Tíminn - 11.03.1995, Blaðsíða 15

Tíminn - 11.03.1995, Blaðsíða 15
Laugardagur 11. mars 1995 15 all, var ekki á sakaskrá og virtur í þjóöfélaginu. Hann var barnlaus og ógiftur, en rak eigiö fyrirtæki sem var þekkt fyrir góöa þjón- ustu. Handtakan Terry Wyrick var handtekinn um klukkustundu síöar á bláa Chevroletnum sínum þar sem hann keyröi í hringi á stóru bíla- plani skammt frá Pennantbarn- um. Hann sýndi engan mótþróa viö handtöku og var þegar færð- ur í fangageymslur. Aðspurður um ástæöur verkn- aöarins sagði Terry aðeins. „Ég var ástfanginn af henni." Þab kom ættingjum, sam- starfsmönnum og vinum Terrys meir en lítiö á óvart, þegar hann var ákærður fyrir tvö morö og fjórar manndrápstilraunir. Sam- býliskona Terrys haföi skiliö vib hann hálfu ári áður og þótt skilnaðurinn væri honum mikið áfall, bar hann harm sinn í hljóði. Höfnunin hefur að öilum líkindum haft þau áhrif á Terry, aö þegar hann fór á fjömrnar viö hina glæsilegu Hope, hafði hon- um fundist sem hann heföi engu að tapa og allt að vinna. Þegar hún féll ekki fyrir honum, uröu viðbrögbin á þann veg að hann fór út í hanskahólf þar sem hann geymdi ávallt skammbyssu, sem hann var skráöur fyrir, og eftir- leikurinn er ljós. Stundarbrjálæbi? Lögmaður Terrys reyndi að gera mönnum ljóst að um stundar- brjálæði hefði verið aö ræða, og benti á óflekkað mannorð hans til þessa, auk þess sem Terry sagðist sjálfur ekki muna eftir verknaðin- um. í fyrstu sáu menn fram á að Terry hlyti dauðarefsingu, en í maí 1994 féll dómur þar sem Terry fékk þrefalt lífstíbarfangelsi, eftir að hafa beðið aðstandendur grátandi afsökunar úr vitnastúku og játaö á sig glæp sinn. Mörgum þótti sem dómurinn væri allt of vægur, en eins og dómarinn komst að orði: „Ekkert fær gefið fórnarlömbunum líf þeirra aftur, líf sem þau voru svipt með tilgangslausum og hrottaleg- um hætti." Það bætti ekki dauba þeirra, þótt Terry Wyrick yrði dæmdur til dauða. ■ ffifoftfni Vammlaus maöur myrti tvo og sœröi fjóra í afbrýöiskasti á veitingahúsi: „ H ver vill verba næstur?" Miðvikudags-, föstudags- og laugardagskvöld voru vinsæl- ustu kvöldin á Pennant-barnum í Delawaresýslu, Pennsylvaníu. Þessi kvöld komu ávallt á milli 200 og 300 manns, aðallega ungt einhleypt fólk í leit að fé- lagsskap. Mibvikudagskvöldið 21. apríl 1993 áttu sér stað válegir atburð- ir á veitingahúsinu, þegar tvennt var myrt með köldu blóbi í við- urvist 250 manns. Morðinginn var hvorki ofurölvi, geöveikur né undir áhrifum eiturlyfja; hann var einfaldlega afbrýði- samur. Stefnumótib Fyrr um kvöldið hafbi hin 26 ára gamla Hope Popeleo hringt í kærasta sinn og beðiö hann að hitta sig á Pennantbarnum síöar um kvöldið. Kærastinn, Rick Pepe, var atvinnumaður í ball- skák og átti aö keppa á móti um kvöldib, en lét samt til leiðast. Það var enda svo sjaldan sem Hope fór út að skemmta sér, að hann vildi ekki eyðileggja kvöld- ið fyrir henni. Hope var aðlaðandi kona, há- vaxin, dökkhærð með dimm augu. Hún klæddi sig upp þetta kvöld, málaði sig af kostgæfni og hélt á barinn þar sem Rick hitti hana hálftíma síðar. í menntaskóla hafði Hope einkum hug á tvennu: að gerast fyrirsæta og giftast snemma og eignast fjölskyldu. Hvorugu markmiðinu hafði hún náb. Eft- ir ab hafa lokið prófi frá fyrir- sætuskóla, var henni tjáð að hún ætti enga framtíð fyrir sér í bransanum. Hún giftist ung og eignaðist einn son, en hjóna- bandið fór í hundana á hálfu ári. Þá bauöst henni vinna við skrif- stofustörf, sem hún þáði, en til að drýgja tekjurnar starfaði hún þrjú kvöld í viku á Pennantbarn- um. Rick Pepe hafbi hún kynnst hálfu ári ábur, en hann var 36 ára gamall fráskilinn tveggja barna faðir. Rick hafði beðið Hope um að hætta barvinnunni, en hún sagðist þurfa á pening- unum að halda og þar við sat. Þetta kvöld átti Hope frí og hún ákvab meö skömmum fyrir- vara ab hringja í barnapíu og fara út aö skemmta sér á vinnu- staðnum sínum, enda þekkti hún mörg andlit þar í gegnum starfið og var vinsæl og eftirsótt af gestum staöarins. Hún og Rick höfðu setið saman, drukkið og spjallað á ljúfu nótunum um skeib, þegar vandræðin hófust. ✓ Obobinn gestur Samkvæmt framburöi sjónar- votta var kl. rúmlega 10, þegar æstur maöur gekk inn á barinn og sá Hope í samræðum við Rick. Hann hélt um hönd henn- ar þegar maðurinn gekk að borð- inu og sagði: „Þú kemur meb mér strax," skipandi röddu, en Hope sagðist vera með öbrum manni og hún færi ekki fet. Maðurinn lét sér ekki segjast, en þrástagaðist á ab hún yrði að koma meb sér. Þegar hún sat föst Rick Pepe. Fyrsta byssukúlan hafnabi í bar- hurbinni á myndinni eftir ab hafa farib ígegnum háls fyrsta fórnar- lambsins. við sinn keip, varb rödd hans skyndilega silkimjúk: „Þú um það. Ég ætla út að fá mér frískt loft. Kvöldið er svo fagurt." Maðurinn yfirgaf barinn og þar með héldu Hope og vinur hennar ab vandræðin væru úr sögunni. Skothríbln Fimm mínútum síðar sá hún sér til skelfingar ab maburinn var kominn að hlið hennar þar sem hún sat við barinn, dró upp 28 kalíbera skammbyssu og beindi að hálsi hennar. Áöur en nokkur gat aðhafst neitt hafði byssumaðurinn skotið tveimur skotum. Hib fyrra fór í gegnum háls Hope og sekúndubrotum seinna skaut hann aftur, nú í brjóstið á Rick. Múgæsing greip um sig, þar sem menn reyndu að komast út úr veitingahúsnu. Eini maðurinn, sem virtist halda still- ingu sinni, var byssumaðurinn. „Hver vill verða næstur í röð- inni?" sagði hann og horfbi í kringum sig. Hope Popeleo. Rick reyndist særður til ólífis, en Hope var með meðvitund. Henni tókst aö standa á fætur og reika að útidyrunum, en byssu- maðurinn gekk hægt á eftir henni, glottandi að sögn vib- staddra, og skaut hana svo tveimur skotum í bakiö áður en henni tókst ab forða sér. Þegar hér var komib sögu, virt- ist maöurinn tryllast. Hann hóf handahófskennda skothríb út í allar áttir, en einkum féllu karl- menn fyrir kúlum hans. Þegar skotgeymslan var tæmd, hljóp hann út í silfraban Chevrolet Camaro sinn og þeysti á brott. Óflekkab mannorb Þetta hafbi allt gerst á innan við mínútu og gestir veitinga- hússins ýmist stóðu og öskruðu eða sátu sem lamabir yfir hryll- ingnum sem þeir höfðu orbið vitni aö. Fjórir menn voru særð- ir auk Ricks og Hope, sem bæði voru látin. Klukkan var 22.45 þegar hringt var í neyðarsíma lögregl- unnar. Lögreglan hóf þegar leit að byssumanninum, en á meðan reyndi hjúkrunarfólk að bjarga lífi þeirra sem særst höfðu. Bless- unarlega lifbu þeir allir skotárás- ina af, en ungur maöur slasaðist alvarlega og var í lífshættu í nokkra daga. Hver var þessi mabur? Fasta- gestirnir sem lögreglan yfir- heyrði voru í mikilli geðshrær- ingu, en samt gátu þeir þess aö þeir vissu ekki til ab hann hefði átt í ástarsambandi við Hope. Þeir þekktu hann undir nafninu Terry, enda hafði hann vanib komur sínar þangab síðustu mánuöi og sýnt Hope sérstakan áhuga að þeirra sögn. Hún hafði veriö vingjarnleg við hann, en ekki gefið honum undir fótinn að neinu leyti. Terry Wyrick, eins og hann hét fullu nafni, var 43 ára gam- Terry Wyrick. Fimm mínútum síöar sá Hope sér til skelfingar aö maöurinn var kominn aö hliö hennar þar sem hún sat viö barinn, dró upp 28 kalíbera skammbyssu og beindi aö hálsi hennar. Aöur en nokkur gat aö- hafst neitt haföi byssu- maöurinn skotiö tveimur skotum. Hiö fyrra fór í gegnum háls hennar og sekúndubrotum seinna skaut hann aftur, nú í brjóstiö á kœrastanum. Múgœsing greip um sig þar sem menn reyndu aö komast út úr veitingahús- inu á sem skemmstum tíma.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.