Tíminn - 16.03.1990, Blaðsíða 10

10 Tíminn
Fimmtudagur 15. mars 1990
Esa Sariola rithöfundur
Norræna húsið:
Timo Karisson sendikcnnari kynnir
finnskar bækur 1989 og Esa Sariola les úr
verkum sínum
Laugardaginn 17. marskl. 16:00 veröur
kynning á finnskum bókum í Norræna
húsinu. Þar kynnir Timo Karlsson sendi-
kennari finnskar bækur 1989 og Esa
Sariola rithöfundur les úr verkum sínum.
í tilkynningu frá Norræna húsinu segir
m.a.: „Á 9. áratugnum komu út í Finn-
landi margar bækur sem fjölluðu um eðli
hins illa, enda virtist þetta yrkisefni
hugstætt mörgum rithöfundi. Að margra
BÍLALEIGA
með útibú allt í kringum
landið, gera þér mögulegt
að leigja bíl á einum stað
og skila honum á öðrum
Reykjavík
91-686915
Akureyri
96-21715
Pöntum bíla erlendis
interRent
Europcar
DAGBÓK
mati er Esa Sariola (f. 1951) hreinræktað-
asti fulltrúi þessarar stefnu. Hann hefur í
verkum sínum lagt allt kapp á að lýsa
illskunni í öllum hennar myndum, eink-
um því illa í mannssálinni. Esa Sariola
hefur fengið áhrifamikla stuðningsmenn,
en einnig gallharða andstæðinga,... “
Margrét Zóphoníasdóttir
sýnir í Ásmundarsal
Laugardaginn 17. mars kl. 14:00 opnar
Margrét Zóphóníasdóttir sýningu á verk-
umsínum í Ásmundarsal, Freyjugötu41.
Margrét er fædd 1953. Hún stundaði
nám við Myndlista- og handíðaskóla
íslands 1975-1977 og við Skolen for
Brugskunst í Kaupmannahöfn 1977-
1981. Þetta er fyrsta einkasýning Margrét-
ar og eru öll verkin máluð í akrýl.
Sýningin er opin kl. 14:00-19:00 alla
daga og henni lýkur 25. mars.
Sýning í Norræna húsinu
f sýningarsal:
Laugardaginn 17. mars kl. 15:00 hefst
sýning í Norræna húsinu á verkum Krist-
ins G. Harðarsonar, Sólveigar Aöal-
steinsdóttur, Eggerts Péturssonar og Ing-
ólfs Arnarsonar.
Þau sýna þar skúlptúra, málverk, teikn-
ingar o. fl.
Sýningin stendur til 1. apríl. Opið er kl.
14:00-19:00 alla dagana.
f anddyri:
Teikningar eftir WILLIAM HEINE-
SEN og Ijósmyndir úr ævi hans. Sýningin
kemur frá Listasafninu og bæjarsafninu í
Þórshöfn.
Kvikmyndasýningar fyrir börn:
Sunnud. 18. mars kl. 14:00 verða tvær
kvikmyndasýningar fyrir börn í fundarsal
Norræna hússins. Fyrri myndin er sænsk
og heitir „IJIme“ og segir frá víkinga-
drengnum Úlma, sem býr á Eylandi.
Sýningartíminn er um 50 mínútur. Scinni
myndin er norsk og heitir „Sommer-
jubel", sýningartími er 43 mínútur.
Myndirnar eru fyrir börn á skólaaldri
og er aðgangur ókeypis.
Frá Kjarvalsstöðum
í vestursal Kjarvalsstaða stendur yfir
sýning á formleysiverkum úr safni Riis,
sem er eitt stærsta einkasafn t Noregi.
Verkin eru eftir ýmsa heimsþekkta lista-
Auglýsing frá utanríkisráðuneytinu
Auglýst er eftir umsækjendum um þátttöku í
hæfnisprófi sem haldið verður á vegum Samein-
uðu þjóðanna 10.-11. maí 1990 fyrir þá sem vilja
sækja um störf hjá Sameinuðu þjóðunum á sviði
hagfræði.
Umsækjendur skulu vera íslenskir ríkisborgarar
og fæddir eftir 1. janúar 1958.
Umsóknareyðublöð og frekari upplýsingar fást á
alþjóðaskrifstofu utanríkisráðuneytisins.
Umsóknir verða að berast ráðuneytinu sem allra
fyrst.
Reykjavík 15. mars 1990
Utanríkisráðuneytið
i • «nr
Ragnhetður
Akurnesingar - Borgnes-
ingar - Nærsveitamenn
Námskeið á Hvanneyri laugardaginn 17. mars frá
kl. 9.00-17.00 í almennum fundarsköpum.
Leiðbeinandi Ragnheiður Sveinbjörnsdóttir.
öllum heimil þátttaka, konum og körlum.
Upplýsingar gefur Gerður, Hvanneyri.
L.F.K.
Framsóknarfélag Seltjarnarness
Félagsfundur verður haldinn mánudaginn 19. mars n.k. í húsakynnum
félagsins að Eiðistorgi kl. 20.30.
Á dagskrá verða framboðsmál.
Áríðandi að allir mæti.
Stjórnin.
menn og eru verkin frá árunum 1950-
1970.
í vesturforsal eru verk eftir Svavar
Guönason, sem eru í eign Reykjavikur-
borgar.
í austursal og austurforsal er sýning
Guðjóns Bjamasonar á málverkum og
skúlptúr.
Kjarvalsstaðir eru opnir daglega kl.
11:00-18:00 og er veitingabúðin opin á
sama tíma.
Laugardagsganga Hana nú
Vikuleg Laugardagsganga Hana nú í
Kópavogi verður á morgun. Lagt af stað
frá Digranesvegi 12 kl. 10:00.
Markmið göngunnar er samvera, súr-
efni, hreyfing og bæjarrölt í góðum
félagsskap. Nýlagað molakaffi.
Félagsvist
Húnvetningafélagsins
Félagsvist verður laugardaginn 17.
mars í Húnabúð, Skeifunni 17, hefst kl.
14:00. Fyrsti dagur í keppni. Allir vel-
komnir.
NONAGINTA í Hafnarborg
Nýlega var opnuð í Hafnarborg,
menningar- og listastofnun Hafnarfjarð-
ar, sýningin NONAGINTA.
Þátttakendur eru: Bjöm Roth, Daði
Guðbjörnsson, Eiríkur Smith, Kjartan
Guðjónsson og Ómar Stefánsson.
Sýningin er opin kl. 14:00-19:00 alla
daga nema þriðjudaga. Sýningin stendur
til 19. mars.
Pennavinir:
Bréf frá fötluðum
skólanemendum í Frakklandi
Borist hefur bréf, skrifað á ensku, frá
hópi nemenda í sérskóla fyrir fatlaða.
Skólinn er á Bretagne-skaga í Frakklandi.
1 bréfinu segir m.a., að þau geti séð
eyjuna Groix (15 ferkm. og íbúatala
2727) úti á hafinu, og farið þangað í
ferðir. Því hefur vaknað áhugi þeirra á
eyjum.
Á umslagi frá frönsku nemendunum var
teiknaður fallegur fíll, en þau kenna
féiagsskap sinn við „Litla fílinn"
Nú eru nemendurnir að vinna að verk-
efni, þar sem unnið er að upplýsingum á
10 eyjum víðs vegar um heiminn - og í
hópi þessara eyja er ísland. Nemendur
hafa áhuga á að skrifast á við unglinga á
íslandi og fá upplýsingar um landslag,
sögu, listir, gróður, dýralíf og fólkið á
íslandi og um íslenska siði. Verkefnið um
eyjarnar kallast „ENTRE CIEL ET
MER, 10 ILES, 10 SOEURS- (Milli
himins og hafs, 10 eyjar, 10 systur).
Póstkort væru vel þegin, segir síðast í
bréfinu.
Utanáskriftin er:
Coopérative Scolaire
LE PETIT ELEPHANT
ecole du Centre de KERPAPE
BP 2126
56321 LORIENT CEDEX
France
Vinningshöfum afhent tækin
108 skilvísir greiðendur afnotagjalda
Ríkisútvarpsins duttu í lukkupottinn á
dögunum er þeir fengu sjónvarpstæki,
myndbandstæki eða útvarpstæki að gjöf
þegar dregið var úr nöfnum allra þeirra er
gerðu full skil á réttum tíma.
Við útsendingu gíróseðla fyrir afnota-
gjaldið í febrúar var auglýst að dregið
yrði úr nöfnum þeirra er greiddu fyrir
eindagann, 15. febrúar, og fengju 100
manns útvarpstæki, 5 myndbandstæki og
3 sjónvarpstæki. Varð þetta til þess að
skil afnotagjalda jukust mjög.
Frá afhendingu sjónvarps- og mynd-
bandstækja til vinningshafa
Á myndinni eru forráðamenn RÚV að
afhenda þeim, sem fengu sjónvarps- og
myndbandstækin, en þeir 100 sem fengu
útvarpstæki fá þau send næstu daga.
Vinningshafar eru um land allt. Eitt
sjónvarpstækið fór til Neskaupstaðar, en
hin tvö til notenda í Reykjavík. Mynd-
bandstækin fóru til Akureyrar, Eskifjarð-
ar, Kópavogs og tvö tæki til Hafnarfjarðar.
llllllllllllllllllllllllll MINNING llllllllllllillllillllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllll
Eggert Tómasson
Elskulegur frændi minn, Eggert
Tómasson, er látinn.
Hann fæddist í Hofsósi 6. sept-
ember 1904 og lést 4. mars sl. Eggert
var sonur hjónanna Ólafar Þorkels-
dóttur og Tómasar Jónassonar, sem
þá var kaupfélagsstjóri þar. Þau
hjónin eignuðust 10 börn og var
Eggert næstyngstur þeirra. Nú eru
fjögur þeirra látin.
Eggert ólst upp á mannmörgu og
gestrisnu æskuheimili í Hofsósi fram
á unglingsár, en þá lést faðir hans.
Við það urðu miklar breytingar á
högum fjölskyldunnar. Eggert flutti
þá með móður sinni, föðurömmu,
Guðrúnu Tómasdóttur, og systrum
sínum, þeim Guðrúnu og Margréti,
út í Miðhól í Sléttuhlíð í Skagafirði.
Voru hin systkinin þá flutt að heim-
an. Foreldrar hans áttu þessajörðog
höfðu ætlað sér að búa þar á efri
árum.
Hann varð því strax á unglingsár-
um að standa fyrir búi á Miðhóli
ásamt móður sinni. Það má nærri
geta að þetta hafi verið erfitt fyrir
ungling sem var algerlega óvanur
sveitastörfum og hafði átt mjög góð
æskuár í Hofsósi. Auk þess voru
heimilishagir frekar erfiðir. Móðir
hans hafði skilað drjúgu dagsverki
er hér var komið sögu, amma hans
háöldruð og eldri systirin mikið
fötluð.
En hann var í miklu uppáhaldi hjá
móður sinni og ömmu og má segja
að þær hafi sett allt sitt traust á hann
og brást hann þeim ekki. Guðrún,
amma hans, lést á Miðhóli árið 1956,
Guðrún systir hans nokkrum árum
síðar og móðir hans dó hér í Reykja-
vík árið 1963. Frá 1959 bjó hann
einn á Miðhóli því hann var ókvænt-
ur og barnlaus.
Hann einbúi gnæEr svo langt yfír lágt,
að lyngtætlur stara á hann hissa
og kjamiðinn sundlar að klifra svo hátt
og klettablóm táfestu missa.
Þó kalt hfjóti nepjan að næða hans tind
svo nakinn, hann hopar þó hvergj.
Hann stendur sem hreystinnar heilaga mynd
og hreinskilnin, klöppuð úr bergi.
Þetta ljóð eftir Stephan G. Step-
hansson á eflaust alltaf eftir að
minna mig á Eggert frænda því hann
bóndi, Miðhóli
hélt svo mikið upp á það. Merking
ljóðsins höfðaði svo sterkt til hans.
Undirrituð átti því láni að fagna
að fá að dvelja hjá Eggerti mörg
sumur - allt frá því ég man fyrst eftir
mér og fram á unglingsár, vegna
þess að móðir mín, Margrét Tómas-
dóttir, heimsótti bróður sinn svo til
hvert einasta sumar eftir að hún
flutti að heiman. Einnig dvöldu flest
systkinabörnin hans hjá honum í
lengri eða skemmri tíma.
Einhverjar bestu æskuminningar
mínar tengjast Miðhóli. Það var
mjög hollt fyrir mig að fá að dvelja
á Miðhóli, langt frá skarkala borgar-
lífsins. Hjá Eggerti frænda og Ólöfu
ömmu fann ég það öryggi sem ég
þurfti á að halda. Ég minnist þess
ekki að þar hafi verið háreysti eða
rifrildi. Alltaf skyldi reynt að fara að
öllu með gát.
Sem betur fer fengu bæði börnin
mín að kynnast þessum barngóða
frænda sínum. Við heimsóttum
frænda alltaf með vissu millibili. Við
hjónin höfðum í fyrstu áhyggjur af
því hvernig borgarbörnin brygðust
við svo frumstæðum heimilisaðstæð-
um, einsog þærvoru orðnarseinustu
árin. En slíkt reyndist algjör óþarfi.
Börnin fundu nefnilega hversu vel-
komin þau voru og frjáls. Frændi
laðaði börnin að sér á sinn hógværa
hátt eins og gerst hafði er ég var á
þeirra aldri.
Sumarið 1986 dvöldum við hjá
honum í u.þ.b. vikutíma. Þá sá ég
hann nær þrotinn að kröftum í leik
með syni mínum 4 ára. Greinilegt
var að þeir höfðu báðir gaman af.
Slík var barngæska frænda míns. Ég
sá að hún hafði lítið breyst.
Eggert Tómasson var meðalmað-
ur á hæð og samsvaraði sér vel.
Hann var eðlisgreindur og fróðleiks-
fús, hvort sem um var að ræða
þjóðlegan fróðleik, fréttir erlendis
frá eða tækninýjungar. Hann var
ákaflega handlaginn og var oft gam-
an að sjá hvernig hann beitti hugviti
sínu og handlagni. Mig grunar að
hann hafi haft meiri áhuga á smíðum
en búskap. En atvikin höguðu því
þannig til að búskapur varð ævistarf
hans.
Það sem mér finnst hafa einkennt
frænda minn öðru fremur var heiðar-
leiki, hógværð og hversu barngóður
hann var. Hann vildi engum skulda
neitt og helst vera engum háður, en
síðustu 10-15 árin hrakaði heilsu
hans stöðugt, þannig að líkamlegir
kraftar hans fóru smám saman þverr-
andi og máttleysi jókst að sama
skapi, en andlegri heilsu hélt hann
til æviloka. Hann tók örlögum sínum
af mikilli karlmennsku. Hann var
stoltur, hann brotnaði ekki og lagði
aldrei árar í bát. Það tók hann sárt
að verða jafnt og þétt háðari ná-
grönnum sínum og ættingjum.
En hann var svo lánsamur að eiga
einstaklega góða og tillitssama ná-
granna. Þeir voru alltaf tilbúnir að
hjálpa honum og líta til með honum.
Við ættingjarnir vitum ósköp vel að
það var oft erfitt að brjótast út eftir
til hans í ófærð og vondu veðri.
Hann vildi helst fá að lifa og deyja
þar sem hann hafði búið sl. 50 ár.
Hann hafði heldur aldrei gert víð-
reist um dagana, svo þetta er nú ef
til vill skiljanlegt ef litið er í eigin
barm.
Að lokum vil ég fyrir hönd okkar
nánustu þakka öllum nær og fjær
sem hjálpuðu honum eða glöddu
hann með heimsóknum.
Blessuð sé minning Eggerts Tóm-
assonar.
Ólöf S. Jóhannsdóttir