Tíminn - 20.06.1992, Blaðsíða 12

12 Tíminn
Laugardagur 20. júní 1992
„Vampýran" frá
Dusseldorf
framdi hvert
morðið á fætur
öðru á margra
mánaða tímabili.
Lögreglan var
ráðþrota. En
morðinginn lét
ekki þar við sitja,
heldur skrifaði
lögreglunni og
jafnvel móður
eins fórnar-
lambsins.
Þrjú fórnarlambanna: Maria Hahn, henni var nauögaö og hún síöan stungin og kyrkt; Ftudolf Scheer vélvirki, stunginn til bana; og Gertrud
litla Albermann, henni var nauögaö og hún var kyrkt og stungin 36 sinnum.
Vampýran frá Dusseldorf
Þann 3. febrúar 1929, um ellefuleytið um kvöldið, var frú Kuhn,
fimmtug saumakona, á leið heim til sin í Dússeldorf þegar
maður með vasaklút fyrir andlitinu stökk skyndilega á hana og
stakk hana 25 sinnum með hnífi.
Bfll, sem átti leið framhjá, stökkti
árásarmanninum á flótta og fyrir
eitthvert kraftaverk lifði frú Kuhn
árásina af, eftir að hafa verið flutt í
skyndi á sjúkrahús.
Svo heppinn var hún ekki, litla
stúlkan sem fannst sundurstungin í
almenningsgarði fimm dögum síð-
ar. Á líkama hennar voru þrettán
stungusár, eyrun höfðu verið skorin
af henni, fætur hennar brenndir og
höfuðkúpan mölbrotin með höggi.
Þann 2. mars var röðin komin að
>53 ára gömlum verkamanni, Rudolf
Scheer, sem fannst sundurstunginn
með hluta af hnífsblaði í einu sár-
inu. í aprfl var enn ráðist á nokkrar
ungar stúlkur, en allar sluppu þær
lifandi, því fólk kom að þeim. En
engin þeirra gat gefið greinargóða
lýsingu á árásarmanninum.
Sami morðingi
Tengslin milli allra þessara glæpa
voru svo greinileg, að fjölmiðlar
fóru að tala um „Vampýruna frá
Dússeldorf, morðingjann sem leit-
aði blóðs".
Og eins og gerst hafði á árum áð-
ur í London, þegar Jack the Ripper
var upp á sitt besta, breiddist skelf-
ingin nú út um borgina. Lögreglan
varð að finna sökudólg í skyndi, til
þess að róa skelfingu lostna borgara,
og ungur maður var handtekinn eft-
ir að hafa setið á veitingahúsi og
stært sig af því að hafa dregið lög-
regluna á asnaeyrunum svo mánuð-
um skipti. Sá handtekni hét Johann
Strausberg bókhaldsnemi og játaði
hann samstundis á sig öll morðin og
meira til. Það þurfti ekki mikla
skarpskyggni til að sjá að hans helsti
glæpur var að hafa lesið of margar
sakamálasögur, en lögreglan hafði
hann í haldi engu að síður.
Vísar sjálfur á iíkin
En þá kom einn morguninn bréf
til lögreglunnar. í því stóð að í Papp-
Þetta handgeröa kort sendi moröinginn lögreglunni til að vísa henni endelleskógi væri að finna líkams-
á lík ungrar stúlku. leifar konu, og sagt að gröfin væri
'1<ÍZ/ Q: LfLC, 1 oc o ► V - o RfíÐN- JNG Foss- 7?oS T ATT LITA roNVR- /VUDDfl ToLÚ 50 RíN6Jf\ Æ 0 Rl S HoOOUfí' >o RN F/MA1
> A { WSK/} V 1
• ) ^ —5» L
3 BOfilN JUkT .. *
p. 5K0KT- UK rumt ~ST IN6- UN\ mr
R / KWJfl- DÝK KíUJpS SK 0R.T AfíólN- fiF H
L KILIR L . mw tiT.T. 5
L E1FI TJ oTR- un\ smti
VtTfi/i 'V i kumf JLLA BúlNti xéh’i/m LÍIUM 6
6X*ða Hfísyf- tnc
HCST. A K, 9 FoK- sktvn Vlp m*m SKR/fi fí-SI . /«> e><? H . vz %
BÍL.
u N o ~BTo
EITUR 8 TÐ B - jr/SKt- Hí/óTi i MVNNl
fi vedfl i DÓL. ~ /TP IR
fiút M4NH ONN vofks Oftsl 5PC-KV-J KoiVA u 5 Ni'SKfí 1
7 & f'fíT roTTj_ f/LÐJ iljóv 1
VOND- A-H ó no r- BÐUk
If/W/V! K£V£ SKVB.TT. nrv
t, SoKG. V /0 í 7/
LLNm lHNt AL Kip£T- H — — imvf- (iST f/EPA PtNp^r tíTTtk TB K AfT _ ZUmTJ BQK I/2
HR4Ð/
flF/l B/WíV n ELL LEVSTJ 504 6Emr í h
EW S DuL
þ v* 6AS6JI tlNN
3 i ymnLf • —
FbJ?- /W A/ SKÓTT- Jt> iH GYBJU <s *