Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1941, Síða 31

Barn fætt í hákarlalegu
(Eftir Lbs. 129U U to, bls. 788, með hendi Gísla
Konráðssonar).
Grímur Jónsson er maður nefndur, og bjó í
Krossnesi í Trékyllisvík um miðja næstliðna
öld. Hann reri í hákarlalegu sem oftar, vetur-
inn 1848, og var formaður Magnús Jónsson,
sambýlismaður hans, á skipi með honum og
vinnukona Magnúsar, er Jófríður hét Hansdótt-
ir, askasmiðs á Finnbogastöðum, Guðmunds-
sonar prests í Arnarnesi Bjarnasonar. Á skip-
inu var og Sveinn bóndi á Felli og Dagur son-
ur hans. Rannveig var og önnur kona á skipinu.
Það var um morguninn, að Jófríður kvartaði
um kranldeika nokkurn, en reri þó, og er fram
á legu kom, tók hún jóðsótt, en hafði áður hald-
ið sig ósjúka. Sat Rannveig yfir henni, en Grím-
ur fór úr loðinni skinnpeysu; var hún látin
utan um barnið, en (aðrir) leystu klúta af háls-
um sér, til að hlýja því. Var þegar stjóri tek-
inn og í land haldið, en fyrir því að þoka var
á, vilitust þeir ei allskamma hríð. Þó lifði barnið
og var faðir að því Magnús húsbóndi Jófríðar.
Aths.: Samkvœmt prestsþjónustubókum Arnarness
í þjóðskjalasafninu var barn þetta, er skýrt var
Guðrún, fœtt 24. febrúar 1848, varð rúmlega ársgam-
alt og andaðist í Ingólfsfirði 19. marz 1849. þetta ein-
kennilega atvik sýnir, að konur hafa róið í hákarla-
legum norður á Ströndum um hávetur um miðbik
19. aldar, og mundi það ekki þykja kvenmannaverk
nú á dögum. (H. þ.).
Blanda IV, 2. 1929.
Trúlofunarhrinjar,
Borðbúnaður,
Tækifærisgjafir
i góðu úrvali.
Gu3m. Andrésson, gullsmiður
Laugaveg 50 . Sími 3769
Víkingsvalsinn
Hafið þið séð slíkan hrikadans,
er holskeflur dynja á vitum manns,
á úrráðum verður aldrei stans.
þar æðru skal enginn heyra.
Síglöð er íslenzk sjómannslund
og söngvinn hugur á gleðistund.
þá eiga sér vinir endurfund,
um aflann sinn tala og fleira.
þá er enginn sem má sín meira.
þettað er textinn við Vikingsvalsinn, sem birtist
í jólaljlaðinu s. 1. Hann er eftir Guðmund Einarsson,
en lagið er eftir Karl O. Runólfsson. Kynnið ykkur
lagið, það er þess vert.
*
Afmælisgjöf frá Jeanne.
jfað var rimlagirðing umhverfis liúsið og innan
girðingarinnar voru nokkrir krakkar að leilt. þar
bar að lítinn snáða, á að gizka 4—5 ára gamlan,
hann kallaði til krakkanna:
— Hvenær eigið þið afmæli?
í því kemur kona út úr liúsinu og spurði, livers
vegna hann vildi vita það.
— Mig langar til að vita, hvað þau fá í afmælis-
gjöf.
— Hvenær átt þú afmæli?
— Ég er nýbúinn að eiga það.
— I-Ivað fékkstu í afmælisgjöf?
— Ég fékk stóran bíl frá Jeanne.
— I-Iver er þessi Jeanne? spurði konan.
— það er dáti ,sem kemur stundum til hennar
mömmu.
Byrjun á kvæði.-----
Ur höfninni skipið skríður.
Skellur á kinnung drif.
Á bakborða steinótt ströndin,
á stjórnborða ótal rif —
en framundan byldjúpt hafið
með hvítbryddra öldufans,
sem rísa og hníga með heljar þunga
— og liefja loks trylltan dans.
Utbreiðið Víkinginn
VÍKINGUR
31