Tíminn - 03.11.1990, Blaðsíða 9

Laugardagur 3. nóvember 1990
Tíminn 17
Eftir að allt þetta lá fyrir varð sú breyting
á fyrirætlan Matthíasar að hann gaf kost á
sér í sama sæti listans og ég var áður bú-
inn að lýsa yfir að ég stefndi að. Þetta gat
í engu breytt um mínar ákvarðanir. Ég
leitaði trausts sjálfstæðismanna til að
leiða flokkinn á Vestfjörðum í næstu
kosningum og á næsta kjörtímabili. Ég
vænti þess að fólk liti hlutlægt á þýðingu
þess að breyta til um skipan efstu sæta
framboðslistans og hefði í huga ástæður
þess að nú sæktust tveir eftir fyrsta sæti
listans, gagnstætt því sem áður hafði ver-
ið og ekki þurft að vera núna.
Þetta sem ég nú segi sagði ég fyrir próf-
kjörið. Nú hefur það farið fram og úrslitin
liggja fyrir. Ég bauð mig fram til að skipa
fyrsta sæti listans. Mér var greinilega
hafnað í það sæti. Þú vilt fá skýringu á
þessu. Það er kannski erfítt fyrir mig að
skilja hvers vegna ég hlaut ekki meira
fylgi í þessu prófkjöri en raun ber vitni.
Ég læt öðrum eftir að skilja það, en sjálf-
sagt verður þeim sjálfstæðismönnum
sem höfnuðu mér ekki skotaskuld úr því
að skýra það.“
Sigurvegaramir standa vörð
um kvótann
Er þetta ekki dapurleg niðurstaða fyrir
þig?
„Þetta er ekki fyrsta sinn sem vestfirskir
sjálfstæðismenn hafna mér. Ég nefndi áð-
ur Vestfjarðaáætlunina. Nú er í húfi mik-
ið hagsmunamál fyrir Vestfirðinga eins og
þá var. Nú er í húfi hvernig megi leysa af
helfjötur kvótans sem hvað mest ógnar
framtíð og byggðaþróun Vestfjarða. Vest-
firðingar, þeir sem vilja, þekkja mismun-
inn á afstöðu minni í þessu máli og sam-
eiginlegri afstöðu hinna þriggja sigurveg-
ara í prófkjörinu. Það er bættur skaði þó
ég falli í prófkjöri, en það er óbættur
skaðinn sem hlýst af tvískinnungi þeirrar
forystu sem í orði er á móti kvótanum en
á borði stendur trúan vörð um hann.
Þú spyrð hvort ég sé ekki hnugginn eða
beiskur yfir úrslitum prófkjörsins. í fullri
hreinskilni sagt þá svara ég þessu neit-
andi. Ég er ýmsu vanur, ég er volkinu
vanur. Sigrar og ósigrar skiptast á. Ég er
fæddur með þeim ósköpum að ég hef
gaman af því að berjast. Ég nýt þess að
synda á móti straumnum. Eg viðurkenni
að þetta getur stundum gengið of langt,
betra geti verið að haga seglum meir eftir
vindi. En ef maður hefur sannfæringu,
gildir að fylgja henni og berjast fyrir
henni. Hins vegar leyni ég ekki að mér
líkar ekki það sem nú hefur gerst. Sér-
staklega þykir mér það miður ef ég verð
sviptur möguleikanum til að vinna að
hagsmunamálum vestfirskra byggða eins
og þau koma mér fyrir sjónir og missa af
þeirri aðstöðu sem Alþingi gefur til að
vinna að heill lands og lýðs. Aftur á móti
máttu bóka að ég ætla ekki að gefast upp.
Til hughreystingar get ég látið þess getið
, að nú þegar herma síðustu fréttir frá Vest-
fjörðum að langt um fleiri hafi gefið sig
upp fyrir að hafa kosið mig í prófkjörinu
en tölur úrslitanna segja til um. Hvemig
sem það má nú verða er þetta a.m.k. teikn
um fyrirheit framtíðarinnar.“
„Illt er að eiga þræl að
einkavini“
Þú átt marga vini á Vestfjörðum.
Já, svo sannarlega. Það sem nú hefur
gerst breytir ekki því. Annars er það ein-
kennilegt sem maður getur orðið var við
þegar gengið er í gegnum slíka reynslu
eins og ég hefi nú gert í þessu prófkjöri.
Það getur verið svo að sá sem maður hef-
ur kannski ekkert reiknað með til stuðn-
ings, komi út eins og skíragull. En svo sá
sem reiknað var með reynist vera sorinn.
Manneðlið er misjafnt og þetta er að sjálf-
sögðu hvorki bundið við ákveðna stétt eða
flokka.
Það er ómetanlegt að eiga góða vini.
Annars var ég í morgun að lesa Grettis
sögu og hnaut þá um þessi orð. „Illt er að
eiga þræl að einkavini“.“
Þorvaldur, nú segja margir að þú sért
orðin allt of gamall til að standa í pólitík.
„Mín skoðun er sú að aldurinn þurfi ekki
að vera afgerandi atriði um hvort velja
eigi mann til framboðs eða ekki. Ég tel að
það eigi ekki að útiloka unga menn, meira
segja ekki kornunga menn, frá setu á Al-
þingi vegna aldurs, né heldur útiloka
menn þó að þeir séu við aldur. Aðalatriðið
á að vera að velja þá til þessara mikilvægu
starfa sem menn telja hafa besta hæfileika
til að gegna þeim á hvaða aldri sem þeir
kunna að vera. Auðvitað eru takmörk fyr-
ir öllu. Menn mega ekki vera svo ungir að
þeir hafa ekki kjörgengi og menn mega
ekki vera það við aldur að þeir hafi bilaða
starfsorku. Menn verða reyndar að vera
við góða heilsu hvort sem þeir eru ungir
eða aldnir. Aldurinn þarf ekki að vera
ókostur heldur kostur því að aldrinum
getur fylgt reynsla sem kemur í góðar
þarfir ef starfskraftar eru fyrir hendi.“
Er Matthías ekki of gamall?
Var það samt ekki fyrst og fremst aldur-
inn sem skaðaði þig í prófkjörinu?
„Ég held að það verði hver og einn að
gera það upp við sig. Ekki virðist það hafa
átt við Matthías Bjarnason sem er á sama
aldursskeiði og ég. Hann lýsir yfir að
hann ætli ekki að gefa kost á sér til fram-
boðs og gefur á því haldbærar skýringar.
Samt sem áður vilja menn ekki unna hon-
um verðskuldaðrar hvfldar heldur rísa
þeir upp víðs vegar um Vestfirði, eftir því
sem hann segir, yfir 700 manns og skora á
hann að halda áfram. Hvað á maður þá að
halda um aldurinn?"
Afskipti formannsins ekki
við hæfí
En formaður Sjálfstæðisflokksins lýsti
því yfir að yngja beri upp þingflokkinn
með því að hinir eldri víki fyrir þeim
yngri. Ertu ósammála honum?
, AHt tal formannsins í þessa veru er einn
grundvallar misskilningur, því að það er
forsenda lýðræðisins að fólkið sjálft sé
fært um að taka sínar ákvarðanir; þurfi
ekki á handleiðslu eða miðstýringu að
halda, hvorki í framboðsmálum eða öðru
enda er flokksmönnum treyst samkvæmt
skipulagsreglum flokksins til að velja sér
frambjóðanda án íhlutunar formanns."
Lítur þú svo á að Þorsteinn Pálsson hafi
reynt að hlutast til um val frambjóðenda á
framboðslistann?
„Ég geri ráð fyrir að sjálfstæðisfólki á
Vestfjörðum hafi verið fullkunnugt um
yfirlýsingar og vilja formanns í þessu efni
og ég veit líka að hann hefur lýst þeirri
skoðun við ákveðna forystumenn vestra,
að mér beri að hætta þingmennsku.“
Telur þú þessi afskipti við hæfi?
„Nei, langt frá því og sýna að honum
stæði nær að líta í eigin barm og láta sig
varða hvernig formanni stjórnmálaflokks
beri að vera fremur en mæðast í hver ald-
ur þingmanna beri að vera.“
Mörgum leikur forvitni á að vita hvort
þú ætlar að taka fjórða sætið.
„í sannleika sagt hefi ég alls ekki skenkt
því hugsun. Það hefur heldur enginn tal-
að um það við mig eða óskað eftir því. Það
er kannski ekkert á móti því að leyfa mér
og öðrum að lifa í dálítilli óvissu um ráðn-
ingu á svo skemmtilegu úrlausnarefni
sem skipan fjórða sætisins er.“
Að lokum, ætlar þú í sérframboð á Vest-
fjörðum?
„Þetta er góð spurning. En það er ekki
sjálfgefið að sá sem fellur í prófkjöri fari í
sérframboð. Ég hef ekki verið með það í
huga.“ Egill Ólafsson