Skinfaxi - 01.02.1973, Síða 12

þessi lífsgæði eða bjóðum takmarkalítinn
aðgang að þeim, þá erum við að glata
þeim í skilningi, sem við þekkjum þau.
Mývatn, Þingvellir, Herðubreiðarlindir,
Ásbyrgi, Skaftafell verða ekki lengur
samir staðir þegar skipulagðir hópar
ferðamanna streyma yfir þá. Hvaða ís-
lendingur vill fá sér úthlutað númeri
fyrir tjaldstæði í samkeppni í fjölþjóð-
legri ferðamannabiðröð?“
Ein afleiðingin af dekrinu við erlenda
ferðamannastrauminn er sú, að Islend-
ingum er bolað frá veiðivötnum síns
eigin lands til þess að hægt sé að leigja
þau útlendingum. Ekkert er of gott til
að auka ferðaaðstreymið, þótt það sé of
gott handa okkur sjálfum. Vilhjálmur
bendir á, að það eru 5—10% tekjuhæstu
menn heims verðleggja nú orðið veiði-
leyfin í íslenzkum veiðivötnum. Islenzk
stjórnvöld virðast horfa á það með vel-
þóknun að venjulegir íslendingar séu
sviptir aðstöðu til þeirrar ágætu útilífsí-
þróttar, sem veiðimennskan er. Til að á-
rétta þá hættu er stafar af hinni óforsjálu
ferðamálapólitík, leyfi ég mér að vitna
Velferð mannsins er háð ómenguuðu um-
hverfi og óspilltri náttúru.
enn í eina málsgrein í hinni tímabæru
grein Vilhjálms Lúðvíkssonar:
„Með því að beina þannig yfir okkur
straumnum eru við að efna til samkeppni
við sjálf okkur um það lífsrými og um
þau lífsgæði, sem okkur eru dýrmætust.“
Landnámsafmælið
Talsverð umræða hefur orðið að und-
anförnu um væntanleg hátíðahöld í til-
efni 1100 ára afmælis Islandsbyggðar á
næsta ári. Fyrir nokkrum árum skipuðu
stjórnvöld sérstaka nefnd til að undir-
búa og skipuleggja hátíðahöldin. Stefnir
nefndin að því að halda fjöhnennustu
útihátíð íslandssögunnar á ÞingvöIIum.
Margir liafa andmælt þessum fyrirætl-
unum. Finnst sumum tilefnið of smátt
en aðrir horfa í kostnaðinn, og auk þess
óttast margir að náttúrufegurðinni á
þessum helgasfa stað þjóðarinnar sé
hætta búin af slíkri örtröð.
Margt skrýtilegt hefur borið á góma
í umræðum um þessa fyrirhuguðu riti-
hátíð. Þeim, sem rætt hafa málið í fjöl-
miðlum, er það sameiginlegt að þeir
virðast ekkert þekkja af eigin raun til
framkvæmda stórra útihátíða. Vitna þeir
helzt í samanburðarskyni til lýðveldishá-
tíðarinnar 1944 eða alþingishátíðarinnar
1930. Þetta er glöggt dæmi um skamm-
sýnina. Báðar þessar hátíðir voru t. d.
haldnar áður en bílisminn svonefndi varð
hér allsráðandi. Vegna einkabílismans
eins, verður ekki séð að neinum verði
skemmtun gerð með því að beina tug-
þúsundum bíla á þröngan holóttan Þing-
vallaveginn, auk þess sem þetta bíla-
traðak myndi stórspilla jarðvegi þar
eystra hvað sem allri bílastæðagerð líð-
ur. Verndun Þingvallasvæðisins alls
12
SKINFAXI