Skinfaxi - 01.02.1973, Síða 16

að ráði áfram á framhallandi
arma. Um leið og sitjandanum
er lyft, er reynt að láta höfuðið
halda óbreyttri afstöðu til bols-
ins frá því áður, og því fellur
það eilítið niður, og um leið er
horft nokkru aftan við þann stað
— sem áður var horft á.
8. Um leið og sitjandanum er lyft
upp verður sá, sem er að búa sig
undir viðbragðið, að þrýsta fót-
unum aftur í blokkirnar — hol-
urnar — og mynda þannig
spennu milli arma og fóta. Gæta
skal þess að sitjandinn komi ekki
það hátt upp að aftari fóturinn
réttist meira en svo, að hornið sem
hnéð myndar verði stærra en um
120°. Og þegar nemandinn er
orðinn öruggur, liggur beint við
að segja „hlaup“.
9. Neminn látinn hlaupa út úr
blokkunum eins hratt og hann
getur, og nú er þetta endurtekið
hvað eftir annað. Honum er gert
Ijóst að hann verði eins fljótt og
auðið er að ná réttu hlauplagi •—
að hann byrji strax með réttum
armhreyfingum, þannig að önn-
ur höndin sú rétta, fari fram en
hin aftur strax í viðbragðinu, því
alltof algengt er að báðum sé
kippt upp að líkamanum í sjálfu
viðbragðinu. Reynt skal að gera
þeim skiljanlegt að alltaf þurfi
þeir að vera viðbúnir að hefja
hlaupið strax og komið er upp í
viðbúnir-stöðuna og að hlaupa af
stað á fullri ferð.
Síðan er þetta æft aftur og aftur þar
til það telst vel þolanlegt eða betur gert
hjá nemandanum.
Gengið fram og tekið sér stöðu, eftir
skipun, farið upp í viðbúnir-stöðuna,
einnig eftir skipun og síðan brugðið við
eftir skipun og hlaupið á fullu, og þeir,
sem það ekki gera, látnir vita af því að
til þeirra og letinnar hafi sést.
Hlaupalagið er ekki auðvelt að kenna
og í skólakennslu er mjög erfitt að koma
því við að eiga við það. Reyna þarf að fá
nemana til að hlaupa með samæfðum
skrefa- og armhreyfingum strax frá upp-
hafi, með sterkum arma- og fótahreyf-
ingum og fulla réttu fótar í spyrnunni.
Til þess að gera æfingarnar skemmti-
legi i fyrir nemendurna eru keppnir yfir
mismunandi langar vegalengdir góðar,
þar sem hinir eru notaðir til að vera
dómarar og ræsar til skiptis. Gott getur
líka verið að hlaupa með milliriðla og
úrslit.
Kennarinn, sem vill sjá hvort rétt
sé brugðið við, tekur sér stöðu aftan við
og til hliðar við hlauparana þar sem þeir
eru í viðbúnir-stöðunni. Ef þess er ekki
kostur, þá framan við og til hliðar. Þessi
staða er tekin vegna þess að það fyrsta
sem hreyfist í viðbragðinu er fótspyma
aftur í blokkirnar og ef hún hefst áður
16
SKINFAXI