Tíminn - 16.08.1995, Qupperneq 9

Miðvikudagur 16. ágúst 1995

9
íslendingar hjóla um landiö:
Brennt
um 7-8000
kaloríum
a dag
Tveir íslenskir garpar lögðu
upp í hjólreiöaleiöangur um
landið þann 11. júlí síöastlib-
inn. Þeir lögðu upp frá Akra-
nesi og fóru þaðan norðurleib-
ina til Akureyrar, Egilsstaba
og héldu svo upp á hálendið
frá Fljótsdal, komu niður í
Hveragerði og þaðan til
Reykjavíkur. Garparnir heita
Jón Ami Sveinsson og Sigur-
jón Björnsson og hafbi Tím-
inn samband við þann síðar-
nefnda til ab vita hvernig
honum hefði dottið í hug að
nota þennan sérútlenska
ferbamáta hér uppi á íslandi.
„Ég er í íslenska fjallahjóla-
klúbbnum, hleyp mikið og
langaði til að takast á við eitt-
hvað stærra og meira." Sigur-
jón segir að heljarinnar undir-
búningur búi að baki svona
ferðar. „Það þarf töskur og
bögglabera, verkfæri og vara-
hluti." Þegar blaðamaður lýsti
undrun sinni á því að hægt
væri að koma öllum farangri
fyrir á einu hjóli sagði Sigur-
jón það ekki mikið mál. „Það
eru tvær töskur að aftan og
tvær aö framan. Þegar maður
er að fara þjóðveginn þarf ekki
svo mikinn mat með sér, bara
föt, tjald og svefnpoka." Sigur-
jón telur að hjólið hafi verið
um 15-20 kg þegar mest var.
Ferð þeirra pilta gekk að
flestu leyti vel. „Reyndar var
það svolítið klaufalegt þegar
við ætluðum að stytta okkur
leið frá Akureyri og fara gömlu
leiðina yfir heiðina. Þegar viö
komum niður af heiðinni þá
hefðum við átt að fara til
vinstri en þaðan er rúmur kíló-
metri að þjóðveginum." En
garparnir fóru sem leið lá,
beint áfram veginn og niður
að Illugastöðum en þessi krók-
ur kostaði þá um 30 aukakíló-
metra.
Leiðin frá Akranesi til Egils-
staða tók alls fimm daga sem
var heldur meira en þeir
bjuggust við, enda fengu þeir
strekkingsmótvind. Síðasti
gististaður þeirra áður en þeir
komu að Egilsstöðum voru
Grímsstaðir á Fjöllum. „Við
komum nú ekki fyrr en um
fjögur að nóttu að Grímsstöð-
um. Ég hafði hringt áður í
konuna þar og hún tók okkur
mjög vel. Við fengum að fara í
sturtu hjá henni, sem kom sér
vel því við vorum svo stífir eft-
ir daginn enda lagt af stað um
ellefu að morgni frá Akureyri."
Á Möðrudalsheiðinni lentu
þeir í snjókomu, hitinn var
einungis rétt fyrir ofan frost-
mark með norðaustanátt og
stinningskalda. „Þetta voru

því dálítil átök og hann kunn-
ingi minn fékk í hnéð og varð
að binda sig allan." Þeir kom-
ust þó úr vetrarveðrinu niður í
Jökuldal og rómaði Sigurjón
hótelið þar sagði það virkilega
huggulegt og heimilislegt.
Þeir dvöldu tvo daga á Egils-
stöðum, söfnuðu orku og und-
irbjuggu hálendisferðina;
reiknuðu út dagafjölda og
matarforöa. „Skiptir miklu
máli að hafa eitthvert feitmeti
en við vorum með bjúgu, for-
soðin hrísgrjón sem fer lítið
fyrir, þurrmat, súpur og súkku-
laði."
Þegar þarna var komið sögu
fóru þeir úr alfaraleið hring-
vegarins og upp á hálendið.
Sigurjón segir það miklu erfið-
ara en að fara hringinn. „Á há-
lendinu var bara vetur, snjó-
koma og vindur. Þaö var nokk-
uð erfitt því maður blotnar
bæði innan frá og utan." Þeir
þurftu t.d. að tjalda hjá
Kreppu í gífurlegu sandroki og
brotnaði ein súlan yfir nóttina
en tjaldið hékk upp. Einn dag-
inn urðu þeir að ýta hjólunum
og Sigurjón sagði þann göngu-
túr jafngilda því að ganga frá
miðbænum austur að Hvol-
svelli ýtandi á undan sér 15-20
kg á lélegum hraunslóðum.
Sigurjón segir íslendinga al-
mennt hafa oröið hissa að sjá
þá og sögðust margir ekki áður
hafa hitt fyrir hjólandi íslend-
inga í landsreisu. Þeir hafi því
oft fengið góðar viðtökur hjá
íslendingum og nefnir sem
dæmi konu í Hrafnkelsdal sem
hafi verib mjög elskuleg og
boðið þeim heim í kaffi. „Ég
held að hún hafi vorkennt
okkur." Einnig nefndi hann
hlýjar móttökur landvarðanna
í Drekagili sem tókst að rýma
fyrir þeim þó að skálinn hafi
verið fullur.
Aðspurður um hvað þeir
hefðu nú fengið út úr því að
feröast á hjóli í snjókomu, roki
og rigningu í sumarfríinu sínu
segir Sigurjón að þetta gefi
gríðarlega gleði. „Maður varð
mjög ánægður með sig, kynn-
ist öðrum hópi feröalanga en
vanalega og er í beinni snert-
ingu við landiö. Maður sér
ekki bara náttúruna heldur
finnur fyrir henni, þefar af
henni og heyrir í henni. Auk
þess reynir þetta mjög á þrekið
og ég brenndi öllu sem hægt
var ab brenna og var orðinn
gjörsamlega fitulaus, ætli við
höfum ekki brennt um 7-8000
kaloríum á dag." Aðspurður
um hvort veðrið hafi aldrei
angrað hann á þessari ferð
sagði hann: „Þaö var mótvind-
ur nánast allan tímann og
auðvitað fór hann stundum í
skapið á manni en það fylgir
bara og mabur verður fyrir vik-
ib enn hámingjusamari." Sig-
urjón telur það hins vegar
tóma vitleysu að fara svo gíf-
urlegar vegalengdir eins og
þeir gerbu, maður nyti ferðar-
innar sjálfsagt betur ef hjólað-
ir væru um 40-50 km á dag en
þeir fóru yfirleitt rúmlega 100.
Sigurjón taldi ekki ráðlegt
fyrir óþjálfað fólk að æða út í
svona ævintýri en ef einhver
ætlar sér það þá er þó aðalat-
riðið að gefa sér góðan tíma og
gera teygjur í lok dags, ekki síst
fyrir rass, herðar og háls. Eins
og þessi hjólandi framkvæmd-
arstjóri gerir líklega alltaf í lok
hvers hjólreiðatúrs. ■
Sumarferö framsóknarfélaganna laugardaginn 7 9. ágúst:
Veiðivötn og virkjanir
Framsóknarfólk í Reykjavík
hefur haft fyrir fasta venju ab
fara í sumarferð. Öll félögin í
Reykjavík, Félag ungra fram-
sóknarmanna, Félag framsókn-
arkvenna og Framsóknarfélag
Reykjavíkur standa ab ferbinni,
en stjórn fulltrúarábsins sér um
framkvæmd hennar. Þessar
ferbir hafa ætíb verib farnar
sem dagsferbir sem ab sjálf-
sögbu takmarkar hversu vítt er
unnt ab fara. Leitast hefur verib
vib ab fara ótrobnar slóbir,
a.m.k. slóbir sem ekki eru fjöl-
farnar af fólksbílum.
Sumarferbin í ár verður farin
nokkru einna en venja er, því
oftast hefur verið miöað við
næstu helgi eftir verslunar-
mannahelgi. Að þessu sinni er
feröinni heitið í Veiðivötn, en
þangab hefur ekki áöur verið
farið á vegum Framsóknafélag-
anna. Lagt veröur af stað frá
Umferöarmiðstöðinni laugar-
daginn 19. ágúst kl. 8.00 og ek-
ið sem leiö liggur austur Hellis-
heiði um blómlegar byggðir Ár-
nessýslu og um Þjórsárdal. í
Búrfellsvirkjun verður tekið á
móti okkur af Landsvirkjun og
starfsmenn Landsvirkjunar
munu mibla okkur af fróbleik
sínum um virkjanasvæðið, en
flestar aflmestu virkjanir Lands-
virkjunar eru reistar við Þjórsá
og þverá hennar, Tungnaá.
Landsvirkjunarmenn munu
fylgja okkur áleiðis á vit öræf-
anna um Hrauneyjafoss og Sig-
ölduvirkjanasvæðið. Því næst
verður stefnan tekin á Veiöi-
vötn, sem áöur voru kölluð
Fiskivötn. Eins og nafnið bendir
til er þar mikil veiði, einkum
urriði. Veiði hefur þar verið
stundub árum saman, bæði af
Landmönnum, Holtamönnum
og Skaftártungumönnum. Dul-
úðugar sagnir eru til um svæbið,
um hið mikla Hulduvatn Stóra-
sjó og útilegumannabyggðir.
Víst er að á síðustu öldum fóru
ekki aðrir um þetta svæði en
þeir sem áttu brýnt erindi.
Veiðivötn eu vatnaÚasi á Land-
mannafrétti norðan Tungnaár.
Vatnasvæðið er um 5 km breitt
og 20 km langt og eru vötnin í
milli 550 og 600 m hæð yfir sjó.
Við Veiðivötn er ákaflega fagurt
og fjölbreytilegt landslag, þar
sem skiptast á brunasandar, úf-
in hraun, gjósku- og gjallgígar
og gróðurvinjar eins og þær ger-
ast fegurstar til fjalla. Ekið verð-
ur um svæðib eins og fararskjót-
ar ferðalanga frekast leyfa. Sjálf-
sagt veröur víða numið staðar,
en lengst verður tjaldaö við
Tjaldvatn, þar sem löngum var
aðsetur Vatnakarla og Ferbafé-
lag íslands hefur reist skála. Vib
Tjaldvatn gefst gott næði til að
snæða nestið, ræða saman og
njóta náttúrufegurðarinnar.
Vötnin á svæðinu ofan Tjald-
vatns verða heimsótt eins og
unnt er, en þar eru þekktust
Fossavötnin. Eins er innsti
vatnaklasinn, Hraunvötn, ró-
mabur fyrir fegurð.
í Veiðivötn eru liðlega 200
km. Áætluð heimkoma er um
kl. 21.00. Fargjaldi verður mjög
stillt í hóf. Það er kr. 3.000 fyrir
fullorðna en börn yngri en 12
ára fá helmings afslátt. Skorað
er á framsóknarfólk að fjöl-
menna í ferðina og taka meb sér
gesti. Nánari upplýsingar,
skráning og sala farmiða er á
flokksskrifstofunni við Lækjar-
torg. Sími 562-4480. ■