Tíminn - 07.05.1988, Blaðsíða 19

Laugardagur 7. maí 1988
Timinn 19
unni. Þá má nefna blaðagreinar,
þætti í sjómannablaðinu Víkingi,
Súlum, Heima er best og Árbók
bingeyinga. Einnig er hann einn
þeirra sem tóku til máls í Aldnir hafa
orðið. Hann var vel ritfær, og væri
þetta allt efni í bók, já, lífsbókin
lians varð löng.
Hólmsteinn Helgason taldi sig
gæfumann, hafa átt góða foreldra,
ástríka eiginkonu og sjö börn sem
öll komust til manns. Hann tók
undir með fornkunningja sínum og
gömlum sveitunga, Magnúsi Stef-
ánssyni (Erni Arnarsyni) áævikvöld-
inu, að gaman væri að hafa Iifað svo
langan dag.
Hólmsteinn var heilsuhraustur og
fylgdist með mönnum og málefnum
til hins síðasta. Raufarhöfn og
byggðirnar þar fyrir norðan áttu hug
hans. Hann var dreifbýlissinni, á
móti Reykjavíkurbákninu og gall-
harður frantsóknarmaður, þótt gott
kynni að meta, hvaðan sem kom,
enda munu alþýðubandalagsmenn
hafa gert liann að heiðursborgara
Raufarhafnar. Æðrulaus var Hólm-
steinn, áræðinn, traustur og vitur,
stundum jafnvel sérvitur að sumra
dómi. Hann var drengur góður,
bjargfastur og rótfastur, ekki einn í
dag og annar á morgun. Flærð eða
smjaður var honum fjarri og til
dyranna kom hann ætíð eins og hann
var klæddur. Hann átti erfitt með að
trúa illu um aðra og mat menn eftir
kynnum og verkum. Hvar sem hann
kom var hann aufúsugestur, enda
kunni hann vel frá að segja og var
stálminnugur. Með honum er nú
genginn einn þeirra fslendinga er
Iengst mundu aftur í tímann.
Nú vorar fyrir norðan og í dag,
laugardaginn 7. maí, verður Hólm-
steinn lagður til hinstu hvíldar á
Raufarhöfn. Hvergi eru vorkvöldin
bjartari og fegurri. Hann hlakkaði
til að fara heim. Börn hans hér fyrir
sunnan höfðu lofað honum aðstoð
til þess með sumri. Sú ferð varð nú
á annan veg en ætlað var, en þó
farin.
Ég vil að lokum þakka honum
fyrir allt. Hann reyndist mér ungum
vel, var góður frændi. Tólf ára
gamall kom ég til hans á Raufarhöfn
og var þar hluta vetrar á barnaskóla
og aftur næsta vetur, veturinn fyrir
fermingu. Hélt ég til hjá honum, og
gerði hann til mín sem sinna barna.
Hjá honum og hans ágætu konu var
alltaf húsrúm og gestir velkomnir.
Það var oft mannmargt við stóra
borðið í eldhúsinu á Sjávarborg og
margt spjallað. Pétur Siggeirsson frá
Oddsstöðum var þar þá í fæði og lét
oft gamminn geysa. Þeir voru syst-
kinasynir hann og Hólmsteinn.
Það var annasamt á því stóra
heimili, en engu og engum var
gleymt. Hann Hólmsteinn mundi
eftir kúnum sínum og þær voru vel
hirtar og dropadrjúgar svo að þetta
stóra heimili var aflögufært með
mjólk.
Síðan vann ég hjá Hólmsteini eitt
sumar við.síldarsöltun og heyskap.
Við vorum tveir við heyöflun á Akri
sem lá vestur á Sléttu og var þá þegar
mikill töðuvöllur. Hólmsteinn eldaði
á prímus og man ég að hafragrautur-
inn var bæði mikill og góður, annars
gerði víst ekki mikið þótt brynni við
á stundum. því að hvorugur okkar
frænda var kræsinn. en tókum báðir
vel til matar okkar. Veðrið lék við
okkur, þurrkar, og hirðingin gekk
fljótt og vel. Þá var Hólmsteinn
kominn að sextugu, en enn ham-
hleypa til verka og hafði líka tekið
vélarnar í þjónustu sína.
Ætíð var mjög kært með þeim
bræðrum, föður mínum og Hólm-
steini, hátíð í bæ, þegar hann kom í
heimsókn.
Hólmsteinn trúði á annað líf eftir
líkantsdauðann. Það varenginn hál-
fvelgja heldur bjargföst vissa. Hann
hafði einnig til að bera dulræna
hæfileika. Nú er andinn laus úr
hrörnandi líkama, andinn sem ætíð
var ungur og frjáls, og ég veit að það
er bjart framundan.
Góðum manni og drenglyndum,
sem aldrei mátti vamm sitt vita,
verður tekið opnum örmum á
ströndinni hinum megin. Ég þakka
honum fyrir allt sem hann var mér
og mínum og sendi samúðarkveðjur
öllum hans nánustu, sérstaklega
eftirlifandi eiginkonu hans sem ég á
líka mikið að þakka.
Hjörtur Jónasson
Sigrún Grímsdóttir
Fædd 9. nóvember 1897
Dáin 1. maí 1988
Elli, þú ert ekki þung
anda guði kærum
fögur sál er ávallt ung
undir silfurhærum.
Þegar börnin okkar velja sér lífs-
förunauta tengjumst við og kynn-
umst nýjum fjölskyldum. Þessar fjöl-
skyldur eru yfirleitt eins og okkar
eigin, byggðar upp af foreldrum,
systkinum og oft öfum og ömmum.
Sú kona, sem ég vil minnast með
þessurn línum, var amma yngstu
tengdadóttur minnar, Rúnu Stínu
Ásgrímsdóttur.
Þegar ég kynntist Sigrúnu Gríms-
dóttur var hún komin á níræðisaldur
svo okkar kynni voru ekki löng
miðað við mannsævi. En það er hver
ríkari sem hefur kynnst slíkri per-
sónu sem Sigrúnu, greindri og góðri
manneskju, sprottinni úr kjarngóð-
um íslenskum jarðvegi, talandi
tungu okkar eins og hún best getur
hljómað, sómi sinnar kynslóðar og
haldandi reisn sinni fram í andlátið.
Sigrún var fædd 9. nóvember 1897
að Tindi í Miðdal Kirkjubólshreppi
í Strandasýslu.
Barnung flyst hún ásamt fjöl-
skyldu sinni að Valshamri í Geiradal
þar sem hún ólst upp. Sigrún sagði
mér frá því sem hún mundi frá
þessum flutningum. Þetta var
snemma vors líklega um fardaga og
var flutt á hestum yfir Tröllatungu-
heiði. Hún sagði mér m.a. að flutt
hafði verið með þeim á kviktrjám
fullorðin kona, sem var á heimili
hennar og var sú „lögst í kör“.
Föður sinn Grím Ormsson missti
Sigrún 5 ára gömul en móðir hennar
Bjargey Símonardóttir giftist aftur
Kristmundi Jónssyni. Sigrún bar
mikinn hlýhug til stjúpa síns alla tt'ð.
Systkini Sigrúnar voru sjö.
Eftir fermingu liggur leið Sigrúnar
í vinnumennsku hingað og þangað
og einnig reyndi hún að afla sér
menntunar þó ekki væru margir
valkostir í þá daga. Hún var við nám
í Húsmæðraskólanum á ísafirði og
eitt sumar var hún í garðyrkjuskóla
á Knarrarbergi við Eyjafjörð hjá
atorkukonunni Guðrúnu Björns-
dóttur, sem hún mat mikils alla tíð.
Sigrún var m.a. í vinnumennsku í
Flatey á Breiðafirði og þar kynntist
hún eiginmanni sínum Gunnari
Þorgeirssyni frá Höllustöðum í
Reykhólasveit. Þar fæddist einka-
sonurinn Ásgrímur en þegar hann
var á öðru ári fluttust þau að Kletti
í Geiradal þar sem þau bjuggu til
ársins 1947 en þá fluttu þau til
Reykjavíkur.
Gunnar var lærður söðlasmiður
og vann við þá iðn ásamt búskapnum
fyrir vestan og vann síðan við söðla-
smíðar hér í Reykjavík meðan hon-
um entist aldur til en hann lést árið
1963.
Þau bjuggu á Óðinsgötu 17 en að
Gunnari látnum fluttist Sigrún á
Kleppsveg 60 og síðan á Kleppsveg
134 þar sem hún bjó æ síðan.
Margt sagði Sigrún mér frá æsku
sinni og uppvaxtarárum og einnig
frá ævi sinni eftir að þau hjónin
fluttust úr sveit í borg.
Það er svo margt sem breytist á
svo langri mannsævi og yngri kyn-
slóðir hafa sem betur fer ekki kynnst
harðæri og miskunnarleysi óblíðra
náttúruafla og allsleysi því sem
margir bjuggu við fyrr á árum. En
þessi fullorðna kona hafði ekki mörg
orð um fátækt og basl né erfiði
kreppuáranna, sem kannski urðu
þess ekki síst valdandi að þau hjónin
brugðu búi og fluttu í höfuðstaðinn.
En það var líka annað sem kom til.
Menntunarmöguleikar fyrir einka-
soninn voru mestir í höfuðstaðnum
og þær góðu námsgáfur sem hann
hlaut í vöggugjöf, vildu þau hjón að
nýttust til hins besta.
Það var ekki annað að heyra á
Sigrúnu en hún hefði fljótlega samið
sig að höfúðstaðnum og aldrei heyrði
ég hana hallmæla Reykjavík eða
tala um kosti dreifbýlis fram yfir
þéttbýli og þó fann ég alitaf að hún
unni æskustöðvunum af heilum hug.
Og skemmtilegar þóttu henni þær
stundir, sem henni ásamt fleira eldra
fólki var boðið til af Barðstrendinga-
félaginu í Reykjavík á hverju vori.
Þá hafði hún einnig mikla ánægju af
ferðum sem hún fór árlega með
eldra fólkinu í Langholtssöfnuði í
Reykjavík.
Ég veit að margur hefur átt hauk
í horni þar sem Sigrún var. Eitthvað
prjónaði hún fyrir fólk hér í Reykja-
vík og stundum kom fram hjá henni
að hún hefði svona af rælni tekið að
sér að sitja hjá sjúklingum eða
gamalmennum ekki bara eina
dagsstund heldur jafnvel daglega
vikum og mánuðum saman svo ætt-
ingar gætu stundað vinnu eða brugð-
ið sér að heiman við og við.
En fjölskylda Ásgríms sonar
hennar átti þó hug og hjarta Sigrúnar
öðru fremur. Hún var vakin og sofin
að hugsa um hana - sonardæturnar
tvær voru henni afar kærar og
elskusemi hennar náði einnig til
yngsta sonar míns. Svo voru litlu
sonardóttursynirnir, þegar þeir
komu til sögunnar. Hún Ijómaði af
gleði þegar við ræddum um þessa
sameiginlegu niðja okkar og fylgdist
með þroska þeirra. Sá yngri var
skírður nú á annan páskadag og þar
var langamma mætt glöð og hress í
peysufötunum sínum.
Sigrún Grímsdóttir var af þeirri
kynslóð, sem þekkir ekki annað en
að vinna og fara vel með það sem
hún aflar. Hún braust ásamt manni
sínum frá fátækt í sveit til bjargálna
í höfuðstaðnum.
Hún var ákaflega sérstakur per-
sónuleiki. Sjálfstæð svo af bar. Hún
var rétt í meðallagi há vexti, grönn
og létt á fæti og reisn yfir henni þegar
hún gekk eftir götunni svo hratt að
þeir sem yngri voru áttu fullt í fangi
með að fylgja henni.
Hún átti því láni að fagna að vera
heilsuhraust alla tíð og átti þá ósk
heitasta að geta dvalið í íbúðinni
sinni og verið sjálfra sín til æviloka.
Sú ósk hennar rættist. Hún veiktist á
þriðjudegi 26. apríl og var flutt á
sjúkrahús. Á sunnudagsmorgni 1.
maí vaggaði fsland þessu aldna barni
sínu til hinsta svefns. Steingrímur
Thorsteinsson var uppáhaldsskáld
Sigrúnar og nú andar guðs blær
vorinu og sumrinu til okkar- þessum
tveimur árstíðum sem mest hafa
verið þráðar á landinu okkar um
alda raðir.
Ég votta Ásgrími og fjölskyldu
hans innilega samúð okkar hjónanna
og barna okkar en ég samgleðst líka
þeim og okkur öllum að svo löng og
farsæl ævi skyldi fá svo ljúf endalok.
Blessuð sé minning Sigrúnar Gríms-
dóttur.
Ásgerður Ingimarsdóttir.
Bændur!!!
ELTEX lambamerkin til á
lager - númeraraðir 1-
1000.
ELTEX merkin eru gerð úr
þunnri álplötu, með bogn-
um járnpinna, sem stungið
er í eyrað og lokað
BUNADARDEILD
>9 SAMBANDSINS
ÁRMÚLA3 REYKJAVÍK SÍMI 38900
Skrifstofustjóri
Við óskum eftir að ráða starfsmenn til eftirtalinna
frambúðarstarfa, sem fyrst.
III. Starf á skrifstofu við afgreiðslu, innslátt á
tölvu, símaafgreiðslu og fleira.
II. Gjaldkeri til starfa hjá einni af aðaldeildum
okkar.
III. Ritara með góða íslensku og vélritunarkunn-
áttu.
Við leitum að traustum starfsmönnum með reynslu
í skrifstofustörfum.
Umsóknareyðublöð liggja frammi hjá Starfs-
mannastjóra er veitir nánari upplýsingar.
SAMBAND ÍSL. SAM VINNUFÉLAGA
STARFSMANNAHALD
LINDARGÖTU 9A
Kona með þrjú börn
óskar eftir að komast í sveit í 3 til 4 mánuði.
Vinsamlegast hafið samband við auglýsingadeild
Tímans í síma 18300 - merkt „VOR“.
Flokksstarf
Valgerður Guðni
Borgfirðingar - Borgfirðingar
Framsóknarfélag Borgarness efnir til almenns borgarafundar um
byggðamál, sem haldinn verður miðvikudaginn 11. maí í Samkomu-
hgsinu í Borgarnesi kl. 20.30.
Frummælendur alþingismennirnir Valgerður Sverrisdóttir og Guðni
Ágústsson.
Dagskrá:
1. Ræður framsögumanna.
2. Fyrirspurnir og almennar umræður.
Allir velkomnir.
Framsóknarfélagið í Borgarnesi
Félag framsóknarkvenna
í Hafnarfirði
minnir á að Bandalag kvenna í Reykjavík gengst fyrir hreinsun á
gróðurreitnum á Suðurlandsbraut kl. 17.00 þriðjudaginn 10. maí.
Að þeim störfum loknum er boðið til vorvöku sem haldin verður austan
Hellisheiðar. B.K.R. sér fyrir akstri en þátttakendur sjá sér fyrir nesti.
Boðið verður upp á glens og gaman. Gert er ráð fyrir að koma í bæinn
kl. 23-24 og lýkur ferðinni að Hallveigarstöðum.
Þátttöku skal tilkynna í síma 33675 Stella og 23352 Þórey.
Ferðakostnaði verður í hóf stillt. Hafið með vinnuföt, skjólflíkur og
teppi.
Með von um góðar undirtektir.
Formaður