Tíminn - 26.04.1986, Síða 6

Timinn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Ritstjóri: NíelsÁrniLund
Auglýsingastjóri: SteingrímurGíslason
Innblaðsstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Erfiðmálog
farsæl vinnubrögð
Nú hafa þingmenn tekiö lokasprettinn og voru
þinglausnir síðasta vetrardag, þannig að þeir geta fariö
heim í kjördæmin með farfuglunum.
Sú skoðun er almenn að það þing sem nú er nýlokið
hafi ekki verið átakamikið og í huga margra er það sama
og að vera lélegt þing sem lítiö liggur eftir í bitastæðri
löggjöf.
Þarna þarf ekki endilega að vera samhengi á milli, og
ef málið er skoðað, liggur margvísleg löggjöf eftir þetta
þing sem á eftir að hafa mikil áhrif í þjóðfélaginu.
Það hefur verið gagnrýnt að Alþingi sé í vaxandi mæli
afgreiðslustofnun fyrir ýmsa aðila út í bæ, t.d. aðila
vinnumarkaðarins. Meginþættir löggjafarinnar séu
ákveðnir utan veggja alþingishússins og séu svo af-
greiddir eftir pöntun með smávægilegum breytingum.
Alþingismenn þurfa ekki aö blygöast sín fyrir það að
vinna að undirbúningi mála í samvinnu við samtök
fólksins í þjóðfélaginu. Það hefur verið gert í nokkrum
mæli nú og ef til vill er það þess vegna sem þetta er ekki
talið átakamikið þing. Friður náðist um veigamikla
lagasetningu í húsnæðismálum og ríkisfjármálum í
tengslum við kjarasamninga, og um gagngera breytingu
á fjármálakerfi sjávarútvegsins.
Löggjöf um aðgerðir í ríkisfjármálum í tengslum við
kjarasamningana sem eiga að stuðla að því að koma
verðbólgunni niður í eins stafs tölu, breytt húsnæðis-
lánakerfi og endurskipulagning á fjárhagslegri uppbygg-
ingu sjávarútvegsins eru þau mál þessa þings sem án efa
eiga eftir að hafa mest áhrif í þjóðfélaginu.
Af annarri lagasetningu má nefna sveitarstjórnarlög
sem opna leiðina fyrir auknu sjálfstæði sveitarfélaga, og
einnig náðist víðtæk samstaða um það að framlengja
stjórnun fiskveiða með kvóta og sóknarmarkskerfi til
tveggja ára.
Fjöldamörg fleiri lög má nefna sem samþykkt voru á
þessu þingi og þegar málið er skoðað verður ekki sagt
með sanni að þetta þing hafi verið afkastalítið og látið
stjórnast utan úr bæ, eins og stjórnaraðstaðan vill vera
láta.
í þeim ráðuneytum sem ráðherrar Framsóknarflokks-
ins hafa farið með hefur verið unnið mikið starf undir
forustu þeirra að undirbúningi mála sem náð hafa fram.
Sjávarútvegsráðherra hefur haft forustu um framleng-
ingu laga um stjórnun fiskveiða, og fjármálalega
endurskipulagningu í sjávarútvegi, þannig að þar er nú
gjörbreytt umhverfi. Allar þessar breytingar sem eru
byltingarkenndar hafa verið unnar í samvinnu við
hagsmunaaðila í sjávarútvegi.
Landbúnaðarráðherra hefur unnið að hinum erfið-
ustu málum við endurskipulagningu á framleiðslustjórn-
un í landbúnaði. Vinnan í vetúr hefur beinst að setningu
reglugerða í framhaldi af hinni viðamiklu löggjöf um
landbúnaðarmál sem samþykkt var fyrir ári síðan. Þetta
voru nauðsynlegar aðgerðir og framsóknarmenn gátu
ekki vikið sér undan þeirri ábyrgð að hafa um þar
forustu þótt ekki væri líklegt til vinsælda í bili.
í félagsmálaráðuneytinu hefur verið unnið að gjör-
breyttri húsnæðislöggjöf, og breyttri löggjöf um sveit-
arstjórnarmál, og munu þessi mál hafa víðtæk áhrif.
Forsætisráðherra hefur haf forustu um aðgerðir
ríkisstjórnarinnar í heild, og ber ábyrgð á stefnunni í
efnahagsmálum.
Framsóknarmenn hafa haft forustu í ríkisstjórn og á
Alþingi um farsæl vinnubrögð sem hafa þokað áleiðis
hinum erfiðustu málum.
6 Tíminn
Laugardagur 26. apríl 1986
GARRI

Borgarst jórarnir tveir
í borgarkeifínu er almennt talaft
um borgarstjftrana tvo. Annar er
auftvitaft Davíð Oddsson, en hinn
er Ómar Kinarsson, framkvæmda-
stjóri Æskulýftsráfts og „alt
muli|>t“ maftur. Er hann nefndur
litli borgarstjórinn af borgarstarfs-
mönnum til aftgreiningar, cn völd
hans hafa vaxift ævintýralega hratt
aft undanförnu og efast enginn um,
aft allt scm hann gerir og afthefst sé
meft fullu samþvkki Davífts Odds-
sonar. Er tekift til þess, hvcrsu
umsvif Æskulýftsráðs cni orðin víft-
feftm á kostnað annarrar æskulýðs-
starfsemi í borginni, sem rekin er
af ýmsum félagasamtökum að
mestu í sjálfboftavinnu. Margir
sjálfstieðismenn eru í forystu í
þessum félögum og fylgjast þeir
meft vaxandi lörundrun á þetta
bákn þenjast út á alla kanta mcft
tilheyrandi bruftli og óhófi, þvert á
yfirlýsta stefnu Sjálfstæftisflokks-
ins um minnkandi opinber afskipti.
Frekir til fjárins
Svo virftist, sem sérstakir vildar-
vinir Davífts Oddssonar séu
skæftastir og frekastir til fjárins,
komist þeir yflr sjófti hjá hinu
opinhera. Er ekki ýkjalangt síftan,
aft l'orniaftur Listahátíftarnefndar
horgurinnar, sem jufnframt er for-
stöðumaftiir I.ista- og skcmmti-
deildar Sjónvarpsins. fékk tiltal frá
menntamálaráftlierra fyrir eyftslu-
semi hjá Sjónvarpinu, og kuila
menn þó ekki allt önunu sínu á
þeim bæ. Viröist sama hvert litift
er, þegar stutthuxnadeild ihaldsins
cr annars vegar og sjóftir hins
opinbera hins vegar. þá er eins og
ininkur sé kominn í hænsnabú.
Innkaupastofnun
þvælist fyrir
Ef reynt er aft hafa hemil á
eyðslusemi vildarvina Davíðs hjá
borginni, hregðast þeir ókvæða
við, og tala um óþarfu afskipta-
semí. hannig cr Innkaupastofnun
Reykjavíkurborgnr, sem liafa á
umsjón og afthald með innkaupum
Alhert á bens-
íninu.
Þorsteinn á
hrcmsunni.
Davíft í óhófinu. ómar í hruftl-
mu.
borgurinnar, eitur í þeirra beinum.
Nýlega gerðist þessi stofnun svo
ósviTin að neita bciftni Æskulýös-
ráfts um aft senda tvo menn til
(itlanda til aft kuupu hljómflutn-
ingstæki fyrir eina af félagsmift-
stöðvum borgarinnar, eins og þaö
væri ekki sjálfsagftur lilutur.
Dýrt ferðalag
borgarstjóranna
Þessi nýja stcfna, aft sérstakir
sendimenn horgarinnar séu á
staðnum erlendis til aft sjá meft
eigin augum þaft, sem kaupu skal,
framhjá Innkaupastofnun, hefur
þann galla helstan, aft hún getur
reynst borgarbúum æfti dýr. Þann-
ig munu borgarstjórarnir tveir hafa
á ferftalagi í Bretlandi komist að
raun um, aft hagstæftast væri fyrir
Rey kjavíkurborg að kaupa hljóm-
flutningskerii fyrir rúmar 20 niillj-
ónir króna í tengslum viö 200 ára
afmæli borgurinnar, sem þýftir, að
á hverju ári í 200 ár hefði borgin
lagt fram 100 þúsund krónur í
þessu skyni.
Sérfræðingarnir
Ekki er til þess vitaft, að borgar-
stjórarnir tveir hafi sérþekkingu á
liljómflutningstækjum en sjálfsagt
hafa þeir hugsaft sem svo, að eftir
því scm tækin væru dýrari, þeim
mun betri væru þau. Ekkert væri
aft niarka álit íslenskra innflytjenda
á þessu svifti. sem treysta sér til aft
útvega fullnægjundi tæki á fjórft-
ungs vcrfti. Og svo lutnuftu borg-
arstjórarnir á niótleik, ef einhver
ætlafti að fetta fingur út í þessi
kaup. Og víkur nú sögunni til
fjármálaráftuncytisiiis.
Snjallræðið
Á þeim tíma, sem borgarstjór-
arnir tveir voru í þessu „græju-
bralli“, var Albert Guftmundsson
fjárinálaráfthcrra landsins, ákaf-
lega lipur maftur, þegar fclla þurfti
niður gjöld til ríkisins af ýmsum
nauftsynlegum tækjum, sbr. gáma-
krana Eintskips í Sundahöfn. Al-
bert munafti ckkert um að fella
niftur aftflutningsgjöld af þessum
hljómflutningskcriuni. Þá lækkaði
verðift um helming og hægt aft
segja fjölmiftluni. aft tækin kost-
uðu bara 10 inilljónir króna. Um
þetta snjallræði voru borgarstjór-
arnir innilega sammála.
Babb í bátinn
En þegar mikið er aft gera hjá
borginni vift stjórnun hennar, vilja
smámál eins og þetta glcymast. Óg
einn góftan veðurdag skiptu sjálf-
stæðismenn um fjármálaráðherra.
Allf í einu var formaftur Sjálf-
stæðisflokksins Þorsteinn Pálsson
kominn í cmbættift. I staftinn fyrir
að stíga á bensínið eins og Albcrt
gerfti er hann fastur á bremsunni,
og veltir hverri krónu ríksins fyrir
sér. Davíft hefur því ekki treyst sér
enn til aft stynja crindinu upp vift
nýja fjármálaráðherrann, enda erf-
itt aft rökstyftja beiftni um niður-
fcllingu aftflutningsgjalda fyrir
liorg, sem samkvæmt lýsingu
Morgunblaösins býr við traustustu
fjármálastjórn, sem þckkist á Vest-
urlöndum.
Garri.
VÍTTOG BREITT
■11
HEFJUMST HANDA!
Við þinglausnir í vikunni mæltist
Þorvaldi Garðari Kristjánssyni,
forseta sameinaðs Alþingis, m.a.
þannig:
„Við þinglausnir á síðasta ári var
gerð grein fyrir aðgerðum til úr-
bóta á húsakosti Alþingis. Unnið
hefur verið áfram að samkeppni
um gerð og skipulag nýbyggingar
fyrir starfsemi þingsins. Gert er
ráð fyrir að tillögum að teikningum
verði skilað í júní n.k. og dóm-
nefnd hafi lokið störfum í júlímán-
uði. Kemur þá til kasta Alþingis
um hvert framhald verður á fram-
kvæmdum til að leysa þann hús-
næðisvanda, sem þingið býr nú við
og búa svo um. að Alþingishúsið
sjálft megi nota til nokkurrar fram-
búðar."
Það Alþingishús sem nú er
notað, og flestir þekkja, var reist á
árunum 1880-1881. Rúmlega ein
öld er liðin og á þeim tíma hafa
allar aðstæður hérlendis gjör-
breyst, og er löggjafarsamkundan
ekki þar undanskilin. Árið 1881
þinguðu 36 alþingismenn í 6 vikur
í hinu nýreista stórhýsi, en veturinn
1985-1986 þinguðu 60 alþingis-
menn í 23 vikur við vinnuaðstæður
sem þekkjast hvergi hjá þjóðþing-
um vestrænna lýðræðisríkja.
Samkeppni um nýbyggingu Al-
þingis, sem hleypt var af stokkun-
um í vetur og forseti sameinaðs
þings vísaði til í ræðu sinni, er
virðingarvert og áhrifaríkt fyrsta
skref í þá átt að leysa óviðunandi
húsnæðisvanda Alþingis. Fag-
mönnum hefur verið gefið einstakt
tækifæri til að spreyta sig á verkefni
sem hvort tveggja býður upp á
þokkaleg peningaverðlaun, miðað
við íslenskar aðstæður, og svo ekki
síður þá miklu viðurkepningu sem
slíkum verðlaunum hljóta að
fylgja. En hvað gerist svo þegar
úrskurður dómnefndar liggur fyrir
í júlí?
Hætt er við að svo umfangsmikil
og dýr framkvæmd sem nýbygging
fyrir Alþingi hlýtur að verða, hljóti
ekki náð á næstunni fyrir augum
þess hluta Alþingis sem lætur sig
fjárveitingar mestu varða. Það þarf
víst ekki að fjölyrða um þrengingar
ríkissjóðs á undanförnum árum,
en finna verður ráð þannig að
fyrsta skrefið verði ekki það síð-
asta. Þau eru ófá þjóðþrifamálin
sem hafa aldrei orðið áþreifanlegri
en pappírinn sem orðanna hljóðan
er þrykkt á.
Bygging Alþingishússins árið
1881 var grettistak sem fámenn og
fátæk þjóði lyfti án þess að efast
nokkru sinni um mikilvægi fjárfest-
ingarinnar. Virðing þingsins sem
stofnunar og þingræðisins sem
stjórnarforms var talin vera í veði.
Nú er þjóðin hvort tveggja fjöl-
mennari og margfalt auðugri en þá
og mun harðar vegið að þingi og
þingræði. Því er vonandi að þegar
á næsta þingi verði samþykkt rífleg
fjárveiting til byggingar fyrsta
áfanga nýbyggingar Alþingis.
-SS