Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1958, Page 23

:*C
. . .
. ^
pollution
Hallgrímur Jónsson:
Ríki inglanna í hættu
Það hefur komið í Ijós við sí-
aukna olíunotkun og olíuflutn-
inga með skipum, að olíublanda
úr flutningaskipum svo og olíu-
sori sem fleygt er í sjóinn, er
stórhættulegt fyrir fuglalífið á
sjónum, einkum við strendurnar.
Hafa ráðstefnur verið haldnar
um þetta fyrir nokkrum árum af
fulltrúum margra þjóða, og reynt
að finna ráð til úrbóta. Vélar
hafa verið fundnar upp (sérstak-
ar skilvindur) til þess að hreinsa
olíuna bæði úr seglfestuvatni og
austri.
Alþjóðasamþykkt hefur verið
gerð um skyldur skipstjórnar-
manna að forðast olíuaustur í
sjóinn. Eru margar þjóðir aðilar
að henni. Eru í Bretlandi gild-
VÍKINGUR
andi lög um þetta er þeir kalla
„Oil in Navigable Waters Act,
1955“. Einhverjar misfellur
munu þó á því að lögum þessum
sé hlýtt, því í nýútkomnu ensku
fræðiriti er birt eftirfarandi
klausa:
„Eflirlitsmönnum gefið
meira vald.
Ný fyrirskipun var gefin út í
flutningamálaráðuneytinu sam-
kvæmt „lögunum um olíu á sigl-
ingaleiðum frá 1955“, sem nú
hefur tekið gildi. Er vakin at-
hygli á hinum sífjölgandi laga-
boðum sem skipsmenn verða að
fara eftir og opinberir starfs-
menn eiga að fylgjast með.
Þessi nýja fyrirskipun frá
1958, veitir eftirlitsmönnum með
skipum heimild til þess að fara
út á skip þeirra þjóða sem al-
þjóðasamþykktin nær til, þegar
þau koma í brezkar hafnir, þar
með samveldislandanna, og geta
þeir heimtað að fá að sjá allar
skýrslur sem fyrir er skipað að
halda samkvæmt alþjóðasam-
þykktinni. Skipstjórnarmenn,
sem vanrækja að halda þessar
skýrslur, eru þannig skyldaðir
til að taka þátt í að grafa sína
eigin gröf.
Þetta nýja valdboð, fyrirskip-
ar þeim að láta af hendi afrit af
þeim skýrslum sem skylt er að
halda á skipunum í þeim tilgangi
að lögin séu ekki brotin, og votta
að þau séu gefin eftir beztu vit-
und.
Hins vegar tekur þessi fyrir-
skipun til brezkra skipa ekki
fram um aðrar reglur en standa
í lögunum fi'á 1955“.
Skipaferðir eru að sjálfsögðu
minni hér við land en víða annars
staðar, og þá einkum olíuflutn-
ingaskipa, og olíumengun sjávar-
ins því sjaldgæfari. En fuglalíf
er hér sérlega fjölskrúðugt, ekki
einungis við landið, heldur og
langt á haf út.
Það er ekki nema sjálfsagður
þegnskapur við ríki fuglanna, að
eitra ekki að óþörfu lönd þeirra
og lífsbjargarvegi. Hafið hugfast
að jafnvel ein smágusa af þykkri
brennsluolíu, en hún er mjög lím-
kennd, getur breiðst yfir stóran
flöt á sjónum og haldist þar jafn-
vel dögum saman, ef lygnt er,
og valdið harmkvælum og dauða
f jölda fugla, sem eiga sér einskis
ills von. Af því dauðastríði, sem
þannig er stofnað til, fara eng-
ar sögur, engan er hægt að draga
til sektar fyrir það, að því er mér
skilst, hér við land. En menn ættu
að hafa hugfast, að gáleysi eitt
eða kæruleysi getur verið orsök-
in. Það er manndómsatriði að
vera vel á verði um að slíkt komi
ekki fyrir. Myndin, sem fylgir
þessum línum, er af fuglum, sem
lent hafa í olíu. Hún þarfnast
ekki skýringar.
231