Skinfaxi - 01.02.1914, Síða 9

SKINFAXI.
<23
32
hingað“, sagði Jakob Ó. Lárusson við vin
sinn, einn eitt sinn er um hana var rætt.
Jakob fer vestur um haf, gegnir þar
prestsverkum um þrjú missiri og auðgast
talsvert af fé. Hann ákveður að verja
því i ferðalög, til þess að sjá sem mest,
en hann getur gert eitthvað meira. Um
margt var að velja. Margt vantaði það
heima, sem fyrir augun bar. En sem von-
legt var, skar þó mest úr um samgöng-
urnar hér og í hinum löndunum. I bæj-
unum voru sporbrautanetin, en járnbraut-
ir um alt landið.
Til þess var ekki
að hugsa. Það var
of risavaxið að
svo stöddu. En
bifreiðar! Yestur-
heimsmenn áttu
þær í miljónatali,
en Islendingar
enga. Voru skil-
yrðin svona gjör-
ólík ? Gat bif-
reiðin ekki orðið
að álíka gagni
heima og þar?
Ekki varð annað
séð. En svo kom
vafinn og óttinn,
því að tilraun
hafði verið gerð — Thomsenshifreiðin
hafði reynst hörmulega, tilraun sem land-
ið sjálft hafði þó staðið á bakvið. Átti
hann að þora að fórna þúsund krónunum
sínum í nýjatilraun? Hann íhugar þetta
sem best, og nú er hann ákveðinn. En
þúsund krónur nægðu ekki. Þá hittir
hann tvo menn álíka skapi farna. Það
voru þeir Sveinn Oddsson og PállBjarna-
son. Þessir þrír menn lögðu fram féð
fyrir bifreiðina. — En alt gat farið illa ef
sérfræðingur fengist ekki til að fara með
hana. Og áður langt leið fékst hann.
Það var Jón Sigmundsson. Og hann var
ekki dýrkeyptari en það, að hann ætlaði
að eiga alt undir því hvernig færi um til-
raunina. Jón hafði flutt til Vesturheims
á fjórða ári, en þó var svona mikið eftir
af ræktinni til gamla landsins.
Páll er kaupmaður og fasteignasali vest-
anhafs og átti ekki heimangengt. Jakob fór
sinna ferða. En þeir Sveinn og Jón fóru
í veg fyrir bifreiðina, sem send var beina
leið frá New York. Er óþarfi að rekaþá
sögu lengur. Allir vita nú til hvers þetta
hefir orðið. Sönnur eru færðar á það, að
bifreiðar geta orðið hér að álíka gagni og
annarstaðar.
Enda flytjast þær
nú óðum inn í
landið og það
jafnvel í tugatali.
En því er frá
þessu sagt héiy
að í sjálfu sér er
þetta atvik — bif-
reiðartilraunin —
all-mikilsverð
menningarfram-
för, og jafnframt
uppfylt von ung-
mennafélagans í
nokkrum mönn-
um, því fleiri eru
Ungmennafélagar
en þeir sem í félögunum eru — sem
betur fer. q ^
Heima og erlendis.
Fornmálin.
Síðari ræða Á. P. var sprottin af skyld-
um hvötum, þótt aðrar væru, eins ogtil-
lögur biskups um Mentaskólann. Báðir
eru óánægðir með skólann eins og harin
er nú. Á. P. snýr sér að reglugjörðinni
hinni nýju, sem lagði niður grísku, og.
minkaði latínu að stórum mun. Taldi
Bifreiöin.