Tíminn - 13.04.1986, Blaðsíða 5

Sunnudagur 13. apríl 1986
f
Tíminn 5
ENN UM USTAMENN Á ÞÓRSGÖTUNNI
Glenn Hoddle leikur á Jan
Mölby, þrumuskot og æ, æ, helvít-
4ið hann Grobbi slær boltann glæsi-
lega yfir slána.
Geiri sótbölvaði og leit með ofsa
á vin sinn Kobba sem dansaði
stríðsdans um stofugólfið. 2-1 fyrir
Liverpool og það á heimavelli Tott-
enhams, þvílík skömm.
Kobbi sem veit að nú er ekki rétti
tíminn til þess að stríða hinum
skapstóra vini sínum, sagði með
hægð, „Ég verð nú að játa að Tott-
-1 enham átti skilið eitt stig, en það
U eru mörkin sem gilda. Þetta mild-
aði aðeins skap Geira. Síðan fara
þeir að ræða leikinn á meðan þeir
bíða eftir að Bjarni Fel komi með
úrslitin í hinum leikjunum í enska
boltanum.
.’ Loksins þegar úrslitin komu þá
voru þau heldur betur óvænt. Unit-
ed tapaði á heimavelli, Coventry
vann Everton o.s.frv.
Þegar þeir félagarnir eru að fara
yfir getraunaseðlana segir Geiri allt
í einu, „Kobbi værirþú til í að kíkja
ol'aðeins á eina röð hjá mér.“
* „Nei, ég má ekki vera að því.“
„Jú, komdu og klíptu mig því ég
held að ég sé með tólf rétta,“ segir
Geiri með bros á vör sem nær langt
út undir eyru.
Kobbi hreinlega ræðst á Geira,
tekur af honum seðlana og fer yfir.
„Ja, hver þremillinn 12 réttir eru
[;það svo sannarlega. Djöfulsins
heppni hjá þér, ótrúlegt, þú með 12
rétta. Ég er sannfærður urn að þú ert
einn með tólf, þetta eru það erfið
úrslit, lukkunnar pamfíll getur þú
verið. Veistu hvað potturinn var í
síðustu viku? Aðeins tvær milljón-
ir, eitthundrað og sextfu þúsund
kr. og hann er örugglega ekki
minni núna.“
Geiri færði sig að símanum og
valdi númer. „Já Gulli blessaður,
systir þín er flugfreyja og nú vant-
ar vin þinn allt það vín sem hún
getur reddað, já og bjór. Ég ætla að
halda rosalegt partí hérna í kvöld
og þér er að sjálfsögðu boðið. Já og
meðal annars, frítt vín ofan í alla.
Aflrverju? Ég var með tólf rétta
núna áðan. Já tólf rétta, alveg satt,
OK blessaður."
Geiri rétti Kobba tólið og sagði,
„hringdu í allar helstu dömurnar
tsem við þekkjum og bjóddu þeim
hingað í kvöld.“
„Já, en hvernig eigum við að
bjarga peningamálunum fyrir vín-

Vertu ekki svona stressaður
maður, VISA-kortið og ávísana-
heftið verða að bjarga þessu þang-
[að til ég fæ greidda peningana hjá
3etraunum. Þó að fimm séu með
tólf rétta þá fær ég samt allavega
nokkur hundruð þúsund, ekki
satt?“
Kobbi róaðist við þetta svar,
náði í svörtu bókina og fór að velja
númer. Samkvæmið heppnaðist
framar öllum vonum, allir voru
sammála um að annað eins partí
hefði ekki verið haldið.
Eftir á var haldið í Hollywood og
þar fengu ýmsir frían drykk út á
VIS A-kort Geira, aðallega dömur.
Eftir Hollywood var aftur farið
heim til Geira og skemmt sér langt
fram undir morgun. En þá voru
okkar menn aldeilis ekki búnir að fá
nóg, Kobbi kom með þá snilldar-
tillögu að bregða sér til kóngsins
Kóben. Geiri tók strax undirþetta,
til Kaupmannahafnar skyldi farið
með VlSA-kortið og heftið. Þegar
þeir hringdu í farmiðasölu Flug-
leiða á Keflavíkurflugvelli kom í
ljós að tvö sæti voru laus í þrjú vél-
ina.
Samkvæmisfötunum, tannburst-
anum og lakkskónum var hent ofan
í ferðatöskuna og þá voru menn
ferðbúnir.
Það var ekki laust við að flug-
freyjurnar væru fegnar að losna við
þessa lífsglöðu pilta þegar á Kast-
rup flugvöll var komið. Þeir höfðu
haldið sig stíft við drykkju á leið-
inni og angrað marga farþegana
með spaugi sínu, og svo ekki sé
minnst á þessar óðu hendur þeirra
sem flæktust allstaðar þar sem þær
áttu ekki að vera.
Þegar vinirnir komu til Kaup-
mannahafnar þá voru þeir hreint
ekki vissir hvert ætti að halda, en
upp á skemmtun hljóðaði pró-
grammið og skemmtun skyldi það
vera. Þannig leið tíminn í glaum og
gleði í...
Tveim dögum seinna þegar þeir
voru loksins orðnir allsgáðir,
fannst þeim tímabært að hringja á
klakann og athuga hve mikið
Geiri hefði unnið í getraununum.
Stúlkan í afgreiðslunni var ekk-
ert nema liðiegheitin og fyrr en
varði var hann kominn í samband
við glaðlega kvenmannsrödd sem
sagði „Getraunir góðan daginn.“
Já, sælar, mig langaði bara að at-
huga hvað hefði unnist mikið á tólf
rétta.“
„2.045,384 kr,“ sagði konan og
það tók Geira góðan tíma að melta
þessa upphæð, 2.045,384 kr. Vá.
Síðan sagði hann „já, já, mig
langaði bara að vita það, þar eða ég
er með tólf rétta."
„Nei, nei vinur minn það stenst
ekki, það var bara einn seðill með
tólf rétta og hann átti gömul kona
sem býr í vesturbænum."
Geiri hló góðlátlega og sagði
„liann var góður þessi, notar þú
liann oft til að stríða vinningshöf-
um. Seðillinn minn er númer 76202
og ég er með tólf rétta.“
Daman svaraði „Það er óskap-
lega mikið að gera hjá mér og ég
hef ekki tíma fyrir svona spaug,
vertu blessaður." Síðan kom dauð-
ur sónn.
Geiri rétti tólið að Kobba og
sagði „hringdu í getraunirnar og
spurðu hvaða númer seðillinn hafi
verið sem vann.“
Kobbi bað afgreiðsluna um núm-
erið á getraununum. Það tók
skamma stund að ná sambandi og
aftur svaraði sama glaðlega
röddin, „Getraunir góðan
daginn.“
„Getur þú sagt mér hvaða númer
var á seðlinum sem var með tólf
rétta, 72223 jaá takk fyrir.“
Félagarnir litu á hvor annan og .
sögðu samtímis „þetta er einhver
misskilningur, það hlýtur bara að
vera, nema ... Það getur hreinlega
ekki verið að fíflið hann Raggi í
sjoppunni hafi gleymt að skila seðl-
unum.
Geir tók tólið og bað skjálfradd-
aður um númerið á Ragga sjoppu.
Eftir skamma stund kom samband
og glaðleg stúlkurödd sagði
„Ragga sjoppa góðan daginn.“
„Er Ragnar við, ha ekki. Getur
þú sagt mér hvort hann gleymdi
nokkuð að skila getraunaseðlunum
á föstudagskvöldið?"
Stúlkan setti sorgartón í röddina
og sagði „Hann Raggi greyið fót-
brotnaði á föstudaginn og það
hreinlega gleymdist í öllum látun-
um að skila seðlunum."
Geiri missti tólið á gólfið, leit á
vin sinn og sagði „Hann gleymdi að
skila. Hvað erum við við eiginlega
búnir að eyða miklu, þrjú fjögur-
hundruð þúsund? Ég frem
sjálfsmorð, hvað eigum við eigin-
lega að gera? Ég ætla að vona að
það vanti menn í skógarhöggs-
vinnu í Ástralíu. Frímann
Gunnar Sverrisson skáld á Þórs-
götunni í Reykjavík hringdi í Tím-
ann og bað um leiðréttingu á þeim
orðum sem snúa að honum í viðtali
við Gunnar og Guðbjörn Guðbjörns-
syni í síðasta helgarblaði. í viðtalinu
við söngbræðurna segir, að nágrann-
ar þeirra séu bestu nágrannar í heimi
og með þeim er talinn Gunnar
Sverrisson. Segja bræðurnir að hann
„fylgist grannt með því, sem þeir eru
'að gera.“
Þessi orð geta, að mati Gunnars
Sverrissonar, valdið misskilningi og
vildi hann að það kæmi fram, að
hann hafi aldrei tamið sér afskipta-
semi og hnýsni, heldur sé hann
unnandi sönglistarinnar og eigi það
til að staldra við, er hann heyri
tenórsöng út á götu þegar þeir
bræður æfa sig. Blaðamaður hafði
samband við þá Gunnar og
Guðbjörn, sem sögðu orð þeirra
hafa verið sögð með jákvæðu hugar-
fari, - það væri lítið spennandi að
stunda söngnámið ef enginn nennti
að fylgjast með því
Gunnar Sverrisson.
ÍSLENSK SEÐLAÚTGÁFA í 100 ÁR
Við minnumst
aldaraF-^iis

Árið 1886 voru í fyrsta skipti gefnir út peningaseðlar hér á
landi. í tilefni af hundrað ára afraæli seðlaútgáfunnar hefur
Seðlabankinn látið gera sérstaka 500 króna silfurmynt í
takmörkuðu upplagi.
Á framhlið myntarinnar er mynd fjallkonunnar, en fjallkonu-
mynd var á bakhlið 50 kr. seðils 1886 og oft síðan á íslenskum
seðlum. Á bakhlið er mynd af áraskipi undir seglum af gerð sem var
algeng fyrir hundrað árum.
Ágóði af sölu minnispenings þessa rennur til Þjóðhátíðarsjóðs,
sem var stofnaður 1974 og veitir árlega styrki til varðveislu íslenskra
menningarminj a.
Hámarksupplag er 20.000 eintök. Þar af eru allt að 5000
peningar sérunnir úr 925/1000 silfri og allt að 15.000 peningar í
venjulegri sláttu úr 500/1000 silfri.
Söluverð er kr. 1250 fyrir sérunninn pening í vandaðri
gjafaöskju, en kr. 780 fyrir venjulega sláttu í öskju.
VERÐMÆT EIGN
VEGLEG GJÖF - GRIPUR MEÐ SÖFNUNARGILDI

SEDIABANKIISIANDS
Sölustaðir: bankar, sparisjóðir og helstu myntsalar.