Morgunblaðið - 25.06.2006, Side 16

16 SUNNUDAGUR 25. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
til lögmanna á Íslandi, þar sem hann hafði búið
á Flórída síðan 1986. Hann hafi haft miklar
áhyggjur af því hverjum hann gæti treyst og
hverjum ekki. Hann hafi vitað það frá fyrstu
hendi hvernig Baugsmenn unnu, hverjir
tengdust hverjum og hvað peningar gætu gert
mönnum. Hann segir að þegar hann fyrst hafi
fengið ábendingu um Jón Steinar Gunn-
laugsson, sem góðan lögmann, hafi hann ekki
vitað hver maðurinn væri og ekkert þekkt til
hans. Jón Gerald hafi leitað ráða bæði í Banda-
ríkjunum og á Íslandi. Hann hafi m.a. spurt
Jónínu Benediktsdóttur hvort hún þekkti til
Jóns Steinars.
„Síðan kemur það í ljós, eftir að tölvupósti
Jónínu Benediktsdóttur hafði verið stolið og
hann birtur í Fréttablaðinu, að hún hafði haft
samband við Styrmi Gunnarsson hjá Morg-
unblaðinu og spurt hann að því hvort hægt
væri að treysta Jóni Steinari. Þetta er nú öll
sagan á bak við það hvernig ég réð mér lög-
fræðing og allt þetta bull sem hefur verið í um-
ræðunni frá því haustið 2002 um að það hafi
verið pólitík, sem gerði það að verkum, að ráð-
ist var í húsrannsókn hjá Baugi og að Davíð
Oddsson hafi verið þar að baki, er slík fásinna,
að það tekur engu tali.“
Jón Gerald segir að þegar hann hafi haft
samband við Jón Steinar þá hafi hann greint
honum frá því að hann vildi höfða mál á hendur
Baugi fyrir samningsbrot og ógreiddar vöru-
sendingar. Jón Steinar hafi farið yfir þau gögn
sem hann sendi honum og komist að þeirri nið-
urstöðu að Jón Gerald hefði tvímælalaust til-
efni til þess að höfða mál á hendur Baugs-
mönnum og kvaðst reiðubúinn að höfða slíkt
mál fyrir héraðsdómi. Jón Gerald kveðst á
sama tíma hafa sagt Jóni Steinari frá því að
hann vissi til þess að forsvarsmenn Baugs
væru að misnota almenningshlutafélagið
Baug, sér til persónulegs framdráttar. Hann
hafi sýnt honum tölvupóstana frá Tryggva
Jónssyni og uppgjörið á bátnum og síðan spurt
hann ráða um það hvernig hann ætti að snúa
sér.
Jón Steinar hafi sagt honum að hann ætti
tvo kosti, annars vegar að leggja málið til hlið-
ar og gleyma því og hins vegar að kæra þá til
Ríkislögreglustjóra.
„Hann sagði einnig að ef ég veldi að kæra,
þá gæti það orðið erfitt mál fyrir mig persónu-
lega, því ég gæti átt það yfir höfði mér að vera
einnig ákærður og hann spurði mig, hvort ég
væri virkilega reiðubúinn til þess að taka þá
áhættu.
Ég sagði honum að ég vildi fara með þetta
mál alla leið. Ég yrði að láta yfirvöld fá upplýs-
ingar um hvernig forstjórar Baugs, sem þá var
almenningshlutafélag, væru að misnota fyr-
irtækið sér til framdráttar. Mér fannst þetta
vera mjög einfalt mál. Jón Steinar hringdi við
svo búið til Ríkislögreglustjóra og sagði þeim
frá erindi mínu.“
Jón Gerald segist strax hafa haft áhyggjur
af því að Baugsmenn væru búnir að taka til hjá
sér í bókhaldinu, því hann var búinn að segja
þeim að hann ætlaði í mál við þá.
„Næsta morgun var ég tekinn í yfirheyrslu
hjá Ríkislögreglustjóra. Yfirheyrslan stóð í tvo
heila daga og ég lagði öll mín gögn á borðið hjá
RLS. Það var enginn sem vissi um þetta nema
Jóhanna konan mín og Jón Steinar lögmað-
urinn minn.
Hinn 28. ágúst 2002, um kvöldið, fékk ég
símtal frá Guðmundi Inga Hjartarsyni vini
mínum, sem kallaður er Dommi. Guðmundi
Inga kynntist ég í gegnum Jón Ásgeir, en þeir
eru æskuvinir. Hann segist verða að tala við
mig, en hann geti það ekki í gengum síma, því
hann haldi að það sé verið að hlera símann
sinn. Ég vissi ekkert um hvað hann var að tala
en sagðist mundu sækja hann út á Nes.
Þegar hann er sestur inn í bílinn hjá mér
segir hann: „Jón, þú veist ekki hvað er búið að
gerast í dag. Hann Jón Ásgeir er búinn að vera
á línunni hjá mér í allan dag frá London og ég
og annar starfsmaður fyrirtækisins erum bún-
ir að vera að eyða öllum tölvugögnum Jóns Ás-
geirs Jóhannessonar og Tryggva Jónssonar úr
tölvuservernum okkar.“
Ég hafði ekki sagt honum neitt um það, að
það væri ég sem hefði kært Baugsmenn. Svo
förum við niður í bæ og fáum okkur að borða.
Þá fæ ég símtal frá embætti Ríkislög-
reglustjóra, þar sem mér er sagt að þeir séu að
leita að Guðmundi Inga, sem sat beint á móti
mér á veitingastaðnum. Mér var mjög brugðið
við þetta og brá mér afsíðis og sagði þeim að
við Guðmundur værum úti að borða saman.
Lögreglan vildi koma beint á veitingastaðinn
og sækja hann, en ég tók það ekki í mál. Ég
sagði þeim, að ég væri að úti að borða með vini
mínum og ég myndi bara keyra hann beint
heim. Það kæmi ekki til greina að þeir kæmu á
veitingastaðinn að sækja hann. Ég sagði
Domma svo að ég þyrfti að fara þegar í stað og
keyrði hann aftur heim. Svo frétti ég að lög-
reglan hefði sótt hann þangað. Það var ótrú-
lega erfið reynsla fyrir mig, að geta ekki sagt
þessum vini mín hvað væri í gangi.
Guðmundur Ingi, vinur minn, hafði sem sagt
varið deginum í að eyða öllum tölvupóstum
Jóns Ásgeirs og Tryggva. Það kom nefnilega í
ljós í lögreglurannsókninni, að allur tölvu-
póstur starfsmanna Baugs var geymdur í höf-
uðstöðvum Baugs, nema tölvupóstur forstjór-
Kreditreikningurinn
Jón Gerald segir að á árinu 2001 hafihann lagt mjög að Tryggva Jónssyniað vinna með sér að því að bæta stöðu
Nordica, með því að fá Baug til þess að
standa við sínar skuldbindingar. Á sama
tíma hafi Tryggvi komið að máli við sig og
beðið sig um að gera kreditreikninginn
margumtalaða upp á 589 þúsund dollara,
þar sem skýringartextinn væri að þetta
væri greiðsla vegna vörutjóns og afslátta.
„Kreditreikningurinn er auðvitað gíf-
urlega stór og alvarlegur hluti þessa máls.
Ég hafði unnið með þessum mönnum í
tólf ár og hafði sýnt þeim fyllstu trú-
mennsku. Meira að segja gekk hollusta mín
svo langt, að ég bjó, að beiðni Tryggva, til
kreditreikning, sem var svo notaður til þess
að fegra bókhald almenningshlutafélagsins
Baugs. Raunar kom á daginn eftir Ríkislög-
reglustjóri fór inn í Baug, að þar var annar
kreditreikningur frá Færeyjum, með sömu
dagsetningum og kreditreikningurinn frá
Nordica.
Tryggvi rak mjög á eftir mér, að senda
sér þennan reikning, samkvæmt hans eigin
forskrift. Ég gerði mér ekki grein fyrir því,
fyrr en eftir á, að hann vildi fá þennan
reikning til þess að lagafæra milliuppgjör
Baugs, sem þegar var búið að tilkynna um,“
segir Jón Gerald.
„Auðvitað var það ekki rétt af mér að
gefa út tilhæfulausan kreditreikning, ég
viðurkenni það fúslega. En ég var í mjög
þröngri stöðu, að róa lífróður við að reyna
að bjarga fyrirtækinu mínu, lífsafkomu
minni og fjölskyldu minnar. Og til þess að
ég hefði nokkra von um það, varð ég að
vinna með Tryggva. Lái mér hver sem vill.“
„Ef menn eru með hreint borð og hafa ekkert
að fela, hvers vegna þurfti þá að verja heilum
degi í að eyða póstum þessara manna?“
ans, Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og
aðstoðarforstjórans, Tryggva Jónssonar.
Hann var vistaður hjá lítilli tölvunetþjónustu í
Síðumúlanum, sem er í eigu Domma. Hvers
vegna skyldi það nú hafa verið? Ef menn eru
með hreint borð og hafa ekkert að fela, hvers
vegna þurfti þá að verja heilum degi í að eyða
póstum þessara manna?
Ég verð að segja, að mér finnst það með
ólíkindum að forstjóri og aðstoðarforstjóri
stærsta fyrirtækis landsins, sem var þá al-
menningshlutafélag, skuli hafa þurft að vista
tölvupósta sína í fyrirtæki úti í bæ. Mér finnst
það vera stórfurðulegur háttur á vörslu gagna,
sérstaklega þegar haft er í huga að Baugur
varð almenningshlutafélag og fór á markað
1998, en þetta kemur á daginn heilum fjórum
árum síðar, haustið 2002.
Jafnframt vildi svo einkennilega til, að þeg-
ar Jón Ásgeir var kvaddur í yfirheyrslu, þá
sagði hann frá því að hann væri búinn að týna
tölvunni sinni, og síðan hefur ekkert til hennar
spurst! Er í lagi með þessa menn? Að mínu
mati voru þetta ekki mjög trúverðugir for-
stjórar í almenningshlutafélagi.
Raunar var staðreynd málsins sú, að þótt
búið væri að gera meiriháttar tiltekt í flestum
tölvum eins og hjá KPMG, Jóni Ásgeiri og
fleirum og búið að eyða mörgum gögnum sem
skiptu máli, þá voru enn eftir mikilvæg gögn í
fartölvu Trygga Jónssonar. Gárungarnir í dag
hafa það í flimtingum að það hafi gleymst að
eyða Tryggva! Það er líka mjög athyglisvert,
þegar rannsóknargögn málsins eru lesin, að
þar eru allir þeir sem til rannsóknar eru hjá
Ríkislögreglustjóra búnir að tjá sig fram og til
baka um tölvupósta, sem þeir halda svo alltaf
fram að séu ekki til, þar sem margir póstanna
hafa bara fundist í minni tölvu. Hvernig geta
menn tjáð sig um tölvupósta sem ekki eru til?
Þegar Jón Ásgeir mætti svo til yfirheyrslu
hjá Ríkislögreglustjóra daginn eftir, hinn 29.
ágúst, þá mætti hann með kreditreikninginn
margumtalaða, sem ekki hafði komið í leitirnar
við húsrannsókn Ríkislögreglustjóra. Jón Ás-
geir hafði eins og kunnugt er flogið heim frá
Bretlandi, þar sem hann var í samninga-
viðræðum við Mr. Green um kaup á Arcadia.
Lögreglan sagði honum að ef hann kæmi ekki
heim til yfirheyrslu, þá yrði Tryggva Jónssyni
ekki sleppt úr gæsluvarðhaldi. Menn voru
mjög hissa á því að Jón Ásgeir skyldi mæta
með kreditreikninginn, en skýringin á því var
auðvitað sú, að Kristín, systir hans, hafði látið
hann vita að lögreglan væri að leita að þessum
reikningi. Síðar kom svo á daginn að kred-
itreikningurinn hafði verið settur á biðreikn-
ing hjá KPMG og var því hvergi að finna í bók-
haldi Baugs. Þar hafði hann beðið í rúmt ár.“ |
agnes@mbl.is
SEINNI HLUTI Á MORGUN

Jón Gerald greinir m.a. frá málaferl-
um Baugs á hendur honum í Bandaríkj-
unum og því hvernig einn reikningur
upp á 19 þúsund dollara varð til þess að
Baugsmenn vildu semja við hann.
Íþróttir á morgun
Allt um íþróttir
helgarinnar