Skinfaxi - 01.06.1915, Blaðsíða 7

SKINFAXI
71
Góð meðniæli.
Matthías Þórðarson heitir maður. Hann
er starfsmaður Fiskifélagsins og býr í Liv-
erpool á Englandi. Hann hefir skrifað
greinar i Vísi og Ingólf, og vítt þá ráð-
stðfun Eimskipafélagsstjórnarinnar að ætla
eimskipunum islensku að sigla til Khafnar
og Leith aðallega. Þótti honum öllu nær
að taka upp ferðir til vesturstrandar Eng-
lands, til Liverpool og Glasgow. Enginn
vafi er á, að hr. M. Þ. hefir þar á réttu
að standa, að svo á þetta að verða, og
það fljótt; en vafasamt er, hvort rétt var
að höggva á dönsku böndin undir eins á
fyrsta ári. Nú fór svo að stríðið breytti
þessu, svo að sjáltgefið þótti að breyta
ferðunum og sigla m. a. til Ameríku. Aðra
kenningu flytur sami höf. sem rétt er að
halda á lofti. Hann harmar mjög, að Thor
Jensen kaupmaður í Rvík skyldi ekki kosinn
í stjórn Eimskipafélagsins, og kennir Vest-
ur-íslendingum, að þeir hafi verið nokkuð
ofstækisfullir í garð þessa mæta manns,
talið það mannlýti að „Miljónafélagið“ hafi
farið á hausinn undir hans stjórn eða litlu
eftir að hann fór úr stjórninni. Þetta er
mjög merkilegt mál, og þess vert að um
sé hugsað: Á að láta óhapp, svo sem fé-
lagshrun, [bitna á stjórnendum félagsins
eða á að draga strik yfir reikninginn um
leið og slysið er afstaðið? Hr. M. Þ. hefir
svarað fyrir sitt leyti. Og ef hluthafar í
Eimskipafélaginu eru honum samdóma, þá
ættu þeir að geta bætt úr yfirsjón sinni
við næstu kosningar.
Hjúkrunarkouur.
Ingibjörg Ólafsson, sem fyr stýrði kristi-
legu félagi ungra kvenna í Rvík, en býr
nú í Danmörku, ritaði nýverið um hjúkr-
unarmálið í Nýtt Kirkjublað. Hún bendir
á, að í okkar strjálbygða landi, sé mikil
þörf, að í hverri sveit væru vel mentaðar
hjúkrunarkonur, sem gætu stundað sjúka
á heimilunum. Þegar einhver væri veikur,
mundi hjúkrunarkonan vera sótt eins og
læknirinn. Hún mundi sjá um, að fyrir-
mælum læknisins væri fylgt, og hjúkra svo
vel sem unt væri.
Enginn vafi er á að þetta er nauðsyn-
legt. Allir kannast við hvilíkir örðugleik-
ar eru við sjúkrahjúkrun i sveitunum.
þar er oft við svo margt að striða: Slæm
húsakynni, fábreytt fæði, kulda og fjarlægð
til læknis, að síst væri vanþörf á, að i
hverju bygðarlagi væri ein hjúkrunarkona,
sem með kunnáttu sinni gæti bætt úr sumu
hinu, sem áfátt er. Þetta er framtíðarmál.
Fyrirlestraferð um Skaftafellss.
(Eftir Gr. Hjaltason).
Eg fór yfir V,- og A.- Skaftafellssýslu
i mars, apríl og mai og hélt 80 fyrirlestra
í 15 U. M. F. Viðtökur og athygli alveg
framúrskarandi og veðrátta góð og vötn
Iítil; ferðin mesta skemti- og fróðleiksferð,
þeysti altaf á úrvalsgæðingum og sá nátt-
úrutign og fegurð slíka, sem eg aldrei hefi
séð. Kyntist mörgum afbragðsmönnum,
ungum og gömlum. Sá margt merkilegt,
sem eg hefi aldrei fyr séð.
Sandarnir, vötnin, jöklarnir, hraunin og
gabbrófjöllin og svo menning og mannúð
i besta lagi; alt þetta verður mér ógleym-
anlegt.
U. M. F'. völdu úr efnum minum eins
og vant er: „Trygð við ættjörð og hug-
sjónir“ „uppeldis“ og „ungmennafélaga-
mál“ o. fl. Þetta voru nú oftast umtals-
efnin. En stundum ýms söguleg og nátt-
úrufræðisleg efni, og svo hugleiðingar um
heimsstríðið, þjóðarstöðu vora, framþróun
mannkynsins o. II.
Fyrir búnaðarfólagið hélt eg 11 fyrir-
lestra, og 8 fyrir alþýðufræðsluna.
En hvað liggur nú eftir þessi U. M. F.
í Skaftafellssýslu ? Svipað og eftir önnur
ísl. U. M. E. Þau vekja, göfga og gleðja
æskulýðinn. Og þótt þau gerðu ekkert