Tíminn - 09.12.1995, Blaðsíða 12

12
WtMtmU
Laugardagur 9. desember 1995
Haavrðingaþáttur
Fyrir nokkru kom frásögn af aðalfundi LÍÚ í
Tírnanum og var fyrirsögnin: Sægreifar, grát-
konur, braskarar og villimenn. Orðin voru tek-
in úr ræðu sjávarútvegsráðherra á fundinum,
en að sjálfsögðu slitin úr samhengi, þó ráðherra
væri ekki myrkur í máli. Með frásögninni fylgdi
mynd af Kristjáni Ragnarssyni og benti texti
með henni til að hann væri talinn vera grát-
kona.
Er í sjóðasukkinu
sœgreifi margur frekur,
og Stjáni í gervi grátkonu
gremju Þorsteins vekur.
Aðalsteinn Sigurðsson
Syndlausir eru fáir og ekkert fremur þeir sem
hampa yfirsjónum annarra og telja til tíðinda ef
fréttist af einhverjum með happ í hendi.
Unum við flest í ástarbríma,
allskyns leikjum, varla tregir.
Og allir hafa einhvemtíma
eflaust verið heiðarlegir.
Pétur Stefánsson
Búi er jafnan eldfljótur að grípa fréttir dagsins
og túlka þær að sínum hætti og eru fréttaskýr-
ingar hans í vönduðu bundnu máli:
Ekki fréttir
Gremju hnekkja gamanmál,
grín og hrekkjasprettir.
Okkar þekkir þjóðarsál
þesslags ekkifréttir.
Hæfileikavirkjun
Loks er kviknað Ijós á pem,
landsmenn prófa nýjar greinar.
í Hveragerði allir em
orðnir miklir jólasveinar.
Farsímavæðing
Við nýjungar nútímamaður
er námfus og athafnaglaður.
Sá kjamorkukroppur
nú kemur í sjoppur
til innkaupa allsberrassaður.
Afsökun
Þegar nótt að norðan fer
nauðastundir skána,
geti búar bmgðið sér
í búning trúðs og kjána.
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
í gjafavali
Þótt Heiöar kunni aö sjálfsögöu
engin algild svör viö spurning-
um um val á jólagjöfum, er gott
aö þiggja ráð hans varðandi þær
vörutegundir, sem hann hefur
sérþekkingu á, og hvernig er
best aö velja þær og handa
hverjum. í tveim síðustu þátt-
um hefur Heiðar leiöbeint um
val á jólagjöfum og er nú spurö-
ur í þriðja sinn um slíkar leið-
beiningar.
Ilmvötn eru vinsælar jólagjaf-
ir og konum þykir vænt um aö
fá slíkar gjafir. En valið er ekki
auðvelt, síst fyrir karlmenn sem
kaupa og gefa ilmvötn, en vita
annars harla lítið um þau eða
smekk kvenna á þeim.
Heiðar: Áður fyrr var það dá-
lítill ábyrgðarhluti að kaupa
ilmvötn til gjafa, því ef konunni
sem þau fékk líkaði þau ekki,
var lítið annað að gera en að
setja þau niður í skúffu og
geyma þar í áraraðir.
Þetta er varla vandamál leng-
ur. Ilmvötn eru pökkuð í sellóf-
an og ef maður eða kona fær
ilmgjöf, er mjög æskilegt að
umbúðirnar séu ekki teknar ut-
an af. Búðirnar merkja yfirleitt
sína vöru og ef þiggjandinn fell-
ir sig ekki við ilminn, sem í
pakkanum er, á að vera auðvelt
aö skila honum aftur og skipta.
Ilmur frá öllum
Við íslendingar eru nýjunga-
gjarnir í ilmum, sem þýðir að
fyrir jólin koma margir nýir
ilmir á markaðinn. Við erum
ekki mikið í klassíkinni, sem
mér finnst nú reyndar síður. En
það virðist vera að allir séu til-
búnir að prófa nýjan ilm, þann-
ig að það virðist ganga mjög vel
í ilmvötnum bæði fyrir menn
og dömur að fara inn í snyrti-
vörubúð og spyrja hvað sé nýj-
ast og heitast.
Heiöar
jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvemig
áégab
vera?
En peningaráðin verða að
ráða þegar ilmur er keyptur. En
sami ilmurinn er til í mörgum
myndum og verðflokkum. Ef til
dæmis kona lýsir því yfir í sinni
fjölskyldu að hún haldi upp á
einhvern sérstakan ilm, þá get-
ur 10 ára sonurinn gefib henni
sápuna, 14 ára dóttirin gefið
henni bodylotioninn, stúlkan
sem flutt er að heiman með sín-
um kærasta getur gefib henni
stóra glasið af eau de toilettinu
og bóndinn gefið henni parfu-
mið. Þá er þetta komið og það er
voða spennandi fyrir konu, sem
er búin að segja hvaða ilm hana
langar í, að fá svona seríu.
Manngeröir mis-
munandi
Hugsunin á bak við jólagjafa-
kaupin þarf ab vera ab það sé
verið að kaupa handa þeim sem
á að fá gjöfina, en ekki fyrir
aðra.
Að gefa tískufatnað eða ann-
að sem er háð tísku fer aðeins
eftir því hverjum veriö er ab
gefa. Ef verið er að velja gjöf
handa manneskju sem fylgist
mjög vel með tísku, þarf að taka
tillit til þess.
En manngeröin er svo mis-
munandi. Það eru til klassískir
menn og konur og það eru til
tískumenn og tískukonur. Það
er til eldra fólk sem vill aðeins
gæði. Það eru til þeir sem gera
litlar kröfur aörar en að hylja
nekt sína.
Að gefa manneskju, sem hef-
ur engan áhuga á tísku, tískuflík
er bara óþarfaeyðsla. Síðan ab
gefa manneskju, sem er í tísk-
unni, flík sem ekki er í tísku er
líka tóm vitleysa. Gefandinn
verbur að reyna að gera sér
grein fyrir þörfum og óskum
þess sem gjöfina á að fá. Og síb-
an, eins og ég hef bent á áður, er
mjög gott og jafnvel nauðsyn-
legt að ráðfæra sig vel við af-
greiðslufólk í sérverslunum um
valið.
Ekki um efni fram
En hvort sem um er að ræða
ilm, fatnað eða aðrar gjafir, á
fólk að gera sér góba grein fyrir
hvaö það hefur ráð á að gefa.
Þab er engum til ánægju að fá
dýra gjöf, sem gefandinn hefur
ekkj efni á ab kaupa þótt hann
geri það.
Flottræfilsháttur í gjöfum er
ekki í anda trúarinnar. Ég trúi
því ekki að Jesús Kristur, sem
gaf okkur jólin, líti á þaö með
velþóknun að fólk sé að sökkva
sér í áhyggjur og skuldir til þess
að gefa gjafir í hans nafni.
Það er hægt að kaupa margt
smekklegt þótt það kosti ekki
mikla peninga. ■
4’ '
Eltist ekki vib tísku