
Útlendingaherdeildin iðulega verið eins
konar athvarf fyrir atvinnuhermenn sem
vegna friðarsamninga hafa skyndilega
misst mikilvægi sitt.
Síðast en ekki síst hefur þessi
makalausi her ávallt haft ákveðið
aðdráttarafl fyrir ævintýramenn sem ekki
kalla allt ömmu sína.
Legio Patria Nostra
Pálmi segir okkur að mikið sé lagt
upp úr því að kynna nýliðum sögu
hersveitarinnar. Það er líka í anda
kjörorðanna „Legio Patria Nostra" eða
hersveitin er mitt föðurland en þeir sem
ganga á mála sverja hersveitinni en ekki
Frakklandi hollustueið.
Eins og nafnið Légion Étrangere ber
með sér er uppistaðan í hernum
útlendingar. Yfirmenn eru þó flestir
Frakkar til að tryggja nauðsynleg
undirtök enda er það almenningur í
Famas vélbyssurnar eru mikil drápstæki og þykja hentugar
við mjög mismunandi aðstæður. Hér er Pálmi á æfingu
skammt frá herbúðunum í Djibouti.