Morgunblaðið - 31.03.2007, Blaðsíða 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. MARS 2007 39
UMRÆÐAN
Hægt er að sækja um störf hjá Alcoa Fjarðaáli á capacent.is (áður IMG-Mannafl).
Nánari upplýsingar fást á www.alcoa.is og hjá Sigurlaugu Þorsteinsdóttur
(sigurlaug.thorsteinsdottir@capacent.is) og Helgu Snædal
(helga.snaedal@capacent.is) hjá Capacent í síma 540 1000.
Tækifæri til að nýta og njóta
Á Mið-Austurlandi er að myndast öflugur byggðaklasi í skjóli einstakrar
náttúru, friðsæll og fjölskylduvænn staður. Hátt í þúsund ný framtíðar-
störf bjóðast fólki með margs konar menntun og reynslu. Með eflingu
atvinnulífs og fjölgun íbúa skapast fjölbreytt viðskiptatækifæri fyrir
hugmyndaríka frumkvöðla.
Sveitarfélög á Mið-Austurlandi hafa kostað kapps um að styrkja innviði
samfélagsins og hundruð nýrra íbúðarhúsa eru að rísa. Á svæðinu er
yfirbyggður knattspyrnuvöllur, glæsilegar útisundlaugar og frábært
skíðasvæði. Þjónusta á Mið-Austurlandi færist stöðugt nær því sem
gerist á höfuðborgarsvæðinu og neytendur hafa úr mörgu að velja.
Samgöngur til og frá svæðinu eru góðar, á landi, í lofti og á sjó.
Tækifæri til hvers konar útivistar eru fjölmörg. Fallegar gönguleiðir
eru við hvert fótmál, stærsti skógur landsins og góðir hálendisvegir.
Hægt er að stunda hvers kyns veiðar, hestaíþróttir njóta vaxandi
vinsælda og golfurum fjölgar stöðugt. Einnig bjóðast frábær tækifæri
til afþreyingar, listirnar dafna og íþróttastarfsemi er öflug.
www.alcoa.is
Framleiðslustarfsmenn
Okkur vantar fleiri eldhressa starfsmenn í álframleiðslu og
málmvinnslu. Til framleiðslustarfsmanna eru ekki gerðar
ákveðnar kröfur um menntun eða kunnáttu. Allir fá viðamikla
þjálfun og fræðslu í fyrirtækinu. Verkefni hvers starfsmanns
verða fjölbreytt og mikið er lagt upp úr starfsþróun og
símenntun.
Rafiðnaðarmenn og véliðnaðarmenn
Við leitum að faglærðum rafiðnaðarmönnum og véliðnaðar-
mönnum til að sinna viðhaldi tækja og búnaðar í hátæknivæddu
álveri Fjarðaáls. Hjá fyrirtækinu verða um 120 tæknimenntaðir
starfsmenn. Faglegur metnaður og stöðug þróun verða
leiðarljós okkar inn í framtíðina.
Öll störf henta bæði konum og körlum.
Umsóknarfrestur er til og með 2. apríl.
Viðkomandi munu hefja störf á næstu sex mánuðum.
Síðustu 100 störfin í boði
ÍS
L
E
N
S
K
A
/S
IA
.I
S
/A
L
C
3
69
26
0
3/
07
Gríptu þitt tækifæri
Hjá Fjarðaáli er nú búið að ráða hátt í 300 starfsmenn og
við leitum enn að fólki sem vill starfa með okkur, að konum
jafnt sem körlum. Konur er nú um þriðjungur starfsmanna
hjá Fjarðaáli og hlutfall kvenna af starfsmannafjölda í álveri
er hvergi í heiminum jafnhátt.
Austurland tækifæranna
AÐ SKERA úr um mörk á milli
eignarlanda og almenninga eins og
nú er gert á grundvelli Þjóð-
lendulaga, er löngu tímabær að-
gerð. Þjóðin öll á og hefur alltaf átt
almenninga – svæðin utan eign-
arlanda. Þannig var það í gamla
bændasamfélaginu öndvert við það
sem sumir halda fram í dag. Um
rétt allra landsmanna í þessu efni
vitna ljóslega hinar fornu lögbækur
– Jónsbók og Grágás.
Hinar miklu breytingar á gerð
þjóðfélagsins sem urðu á 20. öld,
þegar fólkið safnaðist úr sveitunum
í þéttbýlið, svipta okkur – fólkið á
mölinni – ekki réttinum til landsins
utan eignarlanda. Þar eiga lands-
menn allir jafnan rétt. Langt yfir
90% þjóðarinnar eru landlaust fólk
í þéttbýli, landeigendur eru ein-
ungis lítið brot landsmanna. Við
höfnum enn sem fyrr tilraunum
hinna örfáu landeigenda til að slá
eign sinni á almenninga – braska
með þá og selja okkur þar aðgang
eins og komið hefur fram að marga
þeirra dreymir nú um að gera.
Oftrú á þinglýsingum
fyrri tíma
Landeigendur hafa talað hátt um
þinglýsingar undanfarið. En þing-
lýsingar eru ekki einhlítar. Það má
m.a. sjá af dómi hæstaréttar um
Nýjabæjarafrétt. Í því máli og
fleirum hefur hæstiréttur hafnað
gildi þinglýsinga einfaldlega vegna
þess að rétturinn hefur þá komist
að þeirri niðurstöðu að landi hafi
verið þinglýst án þess að eigna-
mörk þess hafi verið könnuð til
hlítar. Af marklausum þinglýs-
ingum má greinilega sjá tilhneig-
ingu til þess að ganga á almenn-
inga og þóknast þannig kröfum um
eignarrétt einstaklinga á landi.
Vönduð vinna
Starf þjóðlendunefndar er ein-
mitt til þess unnið að komist verði
að réttum og endanlegum nið-
urstöðum um mörk milli eign-
arlanda og almenninga. Þess vegna
þarf að lýsa kröfum og kröfur eru
ekki sama og niðurstaða, þótt sum-
ir landeigendur tali nú þannig til
þess að villa fólki sýn.
Óbyggðanefnd – skipuð mönnum
með hæfi dómara – metur kröf-
urnar og sker úr um réttmæti
þeirra. Úrskurðirnir byggjast á
tæmandi gagnasöfnun og gríð-
arlegri heimildavinnu sem er í
sjálfu sér ómetanleg.
Síðan geta landeigendur farið
með málin fyrir dómstóla; hér-
aðsdóm, hæstarétt og jafnvel Evr-
ópudómstólinn. Málskostnaður er
þá greiddur af almannafé því land-
eigandi getur fengið gjafsókn til
þess að verja rétt sinn án tillits til
efnahags hans, eins og þó gildir al-
mennt um leyfi til gjafsókna.
Þetta er gott fyrirkomulag því
það má hvergi vera vafi á að ein-
staklingar haldi rétti sínum gagn-
vart ríkinu. Öll þessi mikla og
vandaða vinna þjóðlendunefndar,
óbyggðanefndar og dómskerfisins
stefnir að réttum og sanngjörnum
niðurstöðum. Þannig hefir frá upp-
hafi verið unnið á grundvelli lag-
anna um þjóðlendur: fullkomlega
faglega með lokaniðurstöðu frá
hæstarétti.
Nú kann að verða breyting á.
Svo er að sjá að samtökum landeig-
enda hafi með frekju og offorsi tek-
ist að rugla svo einhverja stjórn-
málamenn að farið er að tala um að
breyta því verklagi sem viðgengist
hefur til þessa. Jafnvel að breyta
sjálfum Þjóðlendulögunum.
„Með lögum skal land byggja,“
stendur þar. Og þá er átt við ein
lög í landinu. Þetta er svo sjálfsagt
að því verður ekki að óreyndu trú-
að að nú verði breytt um vinnulag í
þjóðlendumálum. Hvernig ættu
stjórnmálamenn að verja slíkan
hringlanda fyrir þjóð-
inni? Og hvað ættu
þeir að segja við þá
landeigendur sem
sæta úrskurðum og
dómum sem þegar
hafa gengið í þeirra
málum? Breyting nú
myndi setja alla fram-
kvæmd Þjóðlendulag-
anna í uppnám. Og
það er væntanlega það
sem harðsvíruð klíka
eignamanna í sam-
tökum landeigenda
stefnir nú að. Í þessu
máli þarf Alþingi svo
sannarlega að gæta að
virðingu sinni.
Ábyrgðarlaus
málflutningur
Ofstæki og blekk-
ingavaðall sumra
landeigenda und-
anfarið hefur verið
með ólíkindum. Þeir
hafa hiklaust talað
gegn betri vitund og m.a. kallað
kröfugerð þjóðlendunefndar eigna-
upptöku, rétt eins og þjóð-
lendunefnd hirði eignir af fólki án
frekari umsvifa. Þeir hafa jafn-
framt gætt þess að minnast ekki
orði á hlutverk dómskerfisins í
málinu. Nú hefur Framsókn-
arflokkurinn tekið málið að sér en í
frétt af nýafstöðnu flokksþingi
kemur fram að ráðherrum flokks-
ins hefur verið falið að ræða málið
við samstarfsflokkinn með það fyr-
ir augum að slakað verði á kröfu-
gerð þjóðlendunefndar og samið
um framkvæmdina. Þannig reyna
hinir ofstækisfyllstu landeigendur
nú með fulltingi Framsókn-
arflokksins að fá sérstaka meðferð
– utan við lög og rétt. Nú ríður á að
fjármálaráherrann haldi fast á rétti
almennings í landinu.
Eignarrétturinn er vissulega
heilagur grundvallarréttur í sam-
félagi okkar. En við krefjumst þess
að allir, þ.m.t. samtök landeigenda,
uni lögum og lögformlegum aðferð-
um og virði almannaréttinn og
dómstóla landsins.
Atlaga samtaka landeigenda
að Þjóðlendulögunum
Haukur Brynjólfsson
skrifar um þjóðlendur
» Öll þessi mikla ogvandaða vinna þjóð-
lendunefndar, óbyggða-
nefndar og dómskerf-
isins stefnir að réttum
og sanngjörnum nið-
urstöðum.
Haukur Brynjólfsson
Höfundur er rafvirki og í fulltrúaráði
Samfylkingarinnar.