Morgunblaðið - 25.03.2008, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. MARS 2008 41
Lyfjafalsanir!
Um hvað snýst málið? Eru fölsuð lyf notuð hér á landi?
Hvert er umfangið? Hver er raunveruleikinn?
Morgunfundur um lyfjafalsanir á Hótel Loftleiðum þingsal 4.
Fimmtudaginn 27. mars kl. 08.30 - 10.00
Fundurinn er í boði Frumtaka, samtaka framleiðenda frumlyfja og Lyfjafræðingafélags Íslands.
Frummælendur:
Ingunn Björnsdóttir,
sérfræðingur í lyfjanotkun í samfélaginu
og nemi í alþjóðaviðskiptum við Háskólann á Bifröst.
Matthías Halldórsson,
aðstoðarlandlæknir.
Rannveig Gunnarsdóttir,
forstjóri Lyfjastofnunar.
Kaffi og croissant í boði frá kl. 08.00
Lyfjafræðingafélag
Íslands
ELJUMAÐURINN og gítarleik-
arinn Halldór Bragason hefur
auðgað blúslíf landans svo um
munar. Á öndverðum tíunda ára-
tug síðustu aldar slæddust hingað
til lands á hans vegum listamenn
úr þeim geira blústónlistarinnar
sem kenndur hefur verið við Chi-
cago. Þar á meðal voru goðsagna-
kenndir blúsmenn eins og Jimmy
Dawkins, Billy Boy Arnold og
Pinetop Perkins.
Svo varð hlé.
Fyrir fimm árum varð mikil
endurvakning. Halldór efndi til
blúshátíðar á Hótel Borg, sem
lukkaðist með miklum ágætum, og
hefur hún verið haldin á hverju ári
síðan með æ meiri glæsibrag.
Aukin aðsókn útheimti stærra
húsnæði og hefur gamla Hótel
Esja, sem nú er hið glæsilega Hil-
ton Reykjavík Nordica, verið að-
alvettvangur blúshátíðarinnar
undanfarin ár. Kannski ekki beint
staður sem maður tengir við reyk-
fylltar, rokkandi blúsbúllur en þó
nauðsynleg breyting vegna mik-
illar aðsóknar og í samræmi við þá
hugsjón Halldórs að „ná blúsnum
upp úr kjallaraholunum“ og hefja
hann til þeirrar virðingar sem
honum ber, eins og hann sagði
einhvern tíma við undirritaðan.
Upphafstónleikar hátíðarinnar
að þessu sinni voru ekki af verri
endanum. Þar var kominn gamal-
gróinn, virtur og margverðlaun-
aður Chicago-blúsmaður, Magic
Slim, ásamt hljómsveit sinni The
Teardrops.
Eftir tvö ágæt upphitunaratriði,
þar sem komu fram Margrét Guð-
rúnardóttir og bandið hans pabba
og norsku blúsararnir og spéfugl-
arnir Jolly Jumper & Big Moe,
stigu The Teardrops á sviðið.
Sveitina skipa Jon McDonald, sem
leikur á gítar og syngur, Danny
O’Connor bassaleikari og Lenny
White trommuleikari, allir ein-
hverjum áratugum yngri en Slim.
Þeir undu sér strax í gamlar blús-
lummur svo sem „Boom Boom“ og
„Little Red Rooster“, mér vit-
anlega eina hreinræktaða blúslag-
ið sem komist hefur á topp
smáskífulistans á Bretlandi (1964),
þá í flutningi Rolling Stones.
Leikur Táranna gaf tóninn fyrir
það sem koma skyldi, hrár og
hrynþungur.
Eftir svo sem fimmtán mínútna
leik Táranna steig sjálfur Slim á
svið, stór vexti og tilkomumikill,
holdgervingur blúsmannsins sem
hefur séð allt og gert allt. Honum
var vel fagnað af áheyrendum sem
fylltu þennan stóra sal og eftir
nokkur stólavandræði var honum
ekkert að vanbúnaði. Stíll Magic
Slims er hrár, oft hraður og alltaf
hrynþungur eins og áður var sagt
og einkennist af stingandi, sker-
andi, skrautlausum gítarleik og
kraftmikilli, rámri rödd sem furðu
lítið hefur gefið sig þrátt fyrir ár-
in sjötíu sem Slim á að baki.
Stundum bregður hann meira að
segja fyrir sig dýrslegu urri að
hætti Howlin’ Wolfs. Í Ameríku er
blús af þessu tagi kallaður „house-
rocking blues“ vegna þess að
rannið rokkar ekki síður en áheyr-
endur. Stuðblús er hæfileg hálf-
íslenska yfir þetta fyrirbæri.
Hann lék bæði frumsamið efni,
einkum af þeim plötum sem komið
hafa út hjá Blind Pig-útgáfunni,
og þekktar blúslummur eins og
„Look Over Yonders Wall“ og
„Talk to Me Baby“, lag Elmore
James. Í síðarnefnda blúsnum
spilaði Slim ekki síður á áheyr-
endur en gítarinn, líkt og B.B.
King gerir gjarnan, og þeir tóku
undir af hjartans lyst, og reyndar
í fleiri lögum. Af öðrum stuð-
blúsum er vert að minnast sér-
staklega á „Get Your Business
Straight“ (af plötunni Blue Magic
frá 2002), þar sem Slim fór á kost-
um í mögnuðu, hröðu, nístandi
sólói.
En Magic Slim á fleiri strengi í
hörpu sinni en stuðið. Blúsballöð-
urnar „Please Don’t Dog Me“ (af
plötunni Snakebite frá 2000) og
„Crazy Woman“ (Black Tornado,
1998) fengu báðar glæsilega með-
ferð með tregafullum, flugbeittum
gítarleik og tilfinningaríkum, rám-
um söng að hætti Slims.
Að öllu samanlögðu voru tón-
leikarnir magnaðir bæði hvað
varðar lagaval, söng og hljóðfæra-
leik, verðugt upphafsatriði blúshá-
tíðar. Samleikur Slims og McDon-
alds var hnökralaus og þeir
O’Connor og White léðu þann hryn
og kraft sem nægði til að þetta
stóra og volduga rann rokkaði. Það
var við hæfi að tónleikunum lyki
með blús sem oftast er eignaður
Little Milton, „Blues Is Alright“.
Þar er engu logið og áheyrendur
voru greinilega sama sinnis ef
marka má hvernig þeir fögnuðu
þessum síunga blússkörungi.
Magic Slim er lifandi sönnun
þess að blúsmenn verða ekki gaml-
ir, bara betri.
Rannið rokkar
TÓNLIST
Tónleikar
Magic Slim á blúshátíð
 Karl Emil Gunnarsson
Magic Slim Sannar að blúsmenn
verða ekki gamlir, bara betri.
HVAÐ skyldu Sarah Jessica Parker,
Britney Spears, Madonna, Sarah Oh
og Amy Winehouse eiga sameigin-
legt? Jú, þær eru þær fimm konur í
heiminum sem minnstan kynþokka
hafa, skv. könnun breska karlablaðs-
ins Maxim. Parker er þar í fyrsta
sæti, þ.e. með minnstan kynþokka
allra kvenna í heimi, hvorki meira né
minna.
Parker er að vonum ekki sátt við
þessa könnun blaðsins sem seint get-
ur talist hávísindaleg og segist sár
yfir uppátækinu. Hún spyr á móti, í
viðtali við glaðamann Grazia kvenna-
blaðsins, hvort þetta geti staðist,
hvort hún sé virkilega svo laus við
kynþokka. Slíkar kannanir séu
vissulega vægðarlausar og eigin-
maður hennar sé ekki sáttur enda sé
verið að setja út á hans smekk og
fegurðarskyn. Parker er ekki af baki
dottin þó svo að Maxim hafi sagt
hana líkjast veðhlaupahrossi. Hún
segir það ekkert keppikefli að stand-
ast væntingar karlablaða um fegurð.
Hún sé bara eins og hún eigi að vera,
laus við botox og sílíkon.
Alveg laus við kynþokka?
Reuters
Sarah Jessica Parker Ekki sátt við
kynþokkakönnun Maxim.