Tíminn - 18.11.1995, Blaðsíða 7

Laugardagur 18. nóvember 1995

7
- Hver er afstaða þjóðkirkjurm-
ar til samkynhneigðra?
„Mér finnst kirkjan reyndar
ekki hafa unnið nógu vel í
þessum málum. Hún þarf
virkilega að gera það, hún þarf
að taka við öllum mönnum
sem vilja koma í kirkjuna á
sínum forsendum. En vera
ekki að dæma menn eftir ein-
hverri hegðan sem þeir hafa
kannski ekkert yfirlit yfir.
Kirkjan á að taka við fólki án
fordóma. Við þurfum að yfir-
stíga óttann sem margir bera
t.d. til samkynhneigðra, sem
tengist ósjálfrátt óttanum við
eyðni."
Bókstafstrú
falsar ritninguna
- Er litið svo á innan þjóðkirkj-
unnar að snúa þurfi samkyn-
hneigðum?
„Það hef ég ekki oröiö var
við nema í viðhorfi einstakra
manna. Ég hef litið þannig á
að við þurfum að skoða þetta
út frá því trausti sem menn
bera hver til annars í t.d. sam-
búð samkynhneigðra, að við
skoðum hana ekki út frá því
atferli sem þeir stunda í einka-
lífinu heldur fyrst og fremst út
frá þeirri ást sem þeir bera hver
til annars og því trausti og
ábyrgð sem þeir sýna í einkalíf-
inu. Það er eitt sem pirrar mig
alveg rosalega og þaö er hvern-
ig menn eru að flagga Biblí-
unni í þessu máli. Bókstafstrú-
in hefur mjög oft farið inn á
þá braut að falsa ritninguna.
Við eigum óheiðarlega bók-
stafstrúarmenn sem eru að
standa upp og predika. Þeir
taka það úr Biblíunni sem
hentar og fellur að þeirra lífs-
skoðun en þeir fara ekkert ofan
í það. Það er t.d. fjöldi manns
sem er að tala um Sódómu og
hvernig fór fyrir samkyn-
hneigðum þar. En þessi texti
fjallar ekkert um atferli sam-
kynhneigðra. Hann fjallar um
aílt annað. Það er ekki fyrr en
mörgum öldum seinna sem
kristnir menn komu þeim
skilningi inn að þetta varði
samkynhneigða. Biblían for-
dæmir hvergi sambúö eða
samskipti samkynhneigðra.
Hins vegar er fordæmt einstakt
atferli eins og t.d. nauðgun,
hvort sem það er milli sam-
kynhneigðra eða annarra
vegna þess að það er vanvirða
gagnvart líkama mannsins og
lífi. Menn líta t.d. framhjá því
að í samfélagi Hebrea var það
sjónarmið ríkt að hver maður
yrði að nýtast til að geta af sér
börn til aö stækka ættflokkinn.
Þess vegna þótti það synd ef
menn sóuðu þessu með lífi
manns sem getur ekki af sér
börn vegna þess að hann lað-
ast ekki að konum. Það er fyrst
og fremst út frá þessum frjó-
semistilgangi mannsins en
varðar ekkert þessa hneigð sem
slíka."
- Þér finnst þá að leiðtogar sér-
trúarsafnaða, eins og Snorri í
Betel, brúki svona hentistefnu
gagnvart Biblíunni (sem hann
fordcemdi sjálfur á hádegisfund-
inum)?
„Þeir eru mjög einlægir í
sinni trú og framsetningu en
hún er bara í eðli sínu for-
dæmandi. Barátta góðs og ills í
lífi hvers manns er ekki lokiö
með því að frelsast. Þeir reyna
að stilla því þannig upp að
frelsunin gerist á ákveðnum
tímapunkti í einhverju atviki
sem menn muna ævilangt en
ég hallast frekar að því að fólk
sé meira og minna aö glíma
við trúna við guö og hið illa í
heiminum alla sína ævi."
-LÓA
Stofa 101 í Odda troðfylltist um leið og fundurinn átti að hefjast. Stúdentar stóðu í dyragœttum og á gangi til að grípa orð postulanna.
Sértrúarsöfnuöir— böl eba blessun?
Frelsaðir helsarar
Hvort sértrúarsöfnuðir væru
landsmönnum til bölvunar
eöa blessunar var eblilega
ekki svarað játandi eða neit-
andi á fundi sem haldinn var
um málið í Odda í vikunni.
En Davíð Þór Jónsson, guð-
fræbinemi og górilla, og
Snorri Óskarsson í hvíta-
sunnusöfnuöinum Betel í
Vestmannaeyjum höfbu sitt-
hvað um málib að segja. Há-
skólastúdentar höfbu greini-
lega rífandi áhuga á málefn-
inu því salurinn var sneisa-
fullur og stóbu menn í dyra-
gættum og á gangi til ab
grípa orð Davíbs og Snorra.
Þeir brugöust ekki áheyrend-
um eins og heyra mátti á
reglulegum hlátrasköllum og
stób Snorri sig í stykkinu, reif
blöb úr Biblíunni til ab leggja
áherslu á orb sín og amenaði
og hallelújabi á vibeigandi
stöðum.
Bóka- og geisladiskabrennur
meölima í Betel hafa verið í
fréttum undanfarið og Snorri
sagði, áöur en hann hóf upp
sína miklu raust, aö fjölmiðlar
heföu dregið upp þá mynd ab
hann væri æsingamaöur en
hann telur sig sjálfur einfald-
fega boðbera guðsorðs.
I framhaldi af því boöaði
Snorri stúdentum fagnaöarer-
indið af mikilli sannfæringu.
Hann sagði meölimi safnaðar-
ins í Eyjum einfaldlega hafa
tekið frelsun sína föstum tök-
um með því að hreinsa út það
efni sem þeir teldu óæskilegt og
brenna það. Hann nefndi að
rekja mætti sjálfsmorö drengs í
Eyjum til þeirra áhrifa sem
hann hefði orðib af slíku efni.
Davíð Þór tók undir og sagöi
yfirfullt af óæskilegu efni allt í
kringum okkur en treysta þyrfti
fólki til aö fara vel með þau
áhrif og taldi ekki árangursríka
aðferð að brenna það á báli sem
kveikti spurningar. Því var skot-
ið að úr sal hvort ekki væri rétt-
ara aö banna Biblíuna sem
segði áreiðanlega frá fleiri
morðum heldur en nokkur tím-
ann þeir geisladiskar sem
brenndir hafa verib í Eyjum.
Því var ekki svarað.
morð og af oröum hans dró
Davíð þá ályktun að þeir sem
„frelsaðir" kallast, sem komið
hafi í stað hins brothætta orðs
„syndlausir" í nútímasamfélagi,
væru alls ekki frelsabir til um-
buröarlyndis og mannkærleika,
eins og boðað er í Biblíunni:
Dæmið ekki og þér munuð ekki
dæmdir veröa, heldur frelsaðir.
Punktur. Með frelsun væri í
raun búið aö hneppa fólk í
ánauö heilaþvottar og vísaði
hann í því sambandi til þess að
frést hefbi að einn meðlima
Betels heföi brennt þróunar-
kenningu Darwins sem ekki
benti til trúar á vísindalega
framþróun heldur til fáfræbi og
þröngsýni.
Davíð sagöi Biblíuna fulla af
mótsögnum og því yrbi að lesa
hana sem vísindarit og menn
mættu ekki gleyma því úr
hvaba samfélagi ritningin væri
sprottin. Einmitt þá greip
Snorri tækifærið og sýndi slíka
hentistefnu í verki með því að
rífa blöð úr ritningunni. Hinni
heilögu ritningu. Sem ekki má
hreyfa við né andmæla. Sem á
að taka bókstaflega en umfram
allt ekki alveg bókstaflega —
nema þegar mönnum hentar —
eins og fram kom þegar Davíð
Þór vitnaði í Mattheusarguð-
spjall. „Ef hægra auga þitt
hneykslar þig þá ríf þab út og
kasta því frá þér, því að betra er
að einn lima þinna tortímist en
að öllum líkama þínum veröi
kastað í helvíti." Samkvæmt
þessum orðum taldi Davíö að
Betelingar ættu fremur að
stunda augna- og eyrnabrennur
í stað bóka- eða geisladiska-
brenna. Enda er vandséð
hvernig hægt væri að útrýma
öllu því er hneykslað gæti við-
kvæmar hólpnar sálir. Snorri
virtist þá ekki kunna viö til-
hugsunina um tómar tóttir og
slitin eyru safnaðarmeblima.
„Ég verð aö segja mér það til
stuönings að fleiri háskóla-
menn hafa reynt að gagnrýna
þessa bók en eru samankomnir
hér inni og þeir hafa allir tap-
að. Svo mér finnst ég hafa ákaf-
lega góðan hjarl að baki."
-LÓA
„Hommar þurfa líka að frelsast. Allir þeir sem eru undir synd þurfa að
frelsast."
„Ertu að segja mér að þeir hafi fundið jesúm og afhommast?"
Davíð átaldi sértrúarsöfnuði
harkalega fyrir að reka áróður
mannfyrirlitningar í Jesúnafni
og vísaði m.a. í skoðanir Gunn-
ars Þorsteinssonar í Krossinum
um samkynhneigð. En hann á
m.a. ab hafa sagt ab hommar
verbi á efsta degi hengdir upp á
punghárunum. Ljóst var að
Snorri er skoöanabróðir Gunn-
ars um samkynhneigð og sagði
hann homma þurfa að frelsast
líkt og aðrir sem væru undir
synd. Hann sagbi dæmi þess er-
lendis frá að menn haldnir
kynvillu hafi orðið „réttir og
hreinir" við aö frelsast. Davíð
gat þarna ekki á sér setið og
þótti grunsamlegt að hommar
afhommuðust viö aö finna
Jesú. Einnig kom Snorri því á
framfæri að fóstureyðing væri