Réttur - 01.04.1980, Qupperneq 64
Táknræn mynd um ótta yfirstéttar við að dagur hefndar hins kúgaða fjölda nálgist sem háreistar öldur
krepptra hnefa. (Teikning ameríska teiknarans William Baifour Ker, er kallar myndina: Knutur konurtgur
—; King Canute.
„I>að, sem margir okkar deila á,
er vald forsetans til að breyta al-
gerlega ;i eigin ábyrgð, þegar um
er að ræða ástand, sem er langt
frá því að varða líf eða dauða
þjóðarinnar. Ég á við dæmi eins
og afskiptin f Líbanon 1958, í
Svínaflóa 1961, í Tonkinflóa 1964,
innrásina í Dominiku-lýðveld-
ið 1965 og hafnbannið á hafnir
Norður-Vfetnam 1972, - því í engu
þessara tilfella var um að ræða
hættu fyrir öryggi þjóðar vorrar."
(Bls. 217).
*
„Það er ekki of fast að orði
kveðið, að hvað utanríkispólitík
snertir, þá er stjórnkerfi vort
ekki lengur fyrirkomulag hins
dreifða valds, frekar stjórnkerfi
kosins framkvæmdaeinræðis." (Bls.
228).
,,Sem stendur lítur stór hluLi
heimsins með ýmigust á Ameríku
og það, sem við erum fulltrúar fyr-
ir. Bæði í utanríkisstefnu okkar
og heima fyrir erum við fmynd
ofbeldis." (Bls. 277).
(Fulbright hafði skilgreint þá
tilhneigingu að nokkrir örfáir voru
í krafti tækniþróunarinhar að fá
gífurlegt veraldlegt og andlegt
vald yfir fjöldanum. Síðar segir
hann):
*
„Firring mikils hluta æskufólks
okkar, er að mínu áliti, andúð á
þessari viðurstyggilegu framtíðar-
sýn. bessi æska er langt frá því að
vera þeir byltingarmenn, sem
hrædd gamalmenni — og þeir sjálf-
ir — halda, Jressa reiðu æsku má
alveg eins álíta sem síðustu leyfar
rótgróinna erlða f amerísku þjóö-
, félagi. l’egar Jieir leggja liöfuð-
áhersluna á frelsi hugans og sjálf-
stæði einstaklingsins sem úrslita
gildin, þá eru Jieir miklu meir f
anda Jeffersons en Marx. Og, ég
þori að fullyrða, þeir hafa meira
en Jrjóðarerfðina með sér, Jreir
hafa líka mannlegt eðli með sér, —
ekki eins og Jrað birtist í fram-
komu okkar og ekki í Jieim skiln-
ingi að Jrað sé ali hið innra með
okkur, er hljóti að sigra, — heldur
mannlegt eðli, skilið sem rótgróin,
vart viðurkennt og hæglega bæld
niður, en óbreytileg mannleg þrá.
Ef ameríska Jijóðfélagið sýnir sig
að vera ófært um að fullnægja
Jiessari mannlegu Jirá, ófært um
að sigrast á efnalcgri örbirgð hinna
fátæku og andlegri örbirgð hinna
ríku, þá mun Jijóðfélag vort í nú-
verandi mynd vart lifa af, og ætti
Jiá heldur ekki skilið að Jrví væri
bjargað." (Bls. 262).
128