Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1943, Blaðsíða 23

sama máli, ef umrædd skilyrði eru til staðar.
Það er því trú mín, ef að gengið er djarft
til verks, að við gætum á margan hátt bætt
aðstöðu okkar, með framtíðina fyrir augum.
Eins og umgetin skilyrði eru nauðsynleg í við-
skiptum við erlendar þjóðir, þá eru þau og
sjálfsögð í viðskiptum innanlands. Það er því
á valdi sjómanna, sem og annarra stétta þjóð-
félagsins, að sýna það á hverjum tíma, að þeir
séu verðugir þess trausts, sem þeir gera kröfu
til, er þeir æskja þess að þeim séu fengin aukin
mannaforráð og aukin þátttaka í trúnaðarstörf-
um. Við stéttarbræður mína vil ég að lokum
segja þetta: Hinn bezti greiði, sem við getum
gert ættjörð okkar, er það að koma ávalt þann-
ig fram, hvort heldur er héi’lendis eða erlendis,
að til sæmdar sé fyrir frjálsborna menn, allur
óvitaskapur um meðferð aflaðs fjár er til van-
sæmdar. Aldrei er þess frekar þörf en nú, að
gæta hófs til orðs og æðis.
Á. S.
Satúrnus bjargar
rússneskri skissböfn
Eftirfarandi frásaga birtist í sœnska vjel-
stjórablaöinu í ágústmánuöi síöastliönum.
Olíuflutningaskipið „Saturnus" kom til
Gautaborgar 31. júlí, hlaðið olíu sem ríkisstjórn-
in hafði keypt. Á leiðinni bjargaði það í Mexíkó-
flóanum 36 rússneskum sjómönnum af skipi,
sem hafði verið skotið í kaf.
Rak skipbrotsmennina um á björgunarbátum,
ára- og seglalausum, og voru að mestu klæð-
lausir. Þó þeir væru ekki búnir að vera í bátn-
um nema einn dag, voru þeir mjög þjakaðir.
Rússneska skipið hafði orðið fyrir tundur-
skeyti. Fórust þá 3 skipverja í vélarúminu af
46 alls. Meðal skipverja voru 4 konur.
Björgunarbátunum hvolfdi, þegar skipið
skipið sökk og fóru menn allir í sjóinn. Meðan
verið var að koma bátunum á réttan kjöl, réð-
ist hákarlatorfa að skipverjunum, og hófst nú
ægileg barátta. Loks tókst að rétta bátana við,
en þá voru hákarlarnir búnir að granda fjórum
mönnum og tveim konum. Einn skipverja, sem
náðist upp í bátinn hafði mist annan fótinn af
hákarlsbiti. Ærðist hann af kvölum og lagði
sig hnífi til bana og lét fallast útbvrðist. önn-
ur konan, sem fórst, náðist inn í bátinn, en hún
var klinnt til bana eftir hákarhnn. Svo grimm-
ir og aðgangsharðir voru hákarlarnir, að við
sjálft lá, að þeir grönduðu bátunum.
Eftir fimm daga dvöl í sænska skipinu, voru
skipbrotsmennirnir fluttir í amerískt herskip.
VÍKINGUR
Nýr
kennari
við
Stýrimannaskólann
Um síðustu áramót var Jónas Sigurðsson stýri-
maður ráðinn fastur kennari við Stýrimanna-
skólann. Var föstum kennurum þar fjölgað um
einn, frá þremur í fjóra. Mun Jónas kenna
þar aðallega stærðfræði og siglingafræði.
Jónas er fæddur 13. marz 1911 að Ási í Gull-
bringusýslu. Hann tók stúdentspróf árið 1930
og fór síðan til verkfræðináms í Darmstadt í
Þýzkalandi, en eftir að hafa lokið prófi í fyrri
hluta námsgreinar sinnar, varð hann að hætta
sökum fjárhagserfiðleika. Hvarf hann þá heim
og gerðist sjómaður. Árið 1940 tók hann hið
meira fiskimannapróf og farmannapróf árið
eftir, — hvorutveggja með ágætis einkunn. —
Kenndi hann síðan nokkra mánuði við stýri-
mannaskólann, en fór utan í árslok 1941, að
tilhlutun skólastjóra Stýrimannaskólans, og
stundaði framhaldsnám í siglinga- og stjörnu-
fræði við University of California í Berkely í
Bandaríkjunum. Lauk hann þar námi s. 1. haust
og kom þá strax heim.
Ég er varla virtur svari.
— Vesæll maður æfin þín. —
Út í myrkrið einn ég stari,
er það helzta skemmtun mín.
J. B.
★
„Vegmælirinn var á núll“.
„Vel er það“ — kvað Pétur —
„Við skulum drengir halda í Húll,
og heyra þá hvað setur“.
J. B.
★
Veðurhæðin veldur gný,
vaxa öldugarðar.
Mikið pínist Maxinn í,
mynni Pentlandsfjarðar. J. B.
23