Morgunblaðið - 31.12.2007, Qupperneq 29

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 31. DESEMBER 2007 29
„Það verður eiginlega að segjast eins og er að
ég hef staðið í stórræðum í ár,“ segir Hermann
Guðmundsson, forstjóri N1. „Á einu ári sam-
einuðum við tólf fyrirtæki undir einu vöru-
merki sem á að sinna allri þjónustu við bílaeig-
endur. Samkvæmt stjórnunarfræðum ætti það
að vera óvinnandi vegur, en einhvern veginn
hafðist það nú samt.“
Hlustað á starfsfólk
Hermann er harla ánægður með árang-
urinn. „Við lögðum höfuðáherslu á að vinna
starfsfólk fyrirtækjanna til skilnings og sam-
vinnu við okkur. Allir starfsmenn fengu tæki-
færi til að segja frá sinni sýn á fyrirtækið og
benda á ógnanir eða tækifæri sem fylgja sam-
einingu. Starfsfólkið fann að hlustað var á það
og við erum sannfærð um að það skili sér til
viðskiptavina,“ segir hann. „Allt hefur þetta
gengið vonum framar og reksturinn er í
blóma.“
Hermann segir N1 fylgjast vel með þróun í
orkumálum. Hann væntir þess ekki að miklar
breytingar verði á allra næstu árum, en telur
hugsanlegt að eftir tíu til fimmtán ár taki ann-
ars konar eldsneyti að miklu leyti við af bens-
íni og olíu. „Eins og er seljum við metangas,
etanól og bíódísilolíu og höfum augun opin fyr-
ir nýjum möguleikum,“ segir hann.
Hermann telur Íslendinga þó flestum þjóð-
um betur setta hvað loftslagsmál snertir.
„Loftslagsvandinn eru mestur og alvarleg-
astur í Asíu og Bandaríkjunum, þar sem
reykspúandi verksmiðjur hrannast upp og
manni súrnar í augum þegar maður er utan
dyra. Það er fyrst og fremst þungaiðnaður
sem ógnar umhverfinu, útblástur bíla hefur
minni áhrif en margir halda,“ fullyrðir hann.
Bindur vonir við nýja ríkisstjórn
Utan fyrirtækjarekstursins telur Hermann
margt markvert hafa gerst á árinu. M.a. hafi
ríkisstjórnarskiptin markað viss tímamót.
Hann vonast til þess að ný stjórn nútímavæði
íslenska stjórnkerfið. „Hingað til hefur op-
inbera kerfið ekki staðið einkageiranum á
sporði. Breytingar verða hægt og ég tel að
stjórnmálamenn gætu lært margt af hagsýni
og snerpu einkageirans,“ segir hann.
Auk þess finnst Hermanni íslenska banka-
kerfið hafa misst öflugan forystumann þegar
Bjarni Ármannsson lét af störfum hjá Glitni.
„Að mínu viti bar hann allt bankakerfið á öxl-
um sér þegar bankakrísan stóð sem hæst árið
2006. Það er mikil eftirsjá að honum fyrir fjár-
málalífið.“
Yfirvofandi kreppa?
Þá telur Hermann ótta við kreppu lita allt
viðskiptalífið. „Það er enn mikill kraftur og
þróttur í einkageiranum hér á landi og þeir
sem reka traust fyrirtæki horfa óhræddir fram
á veginn. Við erum þar á meðal. Fjárfestar og
þeir sem stunda áhættusamari viðskipti eru
hins vegar uggandi,“ segir hann. „Undanfarin
ár hafa menn haft meira upp úr því að fjárfesta
en að reka fyrirtæki. Það er auðvitað ekki hollt
fyrir samfélagið og ég tel að á næstu árum
verði menn jarðbundnari í þessum efnum.“
Leika meira, vinna minna
Spurður um hvað hæst hafi borið í einkalíf-
inu á árinu segist Hermann ekki hafa yfir
neinu að kvarta. „Ég held að fjölskyldan geti
öll mætt nýju ári með bros á vör. Við fluttum í
nýtt hús í norðurbæ Hafnarfjarðar í fyrra og
ég held að allir séu ánægðir með það. Að vísu
óskar maður sér alltaf meiri tíma með fjöl-
skyldunni. Mínar bestu stundir eru þegar við
förum saman til útlanda og slökkt er á öllum
símum,“ segir hann og brosir.
„Ég hef lofað sjálfum mér í mörg ár að vinna
minna og leika mér meira, en gengur ekki vel
að efna það loforð.“ Hermann byrjaði að spila
golf fyrir nokkrum árum og keypti sér auk
þess mótorhjól fyrir stuttu. Hann vonast til
þess að geta bætt sig í golfi og keyrt á mót-
orhjólinu í sumar en er þó ekki viss um að mik-
ill tími gefist til þess. „Ég held þó enn í vonina.
Ef allt fer á versta veg með þessi áform get ég
þó huggað mig við að mér finnst bæði gaman
og spennandi í vinnunni. Því er heldur ekki að
neita að enn er mikið starf fyrir höndum.“
Hermann Guðmundsson, forstjóri N1
Traust fyrirtæki blómstra
Húsafriðun hefur verið heitt málefni á síð-
astliðnu ári. Snorrri Freyr Hilmarsson er
formaður Torfusamtakanna. Hvað er honum
hugstæðast frá liðnu ári?
„Ætli það sé nú ekki það hve hve mikinn
meðbyr hið smáa áhugamannafélag okkar,
Torfusamtökin, hefur fengið á árinu. Nú er-
um við komin með 400 félagsmenn en það er
talsvert mikil fjölgun frá því sem var. Hinir
nýju félagsmenn eru fólk úr öllum áttum og
öllum stéttum. Þeir viðburðir sem við höfum
staðið fyrir hafa allir verið mjög vel sóttir,
við vorum með tvo fundi niðri í Iðnó þar
sem í bæði skiptin var húsfyllir, sem og
upplýsingagöngu þar sem við sögðum frá
sögu húsa og umhverfis frá Bjarnarborg,
Skuggahverfi, niður á Lækjartorg og Þing-
lóð. Endað var með konsert í Herkast-
alanum.“
– Hvað stendur upp úr?
„Það hefur verið ákveðið að friða tíu hús
við Laugaveginn sem áður stóð til að rífa og
Alþingi hyggst gera upp húsið Skjaldbreið
við Kirkjustræti í stað þess að rífa það. Við
lítum á þetta sem mjög jákvæð merki.
Við höfum átt fundi með borgarfulltrúum
og ýmsu fólki innan kerfisins á árinu og
okkur hefur alls staðar verið mjög vel tekið
og þeim málefnum sem við höfum viljað
taka upp.“
– Hvað er á döfinni hjá ykkur?
„Við höfum spilað nokkuð eftir hendinni,
en erum að reyna að setja saman heildarsýn
sem gæti nýst inn í einhvers konar stefnu
fyrir miðborgina; þar sem uppbygging mið-
borgarinnar væri miðuð við menningarlegri
forrsendur en áður. Við teljum að í því sé
líka fólgin hámörkun á þeim verðmætum
sem miðborgin býr yfir og þarna sé um ríka
almannahagsmuni að ræða.“
– Hvaða hús berð þú persónulega mest
fyrir brjósti að fái að standa sem staðið hef-
ur til að rífa?
„Af þessu sem núna stendur fyrir dyrum
þá held ég að menn töpuðu mjög góðu tæki-
færi með því að rífa Laugaveg 4 til 6. Þá er
það sérstaklega samhengið sem þessi hús
eru í við önnur hús við elstu hluta Lauga-
vegar, sem er á okkar mælikvarða mjög
gömul gata. Þetta eru þau hús sem menn
hafa oft talað um sem þau ljótustu. En ég
held að þarna séu faldir ljótir andarungar
sem megi nota til að byggja Laugaveginn
upp sem verslunargötu, frekar en að þarna
komi hótel.“
– Hvað ber hæst í þínu persónulega lífi á
árinu sem er að líða?
„Ég held að það sé öðrum þræði það hvað
þetta starf í Torfusamtökunum hefur gengið
vel. Fyrir þremur árum vorum við nokkur
sem vorum eitthvað að stinga saman nefjum
um hvað hægt væri að gera til varðveislu
gamalla húsa. Okkur datt í hug að ganga í
Torfusamtökin, höfðum samband við fólk
þar og vorum boðin velkomin og síðan hefur
þetta aukist stig af stigi.“
– Ferðu oft að skoða gömul hús?
„Já, ég geri það held ég á hverjum degi.
Ég starfa mikið og bý niðri í
bæ svo þetta er hluti af mínu daglega um-
hverfi.“
– Hefur þú sjálfur gert upp gamalt hús?
„Já, að hluta. Ég bý í Skerjafirði í gömlu
húsi þar, það er timburhús, byggt 1928. Ég
hef bæði lagað þakið og endurnýjað glugga
en meira á eftir að gera. Þetta er tvíbýlis-
hús og það á eftir að huga meira að neðri
hluta hússins.
Mín ósk fyrir fyrir næsta ár er sú að það
finnist leið til þess nýjasti hluti Reykjavíkur
og sá elsti fái að njóta sín í hinni miklu upp-
byggingu sem nú á sér stað í norðurhluta
Reykjavíkur.“
gudrung@mbl.is
Fullt af fólki varð frá að hverfa á síðasta fundi samtakanna
Mikill áhugi á starfi Torfusamtaka
Morgunblaðið/Frikki