Skinfaxi - 01.08.1981, Blaðsíða 34

Sigurdur Harðarson t.v. á tali við Helga Bjamason UMSB.
Mývatns. Eitthvað höfðu þcir nú
séð og fannst mikið koma til sýn-
ingar Gerplu. Þeir sögðu að það
væri þægilegt að vera á Akureyri
og fara þaðan stuttar skoðunar-
ferðir.
A mánudag átti hópurinn að
fara suður, gista í Borgarfirði og
síðan á Selfossi en þaðan átti að
fara í stuttar skoðunarferðir um
suðurlandið. Þá sögðu þeir félag-
ar að fyrirhugað væri einnig að
fara til Vestmannaeyja.
Við spurðum hvort flokkurinn
færi oft í svona ferðir, svöruðu þeir
að venjulega færu þeir á tveggja ára
fresti en stundum hvert ár t.d.
höfðu þeir verið einn mánuð í
Bandaríkjunum í fyrra.
Meðan við töluðum við Danina
voru þeir alltaf að telja tröppurn-
ar og nú vorum við komin alla leið
upp í kennslustofuna, við kvödd-
um því og héldum niður aftur.
Tröppurnar reyndust 175 talsins.
Fyrirhugað var að taka stutt
viðtal við Sigurð Harðarson ann-
an framkv.stjóra landsmóts-
nefndar en vegna þess hve mikið
var að gera hjá honum á sunnu-
dagskvöldið var það látið bíða til
morguns. Rétt fyrir hádegi dag-
inn eftir var því gengið upp brekk-
urnar að Iðnskólanum en þar
voru skrifstofur mótsstjórnar. Þar
var Sigurður eins og um var rætt
og hann spurður fyrstu spurning-
arinnar.
— Anœgður að loknu móti?
Ég er mjög ánægður að loknu
Iandsmóti. Þetta hefur gengið
þokkalega en mikið um reddingar
á elleftu stundu. Mér skilst þó á
fólki að þetta hafi gengið ágætlega
þó okkur hérna á skrifstofunni
hafi fundist allt ganga á afturfót-
unum.
— Komu eins margir og þið áttuð
von á?
Já, það komu eins margir og við
bjuggumst við en það er erfitt að
gera sér grein fyrir fjöldanum,
menn hafa giskað á 8-10 þúsund
og allt upp í það að fjöldinn í bæn-
um hafi tvöfaldast. Hafnarstræti
var víst eins og Strikið í Kaupm,-
höfn á laugardagskvöldið, svo
mikið var af fólki. Þá kom aðsókn-
in á íþróttavöllinn á óvart þar sem
það er óvenjulegt að svo margir
fylgist með frjálsíþróttakeppni
hér á landi.
— Telurðu að endar nái saman?
Við vonumst til þess að þeir
geri það og reiknum fastlega með
því en það er ekki komið í ljós
ennþá.
Sala á minjagripum var svona
upp og ofan, allt seldist nokkuð
vel nema þá veifurnar.
Mjög margt var á böllunum og
þá helst á laugardagskvöldið um
2000 manns. Þá seldist leikskráin
vel og einnig Landsmótsfréttir.
— Var ekki mikil vinna að koma
þeim út svona snemma?
Jú, það er óhætt að segja að það
hafi verið mikil vinna og má segja
að það hafi verið sérstaklega góð-
um ritstjóra, Heimi Kristinssyni,
að þakka hve fijótt þær komu út.
Hann var nr. 1, 2 og 3 en auk hans
vann fjöldi fólks að fréttunum.
— Hejurðu eitthvað geta sojið
seinustu daga?
Það er nú lítið og hefði verið
betra að t.d. ég og Þóroddur hefð-
um sofið meira þar sem við erum
keppendur. Unnið hefur verið hér
á skrifstofunni fram á miðja nótt
til kl. 3 og 4 og síðan byrjað
snemma á morgnana.
— Hvað með gceslu áykkar vegum?
Alltaf 8 menn í gæslu frá okkur.
Fyrsta kvöldið gekk nokkuð erfið-
lega að gæta keppendatjaldbúð-
anna, okkar menn þekktu ekki
keppendurna sem oft á tíðum
voru ekki með nafnspjöld sín. Síð-
an skipulögðum við vaktir með
vaktstjórum héraðssambandanna
og gekk þá allt vel.
Þegar hér var komið var Sig-
urður farinn að ókyrrast þar sem
við vorum að stela frá honum
matartímanum. Hann var því
spurður seinustu spurningarinn-
ar, hvort hann væri til í að vinna
við næsta landsmót?
Treysti mér alveg til þess, veit
þá hvað ég geng að. Vantar að fá
þá sem hafa starfað áður við mót-
in að halda áfram. Það myndi
spara mikla undirbúningsvinnu
t.d. hefur Þorsteinn Einarsson séð
um gönguna og það sést hve hon-
um vinnst það verk vel.
Að þessum orðum loknum
kvöddum við Sigurð og þökkuð-
um fyrir okkur. Fyrir Sinfaxa var
lítið að gera fyrir norðan svo til
allir farnir til síns heima, því var
Akureyri kvödd og næsta flugvél
tekin suður. S.P.
34
SKINFAXI