Skinfaxi - 01.11.1930, Síða 17

SKINFAXI
177
minnstan þátt i því. Þó var það eitt, sem bar af okk-
ar hátíð þarna, og sem lireif mig mjög, og ]iað var
hve allir sungu. Datt mér ósjálfrátt i liug, hve guðs-
þjónustan í Almannagjá, veglegasta musterinu, sem
nokkur guðsþjónusta hefir farið fram i, hefði orðið
enn hátiðlegri, ef allar þær þúsundir, sem þar voru
saman komnar, hefðu tekið þátt í söng sálmanna
og á þann hátt orðið persónulegir ])átttakendur í
hátíðahaldinu, því að ekkert sameinar eins ókunna
einstaklinga og söngurinn.
Frá Stiklastað fórum við aftur kl. tæplega 6 síðd.
og komum til Niðaróss kl. 9. Var þá haldið heiin
til Hauger-lijónanna, en þar hjuggum við meðan við
dvöldum í Niðarósi. Áttum við þar góða æfi, sem
hjá gömlum vinum væri. Vildu þau hjón allt fyrir
okkur gera og voru gestrisin, eins og bezt gerist hér á
landi.
30. júlí kl. 10V2 fórum við í dómkirkjuna. Voru
þar þá fluttar kveðjur frá kirkjum og söfnuðum
ýmsra landa. Þar á meðal flutti Ijiskuj) íslands
kveðju frá íslenzku kirkjunni og mælti hann snjallt
og skörulega, svo að engin kveðja var hetur flutt.
Á eftir var guðsþjónusta. 31. júlí lilustuðum við á
kirkjulegt, þjóðlegt erindi í kirkjunni, er Anders
Hovden sóknarprestur og skáld hélt, en um kvöld-
ið var samsöngur og hljómleikar. Var sá söngur
ágætur, þótt ekki gæti hann jafnazt á við St. Ólafs-
kórið, sem áður er getið um. Við vorum að eins þessa
tvo daga í Niðarósi, en hátíðahöldin stóðu til næsta
sunnudags, eða í sex daga, og fóru að mestu leyti
fram í dómkirkjunni. Öllu frá hátíðinni \ar útvarp-
að og var gj allarhornum komið fvrir víðs /egar um
borgina, svo að næstum gilti einu livar maður var
staddur, alstaðar gat að heyra það, sem fram fór.
1 sambandi við hátíðina voru sýningar miklar í
Niðarósi. Voru þær i fjórum aðaldeildum. Á Ríkis-