Tíminn - 03.03.1995, Qupperneq 2

KENNARAVERKFALL . . . KENNARAVERKFALL . . . KENNARAVERKFALL . . . KENNARAVERKFALL . . . KENNARAVERKFALL . . .

Föstudagur 3. mars 1995
„Þaí> er aldrei neitt gaman-
mál aö vera í verkfalli, en ill
naubsyn," segir Grétar
Skúlason, kennari í Kvenna-
skólanum.
Hann segir að mibað við
stöðu samningamála og af-
stöðu ríkisins til kröfugerðar
kennarafélaganna, þá virðist
sem ríkisstjórnin geri sér ekki
grein fyrir þeirri ábyrgð sem
hún ber. „Það veldur mér von-
brigðum," segir Grétar sem
lýst ekki nógu vel á stöðuna og
það sem framundan er að öllu
óbreyttu.
Hann segist hafa búið sig
undir verkfallið eins og hægt
var og m.a. ekki rábist í neinar
fjárfestingar. Hann segir að
það hafi verið reynt ab halda í
þá „litlu peninga" sem hann
átti og vera vib öllu búinn áð-
ur en verkfallið kom til fram-
kvæmda. Aðspurður segir
hann að það gangi bara alveg
„Verkfallið leggst engan veg-
inn í mig, en mér líbur ekkert
illa," segir Kristín Arnardóttir,
kennari í Öskjuhlíðarskóla.
Hún segist alltaf hafa átt von
á því að það yrði ekki auðvelt að
eijja við samninganefnd ríkisins
og þess vegna myndi það ekki
ganga hratt fyrir sig aö gera nýj-
an kjarasamning. Kristín segir
að þab sé vobalega erfitt að
meta viðhorf almennings til
verkfalls kennara. „Þab fer eftir
því í hvaða samfélagi maður er.
En óneitanlega verður maður
var við ýmsar raddir, bæði meb
og á móti."
Kristín segist vera sammála
verkfallsnefnd kennara um af-
greiöslu á undanþágum vegna
kennslu fatlaðra barna og ung-
linga, en nefndin hefur gefið
undanþágur vegna neyðartil-
vika. En foreldrafélag fatlabra
hefur gagnrýnt kennara fyrir ab
taka ekki nógu mikib tillit til að-
stæöna fatlaðra nemenda. Hún
segir að staðan meðal nemenda
t.d. í Öskjuhlíbarskóla sé mjög
misjöfn og persónubundin og
svo sé einnig í öðmm skólum.
Kristín segir að kennarar séu í
sjálfu sér ekki aö biöja um meiri
launahækkanir en aðrir. Hins-
vegar þurfi þeir að fá leiðrétt-
ingu á kjörum sínum aftur í
tímann, auk þess sem margt
þurfi að laga I skólakerfinu. Hún
segir ab flestir séu sammála um
þab og með kröfum sínum vilji
kennarar knýja á um ab ýmsu
verði breytt sem þurfi aö breyta.
að reka heimilið í verkfallinu,
enda sé konan hans ekki
kennari og í góbri vinnu. Það
sé trúlega betra hjá sér en víða
annars stabar þar sem bábar
fyrirvinnurnar eru kennarar.
Grétar segir að það sé nokk-
ur einföldun ab halda því fram
að kennarar krefjist þess að
grunnlaun þeirra verði hækk-
uð um 25% yfir alla línuna.
Hann segir að kennarar leggi
áherslu á að fá leiöréttingu á
ýmsum sérmálum sínum sem
skipti þá miklu máli. í því
sambandi bendir Grétar m.a. á
lækkun á kennsluskyldu o.fl.
„Það þýðir ekkert að bjóba
okkur að vinna meira á sama
dagvinnukaupinu. Við höfum
t.d. lýst yfir vilja til að taka á
okkur fleiri daga en þá verður
líka ab minnka vinnuna ein-
hvers stabar á móti. Annars er
verib að lengja vinnuvikuna,"
segir Grétar Skúlason. ■
Staða nemenda
mjög misjöfn
Áslaug Ármannsdóttir, kennari í Klébergi Kjalarnesi:
í verkfalli í
þribja sinn
„Eg hef afskaplega mikið ab
gera, því ég fékk þaö verkefni
að vera í þeirri nefnd sem sér
um þessa verkfallsmibstöö.
Þannig að þetta er næstum því
fullt starf, en ólaunab," segir
Áslaug Ármannsdóttir kenn-
ari. Hún er ekki óvön verk-
falli, því hún tók þátt í verk-
fallinu 1977 og einnig 1984.
Hún segist því miður búast
við því ab verkfall kennara verði
langt þegar haft er í huga hvern-
ig staðan er í viðræöum kennara
við samninganefnd ríkisins.
Hinsvegar kemur staðan henni
ekki á óvart, því hún átti allt
eins von á löngu verkfalli. Hún
segist þó ekki trúa öðru en að
verkfallið leysist fyrir páska.
„Ég er bara einhleyp og var
búin aö undirbúa mig og leggja
fyrir. Þannig að ég bjarga mér,"
segir Áslaug.
Hún segist ekki geta dæmt um
það hvernig almenningur hefur
tekið verkfalli kennara að öðm
leyti en því sem fram hefur
komið í fjölmiðlum, þar sem
hún umgengst nær eingöngu
kennara. Áslaug segist skilja vel
sjónarmið t.d. foreldra fatlabra
barna og unglinga því ástandið
hjá þeim hljóti að vera slæmt.
Aðspurð um kröfur kennara í
Ijósi nýgerðra samninga á
vinnumarkaði segir hún að laun
kennara verði að vera svipuð og
hjá öbrum sambærilegum þjóð-
félagshópum. Auk þess þurfi
Jazzband Islands lék vib hvern sinn fingur í Verkfallsmibstöb kennaraféiagana í
gœr sem er til húsa í Drangey, Félagsmibstöb Skagfirbingafélagsins. Hljómsveitin, sem ab öbru jöfnu heitir MS-
bandib, er skipub kennurum í Menntaskólanum vib Sund, fyrrum nemanda og einum í verkfalli. Mikil stemmning
og samhugur er mebal kennara og ekki spillti fyrir kökuhlabborb og kaffiveitingar. Klukkan 14 er svokallabur
fréttatími í mibstöbinni þar sem kennurum eru sögb nýjustu tíbindi af gangi samningavibræbna og veittar abrar
kennarar að fá laun í samræmi upplýsingar. í gœr ríkti kuldakast í Karphúsinu en ríkissáttasemjari mun hafa bebib Þjóbhagsstofnun um mat á
við meiri vinnu. ■ sérkjarasamningum abila á almennum vinnumarkabi. Tímamyndir cs
Þorkell Daníel Jónsson, Grandaskóla:
Sanngjarnar kröfur
„Þab er hálf nöturlegt aö
þurfa ab standa í þessu," segir
Þorkell Daníel Jónsson, kenn-
ari í Grandaskóla, en þetta er í
fyrsta skipti sem hann tekur
þátt í verkfalli.
Hann segir að sú stífni sem
einkennt hefur viðsemjendur
kennara komi sér á óvart, því
stjórnvöld hljóti að viðurkenna
að kröfur kennara séu sann-
gjarnar. Eins og staban er í
samningaviðræðunum telur
hann að verkfallib geti orðiö
langvinnt og raunar hafði hann
búið sig undir það. Hinsvegar sé
þab nokkuö ljóst að verkfallið
muni koma illa við fjárhaginn,
auk þess sem hætt er við því að
nemendur sínir muni ekki
koma neitt sérstaklega vel und-
an verkfallinu.
Grétar Skúlason, Kvennaskóla:
Afstaba ríkisins
Þorkell segist ekki verða var
við annað en jákvæða strauma í
garð kennara út í samfélaginu.
Hann segir ab almenningur sé
farinn ab gera sér grein fyrir því
að laun kennara séu ekíd sam-
bærileg við það sem t.d. kennar-
ar hafa á öðmm Norðurlönd-
um. í því sambandi minnir
hann á að framlag hins opin-
bera til menntamála sem hlut-
fall af þjóbarframleibslu sé
helmingi hærra í a.m.k. tveimur
Norðurlöndunum en hérlendis.
„Við höfum getað réttlætt
þessar kröfur okkur með saman-
burði við sambærilegar stéttir
hjá ríkinu. Við eru ekki að fara
fram á neitt mikið meira en það,
enda höfum við dregist aftur
úr," segir Þorkell aðspurður um
af hverju kennarar krefjist 20%-
25% grunnkaupshældcana á
sama tíma og meðaltalshækkun
á almenna vinnumarkaðnum er
sögð vera tæp 7%. ■