Tíminn - 30.06.1990, Blaðsíða 5

Laugárdagur 30* júnl 1990'
Tímirtn 5T
Hrossum í landinu fjölgaði um 14% milli jólaföstu og góu:
Um 9.000 hulduhross
fundust í fyrravor
Yfirmenn landbúnaðarmála hrukku við í fyrravor þegar í Ijós
kom að um 9.000 „hulduhross" höfðu fúndist við talningu full-
trúa á vegum lögreglu og sveitarstjóma. Um 63.500 hross
vom sett á vetur haustið 1988 en þeim hafði óvænt fjölgað í
72.300, eða um 14%, í apríl að vorí. Hvað flest fundust „huldu-
hrossin“ í Skagafirði (1.530) og í Rangárvallasýslu (1.650).
Hrossum (landinu hefur flölgað mikið á sföustu árum. Fjölgunin varð mest (vetur þegar níu þúsund
hulduhross fundust
Mest hlutfallsleg fjölgun varð hins
vegar á Ólafsfirði þar sem fjölgaði
um 58% í hesthúsum manna milli
jólafostu og góu. I Isafjarðarsýslu
fjölgaði um 48%, í Eyjafirði um
30% og um fjórðung hjá Austur-
Skaftfellingum. Þessi mikli fjöldi
„hulduhrossa" virðist m.a. athygli-
verður í ljósi þess að vart nokkra
„felukind" var að finna í fjárhúsum
manna við vortalningu, nema þá
helst hjá einhveijum „kofabænd-
um“ í kaupstöðum landsins.
Niðurstöðutölur hinnar umdeildu
aukatalningar á búfé í apríl í fyrra-
vor eru birtar í nýjasta hefti Hagtíð-
inda ásamt árlegum skýrslum um
fjölda búfjár árin 1988 og 1989 sem
jafnan byggjast á skýrslum forða-
gæslumanna i hverju sveitarfélagi.
En þeirra tölur byggjast á talningu i
nóvember ár hvert, þ.e. að lokinni
sláturtíð.
Nær sex af hveijum tíu hrossum i
landinu eru á Suðurlandi (21.900)
og Norðurland vestra (20.300). Um
2.640 „hulduhross" komu í ljós á
hvoru þessara landsvæða. Ríkastir
eru Rangæingar og Skagfirðingar,
ekki síst eftir að í stóði þerra hafði
óvænt fjölgað um 16% og 18% frá
hausti til vors. Alíka fjölgun í stóði
sínu áttu menn einnig að fagna í
Kópavogi, Kjós, Borgarfirði, á
Snæfellsnesi, í Dölum og sömuleið-
is hjá Austur-Húnvetningar. Hjá
Vestur- Húnvetningum fækkaði
hins vegar í stóðinu um 110 hross á
milli talninga.
Fjöldi hrossa í hveiju kjördæmi,
annarsvegar i nóvember og hins
vegar við talningu i apríl (og hlut-
fallsleg fjölgun á tímabilinu), var
sem hér segir:
Haust’88 Vor’89Fjölg.
Reykjanessv. 8.050 8.760 9%
Vesturland 8.500 9.780 15%
Vestfirðir 1.080 1.200 11%
Nl.vestr. 17.700 20.340 15%
Nl.eystr. 5.680 6.630 17%
Austurl. 3.300 3.690 12%
Suðurland 19.210 21.860 14%
Alls: 63.520 72.260 14%
Haustið 1989 hafði hrossum svo
aftur fækkað um 3.000 frá vori.
Hvort förgun hrossa er þar um að
kenna eða nýjum „hulinshjálmi“ er
ekki unnt að ráða af tölum Hagstof-
unnar. Þessi fækkun varð mest á
Norðurlandi vestra (1.820) og á
Vesturlandi (680). Hins vegar fjölg-
aði hrossum nokkuð á Reykjanesi
og Austurlandi ffá vori til hausts í
fyrra.
Fjöldi hrossa, sem og sauðfjár,
hefði að öllu eðlilegu átt að vera
nokkumvegin sá sami í nóvember
1988 og í apríl árið eftir. Það sama á
aftur á móti ekki við um breytingu á
fjölda nautgripa þar sem kýr bera
árið um kring og kálfar verða að
kvígum og kvígur að kúm á nokkr-
um mánuðum.
Menn töldu því ekki unnt að lesa
neitt óeðlilegt út úr fjölgun naut-
gripa (fyrst og ffemst kálfa) úr
70.800 að hausti upp í 79.300 í apr-
íl árið 1989, en að hausti það ár
hafði gripum aftur fækkað í 72.800.
Hins vegar má næstum telja með
ólikindum hve niðurstöður voru
líkar í hausttalningu og vortalningu
á sauðfjárstofninum. í sýslum
landsins kom aðeins ffam 0,4%
fjölgun í heildina og ánum hafði
m.a.s. heldur fækkað yfir veturinn.
Smávegis fjölgun, eða um 6%, kom
hins vegar ffam í kaupstöðum
landsins.
Svínin (fúllorðin) sluppu ekki við
lögreglutalningu ffemur en annar
búsmali. Segja má að tölum hafi
stefnt álíka vel í svínastíum og í
fjárhúsunum. Nær eina undantekn-
ingin var að kaupstaðasvínum
fjölgaði úr 42 að hausti í 93 að vori.
Viðbótarsvínin voru flest til „heim-
ilis“ í Kópavogi. - HEI
Hjálparstofnun kirkjunnar:
Fjárhagur traustur
KJARABARATTA
ÁN VERKFALLA
SEGIR BHMR
„Ef samningar verða ekki
haldnir er alveg tryggt að við
grípum til aðgerða nú í
haust, ég lofa því hér og
nú,“ sagði Eiríkur Brynjólfs-
son ritstjóri Félagsblaðs
Bandalags kennara en í nýj-
asta tölublaði þess rits hvet-
ur hann kennara til að beita
nýjum baráttuaðferðum í
stað verkfalls.
Hugmyndir Eiríks um nýjar bar-
áttuleiðir eru m.a. að afhenda ekki
einkunnir í annarlok, að koma ekki á
kennarafundi, að hafna yfirvinnu, að
halda fundi um kjaramál í vinnu-
tíma, skæruverkfoll og að sinna ein-
ungis þeirri vinnu sem er „kennsla" í
þrengsta skilningi þess orðs.
„Við höfum ekkert efni á því leng-
ur að fara í verkfall. Við höfum farið
í verkfóll nú síðustu árin. Hins veg-
ar nennum við ekkert að leika alltaf
góðu krakkana og sitja þegjandi yfir
því þegar við erum svikin trekk í
trekk,“ sagði Eiríkur.
Eiríkur sagði að verkfollin væru of
dýr og erfið og aðrar baráltuaðferðir
kæmu því vel til greina en þetta ætti
enn eftir að ræða meðal kennara.
Páll Halldórsson sagði að menn
væri út um allt að velta því fyrir sér
hvaða aðferðum yrði að beita til
þess að ná þessum samningi gangi
það ekki með góðu.
„Menn eru búnir að leggja út í langt
og dýrt verkfall og menn vilja bara
tryggja árangurinn af því en ekki
fóma meiru með þeim hætti,“ sagði
Páll.
Hann sagði að vel kæmi til greina
að grípa til aðgerða í þá vem sem
eru reifaðar í fréttablaði BK en enn
sem komi er væra þetta bara hug-
myndir.
„Þetta getur orðið með mismun-
andi hætti á mismunandi stöðurh
hvað menn gera en við ætlum bara
að draga þennan samning að landi,“
sagði Páll.
Páll taldi það einnig mjög sennilegt
að menn gripu til einhverra aðgerða
í haust verði samningurinn ekki
haldinn en hann sagðist þó vona að
ekki þyrfti til slíkra hluta að koma
þannig að það tækist að fá viðsemj-
andann til þess að standa við sinn
samning. —só
f starfsskýrslu Hjálparstofn-
unar kirkjunnar fyrir árið 1989
kemurfram að fjárhagur stofn-
unarínnar er nú traustur eftir
það aðhald sem sýnt hefur
veríð í rekstrí hennar s.l. ár.
Hjálparstofnun kirkjunnar hefúr
veitt nokkra fé til verkefna innan-
lands, m.a. stutt styrktarsjóð Sjálfs-
bjargar og auk þess veitt einstakling-
um stuðning fyrir milligöngu presta.
A erlendum vettvangi hefúr stofn-
unin tekið þátt í verkefnum í Indlandi
þar hún styrkir 100 böm til skóla-
náms og byggingu dagheimilis fyrir
vangefin böm. Þá er stofnunin að láta
reisa heilsugæslustöð í Eþíópíu í
samvinnu við íslenska kristniboða. í
Nairobi í Kenýu styrkir stofnunin
uppbyggingu starfsgreina fýrir ein-
stæðar mæður og í Leshoto styrkir
stofnunin átak gegn áfengisvanda-
málum. Þá hefúr Hjálparstofnun
kirkjunnar stutt ungan mann frá
Senegal til 2ja ára náms við Bænda-
skólann á Hvanneyri í samvinnu við
Þróunarstofnun Islands og mun í ár
styrkja unga stúlku ffá Kenýu til
náms í Iðnskólanum í Reykjavík.
Loks hefur stofnunin styrkt ýmis
samstarfsverkefni á vegum Lút-
herska heimssambandsins og Al-
kirkjuráðsins.
Aðalfundur Hjálparstofnunar kirkj-
unnar var haldinn 9.júní s.l. og urðu
nokkrar breytingar á stjóm. Formað-
ur hennar, Ámi Gunnarsson alþingis-
maður, Haraldur Olafsson lektor, og
sr. Þorbjöm Hlynur Ámason gáfú
ekki kost á sér til endurkjörs. I stað
þeirra vora kjörin í stjómina Margrét
Heinreksdóttir lögfræðingur, stjóm-
arformaður, Friðrik Sophusson al-
þingismaður og Eysteinn Helgason
viðskiptafræðingur. Endurkjörin
Ákveðið hefur verið að leggja
Hitaveitu Borgarfjarðar niður. Þetta
þýðir þó ekki að íbúar Ijarðarins
verði án heita vatnsins framvegis
heldur er hér uin að ræða einföldun í
stjórnkerfi en ekki breytingu á
rekstri að sögn Óla Jóns Gunnars-
sonar bæjarstjóra í Borgamesi.
„Hitaveita Borgarfjarðar var eignar-
aðili á móti Akranesskaupstað að
Hitaveitu Akraness og Borgarfjarðar
og þetta er bara verið að fella niður til
þess að Andakílshreppur og Borgar-
nesbær verði beinir eignaraðilar en
vora Hanna Pálsdóttir, féhirðir og sr.
Úlfar Guðmundsson.
Sigríður Guðmundsdóttir sem verið
hefúr framkvæmdastjóri stofnunar-
innar mun láta af störfúm um þessi
mánaðamót og í hennar stað hefúr
verið ráðinn Jónas Þórisson. Hann er
kennari að mennt og starfaði í þrettán
ár að kristniboðs- og hjálparstörfúm í
Eþiópíu. GS.
ekki með millilið," sagði Óli Jón.
Óli Jón sagði þetta einungis vera
stjórnkerfisbreytingu en engin
breyting yrði á rekstri. Þama væri
einungis verið skipta þessu beint
upp á eignaraðilana í stað þess að
áður átti Hitaveita Borgarfjarðar
ákveðinn hluta af Hitaveitu Akra-
ness og Borgarfjarðar og svo stóðu
eignaraðilarnir þar að Hitaveitu
Borgarfjarðar.
„Þama er því verið að deila þessu
beint á sveitarfélögin," sagði Óli
Jón. —só
Hitaveita Borgarfjarðar lögð niður:
Fá samt áfram
heita vatnið!