Skinfaxi - 01.01.1922, Blaðsíða 11

fyrir þessari fjársöfnun næstu þrjú ár. Eru
menn þessvegna beðnir að snúa sér til
gjaldkera nefndarinnar Guðmundar Jóns-
sonar, Miðstræti 4 Rvík, með öll framlög
til sjóðsins.
Það er full þörf að rifja upp fyrir þeim,
sem ekki hafa fylgst með umræðunum
um íþróttaskólann, hvað átt er við með
þeirri hugmynd.
Tilgangurinn er sá að eftir nokkur ár,
helst sem fyrst, verði hægt að koma upp
dálítilli stofnun, sem verði miðstöð íþrótt-
anna í landinu, stöð þar sem ungir menn
og ungar konur geta dvalið skemmri eða
lengri tíma, og numið allskonar íþróttir,
einkum þær sem unt er að æfa undir beru
lofti. Frá þessum skóla eiga að breiðast
út rétt iðkaðar íþróttir um landið alt.
Hversvegna er þessa þörff
Af því að við íslendingar erum algerðir
byrjendur í öllum íþróttum, nema glímunni
íslenzku. Aðstaða Islendinga til að nema
íþróttir tilsagnarlaust er býsna slæm. Land-
ið einangrað. Erfitt uni ferðalög innan
lands og til útlanda. Veðurátta nokkuð
dutlungasöm og fleira af því tægi. Þar
að auki hefir sú meinloka komist inn í
suma þá sem byrjað hafa á íþróttum upp
á eigin spýtur, að þeir væru strax fleygir
og færir, gætu byrjað að taka þátt í kapp-
leikum erlendis, á Olympíu og annarstað-
ar, eða því að bjóða útendingum hingað
til að þreyta leik við landann hér heima.
Þannig heflr landið í þrjú skifti eytt mörg-
um þúsundum króna til einkis í að senda
menn á Olympíuleiki, í stað þess að verja
því fé til þess að efla íþróttamentun í
landinu sjálfu. I stað þess að láta þetta
fráleita yfirlæti villa sér sýn hafa ungmenna-
félögin skilið málið betur. Þau vita að við
erum að byrja, og að við erum fákunnandi.
Þess vegna þurfum við að byrja á byrj-
uninni. Nema, til að geta unnið. Þess
vegna þarf að undirbúa íþróttaskólann.
Safna fé. Reisa lítinn enn góðan skóla.
Kenna þar ungum mönnum og ungum
konum allar þær íþróttir sem hægt er að
iðka á Islandi. Kenna þær rétt og nógu
mikið. Þá verða íþróttirnar sterkur þáttur
í góðu uppeldi þjóðarinnar.
7. 7-
Frá Svíþjóð.
Stadion.
Valhallarvegur (Valhallavágen) í Stock-
hólmi er ein hin fegursta borgargata, sem
eg hefi séð. Hún er svo breið, að það
minnir á sögn Eddu um dyrnar á Val-
höll. Stór lauftré standa í fjórum röðum
eftir götunni endilangri, en milli þeirrra
eru sporvagnavegir, bifreiðavegir, reið-
hjólavegir óg gangstígar. Gatan lítur út
eins og skógur og ánægjulegt er að ganga
undir laufhvelfingunum á sólbjörtum sum-
ardegi. Stórar og myndarlegar steinbygg-
ingar standa meðfram götunni til beggja
handa. A einum stað er hringmúr^mikill
með turnum eins og vígi. Reyndar er hann
skeifulagaður, og snýr táin mót suðri.
Þetta er Stadion: aðalvígi íþróttanna í Sví-
þjóð. Vígið er reist og leikvöllurinn lagð-
ur fyrir Olympíuleikana 1912, og þótti þá,
og er ef til vill enn, bezti leikvöllur í heirni.
1. maí er sunnudagur, bjartur og fagur.
Sólin, blöðin og blærinn leika geislaleik
undir laufhvelfingunum á Valhallarvegi.
Æskumenn Stockhólms og Eskilstuna leika
fótknattleik á Stadionvelli. Eg læt berast
með straumnum inn um bogahlið mikið á
múrnum. Knattvöllurinn er á spormyndaðri
grasflöt, og er 105 m. á lengd og 65 m. á
breidd. Kringum grasflötinn er hlaupabraut
stráð smámuldum viðarkolum, og virðist
vera nýsópuð, því að þar sézt ekki spor.
Utan við þann hring eru sætin á þrjá
vegu, að austan, sunnan og vestan í skeifu-
boga, hver sætaboginn upp af öðrum í
brekku upp með múrnum. Að norðan —