Tíminn - 15.02.1990, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 14. febrúar 1990
Tíminn 7
VETTVANGUR
Hans Jörgensson:
Aldraðir hafðir að féþúfu?
Svar við ásökunum í garð Samtaka aldraðra í grein með
þessari fyrirsögn í Tímanum 31. janúar 1990.
Haft er eftir Marís Haraldssyni, Dalbraut 20, nokkur
athyglisverð ummæli um meint svik frá Samtökum aldraðra
sem mér þykja furðuleg og hefði ekki trúað að óreyndu að
kæmu þaðan.
Marís segir: „Samtök aldraðra seldu okkur þessar íbúðir
með loforði um fullkomna þjónustu, en síðar kom í Ijós að
borgaryfirvöld höfðu ekki lofað neinu slíku.“
unnar hafði þau áhrif að fólkið
neitaði að sækja annað til þjónust-
unnar, sagðist ekki sækja þangað
sem annars flokks einstaklingar
eða aldraðir þurfalingar.
Þar með var farið að gera ráð-
stafanir um meiri nýtingu á eigin
húsrými, eða til fleiri nota en sem
borðsali.
Ég skildi þessa afstöðu fólksins
mjög vel og hef reynt með aðstoð
samtakanna að styðja þær fram-
kvæmdir sem gerðar hafa verið í
því máli, t.d. með lítils háttar
fjárframlögum.
Matur hefur verið til staðar frá
þjónustumiðstöðinni undir eins og
fólkið flutti inn og pantanir fóru að
berast.
Og Marís heldur áfram: „Þetta
er allt að komast í lag núna, en það
er ekki samtökunum að þakka.“
Þarna er átt við tengibyggingu
milli húsanna, sem nú er í smíðum
og verður síðar aðalþjónustumið-
stöð fyrir húsin Dalbraut 18 og 20.
í upphafi var gert ráð fyrir því að
e.t.v. yrði byggður samkomusalur
eða a.m.k. gangur sem tengdi hús-
in saman, þess vegna voru borðsal-
irnir látnir standast á sem möguleg-
ur gegnumgangur milli húsanna ef
af þessu yrði og útihurðir hvor á
móti annarri.
Frá því fyrsta að ágreiningur og
óánægja komu fram viðkomandi
þjónustumiðstöðinni og hafist var
handa við að nýta eins og hægt var
eigið húsnæði, þá kom fram hug-
myndin um þessa tengibyggingu.
Ég gekkst í það, í samráði við
stjórn húsfélagsins, að fá arkitekt-
ana sem teiknuðu húsin til að
teikna þessa viðbót og gera kostn-
aðaráætlun til að leggja fyrir borg-
aryfirvöld. Þetta leystu arkitekt-
arnir vel af hendi og teiknuðu mjög
smekklega tengibyggingu.
Hverjum sérstaklega ber að
þakka að borgin samþykkti að
byggja þetta vil ég ekki fullyrða
um, þó að Marís vilji þakka sér
það. Ég hef fylgst mjög vel með
þessu máli frá upphafi og ég mundi
þakka þennan árangur fyrst og
fremst skilningi borgarstjóra og
Þetta er harkaleg ásökun á borg-
aryfirvöld að þau úthluti lóð undir
þjónustuíbúðir fyrir aldraða og þar
sé ekki gert ráð fyrir neinni þjón-
ustuaðstöðu. Þetta sjá allir, sem
fylgst hafa með störfum „bygginga-
nefndar aldraðra" sem starfar á
vegum borgarinnar, að þessi full-
yrðing er fjarstæða.
Þegar okkur var úthlutað þessari
lóð með áætlaðri þjónustumiðstöð
að Dalbraut 27 var þetta talinn
allgóður kostur. Reyndar var sá
ljóður á að vegna þrengsla yrðum
við að sækja hluta þjónustunnar að
Norðurbrún, svo sem föndur og
félagsaðstöðu (spil og skemmti-
samkomur) en Norðurbrún 1 er
um 10 mínútna gangur frá Dal-
brautinni.
Frá þessu var kaupendum sagt
strax í upphafi og engum, hvorki
kaupendum né öðrum, kom til
hugar að þetta gæti ekki orðið
viðunandi lausn á þessum þjón-
ustumálum.
Strax eftir að fólkið var flutt í
fyrra húsið, Dalbraut 20, fara hjón
ein að kynna sér þjónustuna og
m.a. spurðu þau um búðina sem
þarna er starfrækt, hvar hún væri
til húsa og hvenær hún væri opin.
Sá sem varð fyrir svörum sagði
þeim að þau fengju mjög takmark-
aðan aðgang að því sem þarna væri
til staðar og fengju t.d. ekki að
versla í þessari búð.
Þetta kom okkur óneitanlega
undarlega fyrir sjónir en það var
greinilegt að ráðamenn þarna
hræddust einhvers konar innrás og
höfðu hugsað sér að takmarka
aðgang þessa aðkomufólks, a.m.k.
fyrst um sinn.
Ég brá strax við og fór, ásamt
Marís, að tala við forstöðukonuna.
Hún tók okkur vel og taldi að flest
af því sem þjónustumiðstöðin hefði
upp á að bjóða stæði okkur til
boða, nema það sem um væri talað
að við yrðum að sækja að Norður-
brún 1, en samt taldi hún ekki
mögulegt að þetta fólk fengi að
nýta sér læknaviðtalið í þjónust-
unni.
Þessi afstaða til læknaþjónust-
AMagrandi 40, síðasti byggingaráfangi Samtaka aldraðra.
byggingarnefnd aldraðra eða
a.m.k. hluta hennar á nauðsyn
úrbóta vegna breyttra viðhorfa,
því að ég veit að frá byggingar-
nefndinni kom mikill og ákveðinn
stuðningur við það að leysa þetta
mál á farsælan hátt með þessari
tengibyggingu, gera þarna góðan
hlut til úrbóta. Og f.h. samtaka
aldraðra færi ég þeim sem studdu
þessa lausn kærar þakkir.
„Óvart 300 þúsund kr. auka-
lega,“ hefur blaðamaðurinn eftir
Marís.
Þegar verið var að undirbúa
byggingarnar við Dalbraut var talið
mjög líklegt að framlag fengist úr
Framkvæmdasjóði aldraðra til
greiðslu á nauðsynlegu þjónustu-
rými, svo sem húsvarðaríbúð og
borðsölum, sem þarna yrði að
vera. En þar sem þetta var ekki
alveg öruggt var eftirfarandi grein
sett inn í kaupsamning fólksins,
svo að ekkert kæmi á óvart ef þetta
brygðist:
„Áætlað kostnaðarverð íbúðar-
innar er kr. xxxxxx og er þá miðað
við að framlag fáist úr Fram-
kvæmdasjóði aldraðra til sameign-
ar hússins sem svarar til kr. 200.000
á íbúð. Verði um hærra framlag að
ræða lækkar verð íbúðarinnar um
tilsvarandi fjárhæð en fáist framlag
ekki hækkar verð hennar sem
þessu nemur."
Þetta framlag fékkst ekki áður
en íbúðirnar voru gerðar upp, en
það kom engum á óvart hvernig
útkoman varð, úr því framlagið
fékkst ekki.
Við uppgjör koin byggingavísi-
talan á þessa greiðslu eins og
aðrar. Nú eru íbúar Dalbrautar
aftur á móti búnir að fá úr Fram-
kvæmdasjóðnum kr. tvær milljónir
og Marís verið afhentar þær til
endurgreiðslu á hluta þessarar
„óvart greiðslu" til íbúanna. Hvers
vegna minnist hann ekki á það?
Þetta eru nú aðalatriðin sem ég
tel mig þurfa að svara af dylgjum
og óvönduðum málflutningi Marís-
ar í þessari blaðagrein. En vegna
stóryrða um svik og pretti finnst
mér ég þurfa að segja með nokkr-
um orðum hvernig þessi bygg-
ingamál okkar hafa gengið fyrir sig.
Fyrsti byggingaráfangi okkar var
við Akraland 1 og 3. Tæknideild
húsnæðisstjórnar teiknaði þau hús
og sá um allan undirbúning, út-
reikning og verklýsingu til útboðs
og reyndist okkur í.alla staði mikil
hjálparhella í sambandi við þær
framkvæmdir.
Verkið var svo boðið út og tekið
lægsta tilboði en það reyndist 2,5%
hærra en útreikningur tæknideild-
arinnar. (Kannski hafa verktakar
ckki talið það fýsilegt að byggja
fyrir svo eignalaust félag sem við
vorum.) Síðan hafa svo allarokkar
byggingar verið gerðar í samvinnu
við Ármannsfell hf. og ein ástæðan
fyrir því var og er sú að þeir hafa
getað lánað okkur fyrst fyrir lóðar-
gjaldinu, sem við greiðum eins og
aðrir við lóðaúthlutun. Fyrir síð-
ustu byggingu okkar að Aflagranda
40 var þetta gjald rúmar 11 milljón-
ir. Og einnig hafa þeir séð um
greiðslu til arkitekta fyrir að teikna
húsin, gert verðútreikningog verk-
lýsingu og annað sem að undirbún-
ingi lýtur. Greiðslu fyrir þetta má
telja að nokkru sem áhættufé, sem
greiðast á með fyrstu greiðslum
kaupenda, því að það getur dregist
að íbúðir seljist.
Þeir hafa einnig útvegað banka-
lán, að vissri upphæð, til þeirra
sem þurft hafa á láni að halda
meðan á byggingu stendur til að
geta staðið í skilum samkvæmt
samningi.
Ég veit að verðáætlanir þeirra
hafa verið svolítið hærri en verð-
útreikningur tæknideildarinnar, en
ég legg líka mikið upp úr því að
vera öruggur um að bæði verð og
áætlaðurafhendingartímistandist.
Ég vil taka það fram að mér
hefur reynst samstarfið með Ár-
mannsfelli vel. Og þegar á heildina
er litið tel ég að við höfum ekki
tapað á viðskiptunum.
IIHHIBU.I: LEIKLIST IIIIIIIIIIIIIIIIIIIM^^
Leikfélag Akureyrar:
Heill sé þér, þorskur
Höfundur: Guðrún Ásmundsdóttir
Leikstjóri: Viðar Eggertsson
Lýsing: Ingvar Björnsson
Leikm. og bún.: Anna G. Torfadóttir
Söngstjóri: Ingólfur Jónsson
Dansahöfundur: Lára Stefánsdóttir
Nýtt íslenskt leikverk eftir Guð-
rúnu Ásmundsdóttur verður frum-
sýnt hjá Leikfélagi Akureyrar laug-
ardaginn 10. febrúar. Leikverkið
heitir „Heill sé þér, þorskur" og er
texti þess annars vegar unninn upp
úr smásögu Jóns Árnasonar „Tíð-
indalaust í kirkjugarðinum" og hins
vegar fjölda ljóða, sönglaga og dæg-
urlaga um sjómenn og sjómennsku.
Um er að ræða ljóð og lög eftir 30
frumsýning 10. februar
höfunda, allt frá Hallgrími Péturs-
syni til Bubba Morthens.
„Heill sé þér, þorskur11 er gaman-
verk með alvarlegu ívafi. Það fjallar
í stórum dráttum um sjómenn og
sjómennsku og margir gamlir og
nýir sjómannaslagarar eru kyrjaðir.
Aðalpersóna verksins er gamall sjó-
rnaður sem er að smíða sér grafhýsi
í kirkjugarðinum í Reykjavík.
Draumur hans er að hafa grafhýsið
stærra en grafhýsi útgerðarmanns-
ins. Verkið gerist í kirkjugarðinum
og gamli maðurinn rifjar upp gamla
tíð með gestum sem heimsækja hann
í ýmsum erindagjörðum. Gestum
sem eru bæði þessa heims og annars.
Saman magna fólk og verur með tali
og tónum ósvikna sjómanna-
stemmningu.
Persónur sem koma við sögu í
sýningunni eru fjölmargar og skipta
tíu leikarar hlutverkum þeirra með
sér. Þeir eru Árni Tryggvason, sem
leikur gamla sjómanninn, og aðrir
leikendur eru: Þráinn Karlsson, Sig-
urþór Albert Heimisson, Steinunn
Ólafsdóttir, Margrét Pétursdóttir,
Stefán Sturla Sigurjónsson, Guðrún
Þ. Stephensen, Sóley Elíasdóttir,
Jón Stefán Kristjánsson og Lára
Stefánsdóttir ballettdansari. Þá taka
tveir hljóðfæraleikarar þátt í sýning-
unni, þeir lngólfur Jónsson sem
leikur á píanó og harmónikku og
Haraldur Davíðsson sem leikur á
gítar.
„Heill sé þér, þorskur" var upp-
haflega samið sem bókmennta- og
tónlistardagskrá fyrir ncmendur í
Lciklistarskóla íslands og var verkið
flutt í þeim búningi í Norræna húsinu
fyrir um áratug. Guðrún hefur nú
endurunnið verkið frá grunni fyrir
Leikfélag Akureyrar og var það því
frumsýnt í nýjum og skemmtilegum
búningi.
HIÁ - Akureyri
Heill sé þér þorskur!
Margrét Kristín Pétursdóttir í hlut-
verki Möggu frystihússtelpu, og
Árni Tryggvason í hlutverki Eiríks,
gamla sjómannsins sem er að byggja
sér heljarmikið grafhýsi í kirkjugarð-
inum.