Skinfaxi - 01.08.2000, Side 9

Við höfum glímt við
Reykjavík og haft betur
þar sem við höfum tekið
af þeim tónlistar-
hallirnar, listhúsin,
sjávarútvegssýningarnar,
verslunarmiðstöðvarnar
og fólksfjölgunina
félagsmálum hér áður fyrr er ástæða þess að ég er í pólitík í dag.
Ég kvartaði oft mikið yfir aðstöðuleysi hjá Breiðablik og ég sá
fljótt að ég gæti ekki haft nein teljandi áhrif þar nema að fara út
í bæjarpólitíkina. Það gaf færi á að komast í íþróttanefnd og láta
í sér heyra og koma hugmyndum á framfæri. Ég varð svo
varabæjarfulltrúi árið 1970. Á því tímabili var ég nær eingöngu
í stjórnmálum í þeim tilgangi að byggja upp íþróttaaðstöðuna í
Kópavogi."
Svo líða nokkur ár og þá sest þú í bæjarstjórastólinn?
„Já, ég var nú eiginlega vélaður í framboð og það er nú einu
sinni þannig með mig að ég nenni yfirleitt ekki að sigla bara
með. Mér finnst mikilvægt að komast í stöðu þar sem ég get haft
einhver áhrif ef ég ætla að koma einhverju í verk. Það var alveg
eins með starfið hjá UMFÍ. Það var stundum rætt um það þar að
ég ynni kannski bara frá 5-7 á skrifstofunni eða hálfan daginn
en það kom aldrei til greina hjá mér. Eg vissi vel að ég myndi
ekki gera neitt gagn þannig og ef sú hefði orðið raunin hefði ég
frekar viljað sleppa því. Mér finnst mjög mikilvægt að maður
sjái og finni það að maður er að gera eitthvað gott."
En ef þú berð saman framkvæmdastjórastarfið hjá UMFÍ og
bæjarstjórastarfið. Er eitthvað líkt með þessum störfum?
,,Þau eru alveg eins. Ég oft borið þessi störf mín saman og ég er
alveg í sama hlutverki hér og ég var hjá UMFÍ. Það er verið að
vinna fyrir fólk og með fólki, fjölbreytnin í verkefnum er
óendanleg og ég hef haft hressandi og góða vinnufélaga á
báðum stöðum. Mér finnst ég líka hafa séð árangur á báðum
stöðum. Annað má svo nefna til gamans að þegar ég tók við þar
var UMFÍ litli bróðirinn með 6% af ríkisstyrkjunum til
íþróttasambandanna. ÍSÍ var þá stóri bróðir, misgóður í sínu
hlutverki en valdamikill og nokkuð stórlátur á stundum þótt allt
væri þetta nú bestu drengir sem við var að eiga. í dag er ég
bæjarstjóri Kópavogs með 16 þúsund bæjarbúa og bý við
hliðina á „stóra bróður", Reykjavík, með 100 þúsund íbúa. Það
hefur aldrei hrætt mig að takast á við „stóra bróður" og ég held
svona almennt að ég hafi komið nokkuð vel út hvort sem um er
að ræða ÍSÍ eða Reykjavík."
Ertu ánægur með þitt tímabil sem bæjarstjóri Kópavogs?
„Við bættum við okkur manni í síðustu kosningum sem segir
mér að bæjarbúar eru ánægðir. Uppbyggingin hefur verið mikil
hér og farsæl og henni er reyndar ekki lokið. Við höfum
stundum glímt við Reykjavík og hvergi látið hlut okkar, hvort
sem um er að ræða tónlistarhús, listasöfn, sjávarútvegs-
sýningarnar, verslunarmiðstöðvarnar eða fólksfjölgun. Stærra
er nefnilega ekki alltaf betra og oft eru hlutirnir lengur að fara í
gegn hjá stórum stofnunum en smærri og því fylgja ýmsir kostir
og sóknarfæri sem hægt er að nýta."
Þú haföir þá góðan undirbúning þegar þú settist í bæjarstjórastólinn?
„Já, ér er samvinnuháskólamaður og síðar viðskiptafræðingur
og veit einnig að starf mitt hjá UMFI bjó mig vel undir þetta
starf sem felst að stórum hluta í mannlegum samskiptum. Ég
hef oft notið góðs af því sem ég lærði við störf í ungmenna-
félagshreyfingunni."
En hvað með framhaldið. Verður Siguröur Geirdal bæjarstjóri Kópavogs
á næsta kjörtímabili?
„Það er nú kannski ekki mitt að svara því, það gera bæjarbúar
þegar þar að kemur. En hér eru mörg verk sem þarf að vinna að
og ljúka á farsælan hátt og ég hef mikinn áhuga á því sem hér er
að gerast. Það er því bara mannlegt að langa til að klára ýmislegt
sem ég hef átt þátt í að koma af stað. Ég var sextán ár sem
framkvæmdastjóri UMFI og skilaði þar góðu búi. Eigum við
ekki að segja að það sé svo sem ágæt viðmiðun."