Tíminn - 06.07.1991, Blaðsíða 5
Laugardagur 6. júlí 1991
Tíminn 5
Landsbankinn tekurÁlafoss á leigu, setur nefnd í Ólafsvík um leið og
Sverrir Hermannsson boðar nýja starfshætti í Landsbankanum og segir:
Bankinn er engin
félagsmálastofnun
Landsbankinn hefur boðið bústjórum Álafoss að bankinn taki rekst-
ur þrotabúsins á leigu til sex mánaða. Á þeim tíma skal vinna að
endurskipulagningu, treysta viðskiptasambönd og tryggja að sölu-
samningar við Sovétmenn gildi fyrir nýtt fyrirtæki sem væntanlega
rís á grunni þess gamla. Nefnd verður sett í málefni Ólafsvíkur, en
Sverrír Hermannsson bankastjóri boðar nýja tíma og segir að bank-
inn sé ekki lengur félagsmálastofnun.
Sverrir Hermannsson tilkynnti á vegar hafi stjórn fyrirtækisins ekki
blaðamannafundi í gær að Lands-
bankinn hefði gert tilboð í rekstur
þrotabús Álafoss. Að hans sögn má
þannig draga úr tapi bankans,
tryggja viðskiptasambönd og von-
andi framtíð ullariðnaðar á fslandi.
Táp bankans ætti að verða óveru-
legt, eins og hann kallaði það, um
150 milljónir í mesta lagi. Þær hefðu
enda þegar verið afskrifaðar. Upp-
sagnir starfsfólks eru enn í gildi og
það verður að bíða endurráðningar.
Einhverjum deildum verður lokað.
Sverrir segir að Landsbankinn hafi
trú á íslenskum ullariðnaði. Hins
verið nógu góð í gegnum tíðina.
Bankinn hafi og farið óvarlega. Það
sé að vísu eðli banka að hætta fé, en
þarna hefði mátt grípa inn í fyrr.
Á sama fundi kynnti Sverrir niður-
stöðuna af fundum sínum með bæj-
arstjómarmönnum í Ólafsvík.
Ákveðið hefur verið að skipa fjögurra
manna nefnd til að taka út útgerð og
fiskvinnslu í Ólafsvík. Landsbankinn
tilnefnir tvo, Byggðasjóður tvo. Þeg-
ar hún hefur lokið störfum verður
ákvörðun um framhald mála þar tek-
in. Sverrir segir að því geti dregist að
fiskvinnsla hefjist í Hraðfrystihúsi
Ólafsvíkur, en vonandi megi takast
að stofna nýtt félag um reksturinn.
Landsbankinn verði ekki aðili að því,
en auðvitað komi vel til greina að
bankinn láni til félagsins, fáist fyrir
því full veð.
Sverrir bætir við um hlutverk
Landsbankans og segir: „Landsbank-
inn hefúr þegar hætt of miklu fé í
Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur. Hann ætl-
ar ekki að endurtaka það. Framtíð
Ólafsvíkur er í höndum bæjarbúa og
bæjaryfirvalda. Þessi banki er engin
félagsmálastofnun. Hafi hann verið
það, er hann hættur því. Landsbanki
lslands hefur slugsast yfir þessu fyr-
irtæki, Hraðfrystihúsinu, í áratugi.
Það er gagnrýnisvert. Hann hefði átt
að vera búinn að grípa í taumana fyr-
ir löngu." -
Sverrir Hermannsson
bankastjóri Landsbankans.
Tímamynd: Árni Bjarna
ÚR FANGELSI
YFIR í ÍBÚÐ
Þroskahefti maðurínn, sem varð fá betrí aðhlynnlngu en hann hef-
sambýliskonunni slnní að bana í ur fengið og nauðsynlega hjúkr-
sambýii þroskaheftra nývertð, un. Maðurinn verður undlr lög-
hefur veríð fiuttur úr Síðumúla- regiuumsjá.
fangelsi yfir í ibúð. Mun hann þar GS.
Innflutningur á bensíni gefinn frjáls:
Allt bílabensín
frá V-Evrópu
Nýverið var innflutningur á bensíni
gefínn frjáls og allt bílabensín er nú
keypt frá Vestur-Evrópu.
Kristinn Bjömsson, forstjóri Skelj-
ungs hf., segir í nýjasta Fréttablaði
Vinnuveitendasambands íslands, að
þessi breyting hafi orðið til þess að fé-
lögin flytji í ríkari mæli inn olíur sitt
í hvoru lagi og á mismunandi verði.
Vilhjálmur Jónsson, forstjóri Olíufé-
lagsins hf., segir að bílabensín sé nú
keypt af þeim aðilum í Vestur-Evr-
ópu, sem olíufélögin telji heppilegast
að versla við á hverjum tíma. í ár er
ekkert bílabensín keypt til íslands frá
Rússlandi. Hins vegar er keypt til
landsins frá Rússlandi öll svartolía
eða svokölluð „fuelolía", sem em á að
giska 120 þúsund tonn. Einnig eru
2/3 hlutar af gasolíunni keyptir það-
an. Vilhjálmur kveður „fuelolíuna"
frá Rússlandi vera mjög góða.
Verðlag er nú frjálst á 95 oktana og
98 oktana bflabensíni. Aftur á móti er
92 oktana bensín undir verðlags-
ákvæðum.
Kristinn heldur því fram í tiivitnaðri
grein, að hvatinn til að ná sem hag-
stæðustum innkaupum sé enn ekki
fyrir hendi hér á landi. Auk þess
hvetji kerfið olíufélögin til þess að
bjóða viðskiptavinum sínum af-
greiðslu fjarri birgðastöðvum, sér að
kostnaðarlausu. Hann segir auk þess
að gasolíulítrinn kosti það sama,
hvort sem verið er að afgreiða 150
þúsund lítra í togara í Reykjavíkur-
höfh eða 50 lítra á jarðýtu uppi í Blá-
fjöllum.
Það em ákvæði í lögum um sérstak-
an flutningsjöfnunarsjóð, þannig að
af hverju tonni, sem selt er af olíu, er
borgað ákveðið í sjóðinn. Þær tekjur
eru síðan notaðar til að greiða flutn-
ingsgjaldið frá aðalinnflutningshöfn-
unum og út á landsbyggðina. Sjóður-
inn á að tryggja að verð á olíuvörum
sé það sama hvar sem er á landinu.
Vilhjálmur segir það augljóst, að ef
ákvæðið um jöfnun flutningsgjalds
væri numið úr lögum, þá fengi það
fólk, sem býr nær innflutningshöfn-
unum, betri kjör.
Vilhjálmur telur enga ástæðu til þess
að gera fólki erfiðara fyrir að lifa úti á
landsbyggðinni heldur en nú er.
Vilhjálmur telur hins vegar alveg
koma til greina að selja gasolíu ódýr-
ari þegar hún er seld í stærri
skömmtum, samanber dæmið um
togarann og jarðýtuna. En það
ákvæði er enn bundið með lögum, að
borga eigi í öllum tilfellum sama
verð fyrir olíuna.
Ekki náðist í Kristin Bjömsson.
-js
Tófuveiðar við Látrabjarg:
GENGUR VEL AÐ
GÓMA ÞÁ LÁGFÆTTU
Undanfarið hafa refaskyttur legið
við greni við Látrabjarg og veitt ná-
lægt hundrað dýr. Þeir hafa stund-
um þurft að liggja í tæplega tvo sól-
arhrínga við greni tii að bíða eftir
skoila. Refaskyttur geta haft tals-
verðar tekjur af veiðinni og þeir
segja frjósemi lágfótu vera að auk-
asL
Kristinn Guðmundsson refaskytta á
Látrum segir tófuveiðar hafa gengið
vel að undanförnu og á milli 80 til 90
dýr hafi veiðst. Þar af segir hann að
mest sé um yrðlinga, eða um 60 dýr.
Þeir em tveir, sem liggja á greni, og
hafa verið heppnir með veður síðan
þeir byrjuðu veiðamar þann 13. júní.
Hann segir að aðallega skipti veiði-
menn máli að veður haldist þurrt.
Kristinn segir að yfirleitt fari skyt-
turnar að hugsa sér til hreyfings
seinni part dags. Hann segir tófuna
svo skila sér yfirleitt um kvöldið og
komi læðan fyrr, eða á milli kl. 8 og
9, en steggurinn um miðnættið.
Hann segir þá hafa þurft að liggja
lengst 32 tíma við eitt greni. Hann
álítur að veiðisvæðið sé talsvert víð-
feðmt og þurfi þeir að ganga lengst í
um 4 til 6 tíma. Grenstæðin segir
hann vera um 180 talsins og að þeir
félagar þurfi að fylgjast náið með
þeim. Grenin segir hann að séu oft-
ast í urðarfæti með ótal rangölum og
stundum mörgum útgöngum.
Kristinn er brottfluttur frá Hval-
látrum, en kemur þangað á hverju
vori í sumarfríinu sínu. Hann byrjar
fríið á eggjatínslu úr Látrabjargi, en
síðan tekur veiðitími tófunnar við og
stendur veiðin yfir í um þrjár vikur.
Kristinn segir þá félaga fá greitt
tímakaup fyrir erfiðið sem ríki og
hreppurinn launi. Þá fá þeir einnig
hefðbundið gjald fyrir hvert skott,
sem er 400 kr. fyrir mink og um
1000 kr. fyrir tófu. Ekki vildi Krist-
inn meina að tekjumar væru miklar,
en áhuginn og útiveran bætti það
upp.
Kristinn segir frjósemi tófunnar
meiri nú en áður var. Nú segir hann
algengt að um 8 yrðlingar séu í
hverju greni, en áður hafi þeir oft
verið 4. Hann segir að menn hallist
að því að skýring þessa sé blöndun
villta refsins og þess ræktaða, sem er
frjósamari. Hann segir að aðalæti
lágfótu sé fugl, en segir þá félaga
hafa rekist á eitt og eitt greni þar
sem lambakjötið hefur verið í háveg-
um haft.
Ævar Örn Petersen hjá Náttúru-
verndarráði segir að ref hafi heldur
fjölgað hin seinni ár. Um skaðsemi
tófunnar segir Ævar að það sé alger-
lega ókannað. Hann segir að það sé
spurning hvað sé skaði og hvað ekki.
Hann segir að það sé ekki endilega
skaði, þó tófa éti fugl. Ævar segir
skolla vera hluta af lífkerfi okkar og
veltir upp því sjónarmiði hvort mað-
urinn sé ekki miklu meiri skaðvald-
ur en nokkur tófa. Hann segir engan
í dag tala um að það þurfi að útrýma
tófunni. Að vísu segir hann að lög
segi að tófu skuli útrýmt og þykir
honum það bera þess merki að það
sjónarmið, að tófan sé einn versti
óvinur okkar, sé rótgróið. Af þeim
sökum segir Ævar það erfitt að
breyta þessu viðhorfi og á meðan
fjöldi manna hafi af því umtalsverðar
tekjur að útrýma tófunni, sé ekki við
öðru að búast en tófuveiðar haldi
áfram að aukasi
-HÞ
Fjörleg starfsemi fyrir fríska krakka:
Skólagarðar Reykjavíkur
í skólagörðum Reykjavíkur fer fram
blómleg starfsemi yfir sumartímann.
í þessum garði, sem staðsettur er við
Túngötu, stunda 80 reykvískir krakk-
ar garðyrkjustörf nú í sumar. Þama
rækta þau m.a. kartöflur, kál, rófur,
salatblöð, radísur, blóm og fleira.
Að sögn Ragnhildar Þórarinsdóttur,
Ieiðbeinanda í skólagarðinum, koma
krakkamir þrisvar í viku til garð-
yrkjustarfa, sum oftar. Aðra daga er
farið í ýmiskonar ferðir, svo sem
gönguferðir í Elliðaárdalnum og ís-
ferðir eða farið í leiki.
Krakkamir þurfa að borga 600 króna
leigugjald fyrir garðana, en innifalið í
því er allt efni sem þarf til ræktunar-
-SIS
mnar.