Skinfaxi - 01.09.1929, Qupperneq 11

SKINPAXÍ
75
þar forgöngu til framkvæmda eins og t. d. meö Lauga-
skóla Suöur-Þingeyinga. Enda eru lýðskólarnir og ung-
mennafjelögin svo nátengd, að segja má að þau sjeu
eitt í hugsjón og ætlunarverki. Það mun því óhætt mega
gera ráð fyrir því, að nemendur lýðskólanna verði
áhrifamenn og leiðtogar ungmennafjelaganna, hver í
sinni sveit, en þess má og vænta, að hin leiðbeinandi
og hvetjandi áhrif forvígismanna lýðskólanna, skóla-
stjóra og kennara, nái einnig út til ungmennafjelaganna
alment.
Sýnilegt tákn í þá átt er hin nýja söngbók „Harpa“,
er skólastjóri Laugaskóla og fleiri með honum hafa
safnað til. Að vísu var til íslensk söngbók, en hún var
næsta einhæf að vaii og í ýmsu fleiru ábótavant, og
hin svo nefndu Skólaljóð eru meira sem kynningarbók
íslenskra ljóða, en sem söngbók. — Og það er víst, að
ekkert er eins mikið undirstöðuatriði fyrir fjelagsstarfið,
eins og söngur á fundum. Því tniður hefir víðast, þar
sem jeg þekki til, verið látið nægja að syngja eitt eða
tvö erindi af kvæði við fundarsetningu og fundarslit,
meðfram fyrir það, að sumir hafa ekki kunnað meira
og menn hafa ekki haft kvæðin við hendina. En það
er ekki nóg. Við byrjun funda og fundaslit ætti að syngja
heil kvæði og oft fieira en eitt, því engin öfl eru til,
sem eins vekja andlega samúð og hrifningu eins og
söngur.
Það er því áreiðaniega að byrja á byrjuninni, að
það fyrsta, sem lýðskóiastjóri sendir frá sjer og nær til
allra, eru valin íslensk söngljóð. Bókin byrjar á rúmum
70 fegurstu sálmum vorum, siðan koma ættjarðarkvæði,
þá minningarkvæði og islenskrar náttúru og síðast íslensk
þjóðkvæði. Lagboða eða Iagsmíða er getið við hvert
kvæði.
Ungmennafjeiögum er góður fengur að bók þessari,
og ættu þeir ekki að láta undir höfuð leggjast, að fá
Sjer hana og hafa með sjer á fundi. Hún er lika tiltölu-
lega ódýrust allra islenskra ljóðabóka, sem nú eru á