Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1944, Page 13

KTINNI
Togarinn Sargon frá Grimsby, sem strandaði í
Engey við Reykjavík, á árunum fyrir stríðið, var
árið 1928 á veiðum í landhelgi við Murmanskströnd-
ina. Kom þú rússneskt varðskip, en það var farið að
dimma, og með því að slökkva öll ljós og stýra alltaf
sitt á hvert borð, komst ,,Sargon“ undan. En skipið
lenti þá í versta ofveðrinu er skipstjórinn nokkru
sinni hafði hreppt, og þrem dögum síðar voru allar
vistir þrotnar nema ísfiskur og höfðu skipsverjar
hann einan til matar eftir það. Skömmu seinna
voru kolin þrotin líka og var þá fyrst brent borðum,
stólum og bekkjum, en síðan öllu sem tré var og stóð
loginn stundum upp um reykháfinn. Náði ,,Sargon“
með þessu móti að lokum höfn.
*
Svo stóð á að ung kona var að baða barnið sitt,
kom þá til hennar lítil stúlka, dóttir nágranna-
konunnar, og horfði á þessa athöfn með mestu at-
hygli. í hendi sinni hélt litla stúlkan á brúðu, sem af
var slitin önnur hendin, annar fóturinn og að öðru
leyti illa leikin.
„Hve lengi hefur þú átt barnið?“ spyr hún kon-
una. „Þrjá mánuði“, segir konan.
„Enn hvað þú hefur farið vel með hana!“ segir
litla stúlkan sýnilega undrandi.
*
Kaþólskur kaupmaður við búðarþjóninn: „Tómas,
ertu búinn að hnoða margarine í smjörið?“
„Já“.
„Ertu búinn að setja sand í púðursykurinn?"
„Já“.
„Ertu búinn að rekja af tóbakinu?“
„Já“.
„Komdu þá að biðjast fyrir“.
„Ég veit af kvenmanni, sem heldur að maðurinn
sinn sé fullkominn".
„Nú, það hefur verið brúðurin, sem var að ganga
út úr kirkjunni áðan“.
*
Maður nokkur hafði hlaupið burtu úr vist. Var
honum stefnt fyrir sýslumann, bar hann það fyrir
sig að hann hefði fengið svo slæman mat.
„Ekki er það næg ástæða", sagði yfirvaldið.
„Nei, það getur verið“, sagði maðurinn. „Ég ætl-
aði líka að vera kyrr. En þegar niðursetningurinn
dó, og bóndinn lét í snatri senda eftir tveim kílóum
af salti, þá vildi ég ekki vera lengur“.
VÍKINGUR
og fer oft þannig eins og sjá má hér, að
stormur og sjór, liefir brotið bátana í spón.
Kennarinn: Hver heldurðu að hafi verið mestur
lygari hér á landi?
Drengurinn: Ég hef heyrt menn nefna Mörð, en
þeir þekkja víst ekki Daða bróður minn.
A: Veistu af hverju flugvélin sagði pass?
B: Nei, ekki veit ég það.
A: Ja — eg veit það ekki heldur. En ég veit af
hverju hún gat ekki sagt solo eoleur.
B: Því þá það?
A: Það var af því að hún hafði engan spaða.
*
Það var verið að hlýða dreng yfir söguna um hinn
miskunnsama samverja. „Af hverju heldurðu að
Fariseinn hafi litið á manninn, sem hafði verið
rændur og svo haldið leiðar sinnar“, spurði kennar-
inn.
„Hann hefur séð að ekki var meira af honum að
hafa“, svaraði drengurinn.
*
Maður nokkur sá laglega stúlku unó borð í Esju,
milli hafna, og langaði til að komast í kynni við
hana. Hann gekk að henni, tók ofan og heilsaði.
„Mér finnst ég hafa séð yður einhversstaðar“, sagði
hann.
„Það er ósköp sennilegt“, sagði stúlkan, „því ég
hefi afar oft verið einhversstaðar".
*
Orðið „margarine" er dregið af gríska orðinu
Margarites (perla). Þegar horft er á smjörlíki í
smásjá, er það eins og að sjá á perluhrúgu.
*
Tíminn eyðist með ástinni, og ástin eyðist með
tímanum.
*
FRÚIN: Vinnukonunni hefur orðið á það óhapp
að eyðileggja eftirréttinn. Þú verður að láta þér
nægja koss í staðinn.
MAÐURINN: Ágætt, segðu henni þá að koma.
245