Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1965, Blaðsíða 17

Mr. Miller þekkti mann, er gæti
bent á þjófinn; kvaðst Gyðingur-
inn vilja að friðdómarinn talaði
við hann fyrir sína hönd.
„Og hver er þessi maður?“
sagði Seller friðdómari.
„Það er bara vinnumaðurinn
minn,“ sagði Mr. Miller; „það er
unglingur og Islendingur í til-
bót.“
„Unglingur og Islendingur í
tilbót!“ sagði Seller friðdómari
og gretti sig ofurlítið. „Hann
hlýtur að vera slunginn náungi,
fyrst hann getur leyst úr þeirri
ráðgátu, sem þaulæfðir leynilög-
regluþjónar botna ekkert í, og
ganga frá ráðalausir. En auðvit-
að éta þeir mikið af fiski þar
norður á íslandi, og hafa því að
líkindum góðan heila! En þykist
þessi útlendingur geta fundið
þjófinn?“
„Hann er hárviss um að geta
það,“ sagði Mr. Miller; „og hann
finnur peningana ef til vill líka.
Og vona ég að honum verði
borguð þessi hundrað dala verð-
laun og það refjalaust."
„Ég skal standa við loforð
mitt, hvað það snertir,“ sagði
Gyðingurinn.
Seller friðdómari sagði að þeir
skyldu samt fara varlega í sak-
irnar og vera ekki um of auðtrúa.
Hann sagðist lítið traust bera til
óbreyttra verkamanna í þessum
sökum — ekki sízt útlendinga;
— kvaðst hafa vitað til þess í
líkum tilfellum, að fáfróðir
menn og ágjarnir hefðu dróttað
þjófnaði og öðrum glæpum að al-
veg saklausum mönnum, sem
þeim hefði verið í nöp við, til
þess að geta hreppt verðlaun þau,
er til boða hefðu staðið. Samt
sagði hann að vel gæti verið, að
Hallur væri í alla staði heiðar-
legur maður og mjög vel gefinn,
en kvaðst enga sönnun hafa fyr-
ir því.
Þeir töluðu svo um þetta fram
og aftur nokkra stund, og á end-
anum kom þeim saman um það,
að þeir skyldu allir hittast næsta
dag í búð Gyðingsins til að
VÍKINGUR
Matsveinar á b.v. Harbbalc.
Strákarnir viö spil um bor'ð í b.v. HarSbak.
255